Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Okresný súd Prešov (Σλοβακία) στις 6 Ιανουαρίου 2022 – UR κατά 365.bank a.s.
(Υπόθεση C-12/22)
Γλώσσα διαδικασίας: η σλοβακική
Αιτούν δικαστήριο
Okresný súd Prešov
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγων: UR
Εναγομένη: 365.bank a.s.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) Προσδιορίζουν τα στοιχεία της συναφθείσας στις 21 Δεκεμβρίου 2016 σύμβασης καταναλωτικής πίστης, τα οποία μνημονεύονται στην παρούσα απόφαση, με σαφή και ευσύνοπτο τρόπο τον τύπο της πίστωσης, όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 10, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ 1 ;
2) Προσδιορίζουν τα στοιχεία της συναφθείσας στις 21 Δεκεμβρίου 2016 σύμβασης καταναλωτικής πίστης, τα οποία μνημονεύονται στην παρούσα απόφαση, με σαφή και ευσύνοπτο τρόπο τη διάρκεια ισχύος της σύμβασης πίστωσης, όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 10, παράγραφος 2, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ;
3) Προσδιορίζουν τα στοιχεία της συναφθείσας στις 21 Δεκεμβρίου 2016 σύμβασης καταναλωτικής πίστης, τα οποία μνημονεύονται στην παρούσα απόφαση, με σαφή και ευσύνοπτο τρόπο τον τύπο της πίστωσης, όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 10, παράγραφος 2, στοιχείο ζ΄, της οδηγίας 2008/48/ΕΚ και
πρέπει η σύμβαση καταναλωτικής πίστης να μνημονεύει τον μαθηματικό τύπο υπολογισμού του ΣΕΠΕ, περιλαμβανομένων των μεταβλητών, καθώς και τον ίδιο τον υπολογισμό και
αρκεί η σύμβαση καταναλωτικής πίστης να περιέχει τις απαραίτητες για τον υπολογισμό του ΣΕΠΕ μεταβλητές ή πρέπει αυτές να παρατίθενται εκ νέου, με τη σαφή επισήμανση ότι αποτελούν τεκμήρια που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του ΣΕΠΕ;
4) Έχει η οδηγία 93/13/ΕΟΚ1 την έννοια ότι απαιτεί οι εθνικές διατάξεις ή η εθνική πρακτική να υποχρεώνουν το δικαστήριο να κηρύξει καταχρηστική μία συμβατική ρήτρα ακόμη και μετά τη λήξη της συμβατικής σχέσης, όπως εν προκειμένω;
5) Αντιβαίνει στην οδηγία 93/13/ΕΟΚ συνολικά και ειδικότερα στην πέμπτη αιτιολογική σκέψη της (κατά την οποία, γενικά, ο καταναλωτής δεν γνωρίζει τους κανόνες δικαίου που ισχύουν στα άλλα κράτη μέλη σχετικά με τις συμβάσεις που αφορούν την πώληση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών- η [δε] άγνοια αυτή μπορεί να [τον] αποθαρρύνει, να προβεί σε αγορές αγαθών ή παροχής υπηρεσιών σε αυτά τα κράτη μέλη) δικαστική πρακτική κατά την οποία, ελλείψει δεσμευτικής απαιτήσεως της σύμβασης καταναλωτικής πίστης, τεκμαίρεται ότι αυτή ήταν γνωστή στον καταναλωτή ήδη κατά την υπογραφή της σύμβασης πίστωσης, ειδικά στην περίπτωση κατά την οποία ο καταναλωτής επιβεβαιώνει ότι έλαβε γνώση της σύμβασης πίστωσης με την υπογραφή άλλων εγγράφων συνδεόμενων με την πίστωση (για παράδειγμα του τυποποιημένου υποδείγματος παροχής πληροφοριών σχετικά με την καταναλωτική πίστη, του καταλόγου των εγγράφων που προσκομίστηκαν κ.λπ.);
6) Αντιβαίνει στην αρχή της προστασίας των καταναλωτών και στην αρχή της αποτελεσματικότητας την έννοια ότι αντιτίθενται σε πρόβλεψη του εθνικού δικαίου περί υποκειμενικής και αντικειμενικής, ήτοι στηριζόμενης σε ουδέτερο κριτήριο (αυτό της επελεύσεως του αδικαιολόγητου πλουτισμού), προθεσμίας παραγραφής του δικαιώματος για την άσκηση αγωγών λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού του επαγγελματία εις βάρος του καταναλωτή, ώστε ο καθορισμός της αφετηρίας της προθεσμίας παραγραφής να μην επαφίεται αποκλειστικά στην εκτίμηση του καταναλωτή και, ως εκ τούτου, να μην έχει ο επαγγελματίας πραγματικά τη δυνατότητα να προασπίσει τα συμφέροντά του προβάλλοντας ένσταση παραγραφής;
7) Είναι συμβατός με την αρχή της προστασίας του καταναλωτή και με την αρχή της αποτελεσματικότητας ο άνευ άλλου τινός χαρακτηρισμός οποιασδήποτε πλημμέλειας συμβάσεως καταναλωτικής πίστης ως αποτελέσματος εσκεμμένης πράξεως του επαγγελματία;
8) Έχει η αρχή της αποτελεσματικότητας, όπως διατυπώνεται στις κατωτέρω μνημονευόμενες αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι η προθεσμία παραγραφής της αξιώσεως λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού οφειλόμενου σε πλημμέλεια της συμβάσεως πιστώσεως, η οποία καθιστά το δάνειο άτοκο και μη υποκείμενο σε επιβαρύνσεις, θα πρέπει να έχει ως αφετηρία την έκδοση δικαστικής απόφασης σχετικής με τη συγκεκριμένη πλημμέλεια (για παράδειγμα απόφασης διαπιστώνουσας ότι το δάνειο δεν υπόκειται σε τόκους και επιβαρύνσεις);
9) Ποιο χρονικό σημείο πρέπει να θεωρείται ότι αποτελεί, βάσει της αρχής της αποτελεσματικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στις κατωτέρω μνημονευόμενες αποφάσεις του Δικαστηρίου, αφετηρία της προθεσμίας παραγραφής;
____________
1 Οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Απριλίου 2008, για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την κατάργηση της οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου (EE 2008, L 133, σ. 66).
1 Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (EΕ 1993, L 95, σ. 29)