Προσφυγή της 10ης Ιανουαρίου 2012 - Kazino Parnithas κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-14/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Elliniko Kazino Parnithas AE (Μαρούσι, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: F. Carlin, Barrister, N. Niejahr, Q. Azau, Φ. Σπυρόπουλος, Ι. Δρυλλεράκης και K. Σπυρόπουλος, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση 2011/716/ΕΕ της Επιτροπής, της 24ης Μαΐου 2011, σχετικά με κρατική ενίσχυση σε ορισμένα ελληνικά καζίνα C 16/10 (πρώην NN 22/10, πρώην CP 318/09) την οποία έθεσε σε εφαρμογή η Ελληνική Δημοκρατία·
επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέτρο που έχει εφαρμογή στην προσφεύγουσα·
όλως επικουρικώς, να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέτρο που διατάσσει την ανάκτηση ποσών από την προσφεύγουσα· και
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.
Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ότι η καθής, κρίνοντας ότι το επίμαχο μέτρο συνιστούσε κρατική ενίσχυση, παρέβη το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ, καθόσον:
θεώρησε ότι η προσφεύγουσα απολάμβανε οικονομικού πλεονεκτήματος υπό τη μορφή "φορολογικής διακρίσεως", ύψους 7,20 ευρώ ανά εισιτήριο εισόδου·
διαπίστωσε ότι το επίμαχο μέτρο συνεπαγόταν απώλεια κρατικών πόρων·
έκρινε ότι το μέτρο ήταν επιλεκτικό υπέρ της προσφεύγουσας· και
κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μέτρο νόθευε τον ανταγωνισμό και επηρέαζε το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.
Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται ότι η καθής παρέβη το άρθρο 296 ΣΛΕΕ, καθόσον δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της κατά τρόπον ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στη μεν προσφεύγουσα να κατανοήσει το περιεχόμενό της, στο δε Δικαστήριο να ελέγξει τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή έκρινε ότι η προσφεύγουσα έτυχε επιλεκτικού πλεονεκτήματος, ότι το πλεονέκτημα αυτό συνεπαγόταν απώλεια κρατικών πόρων και ότι ήταν ικανό να νοθεύσει τον ανταγωνισμό και να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.
Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον απαιτεί από την προσφεύγουσα την επιστροφή των ενισχύσεων, αντιβαίνει:
στο άρθρο 14, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, κατά το οποίο η ανάκτηση πρέπει να αφορά την εισπραχθείσα από τον δικαιούχο ενίσχυση, καθόσον η καθής δεν εκτίμησε ορθά, με την προσβαλλόμενη απόφαση, το ποσό της ενισχύσεως το οποίο η προσφεύγουσα είχε ενδεχομένως λάβει·
στο άρθρο 14, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, καθόσον εν προκειμένω η ανάκτηση αντίκειται σε γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης, ήτοι στην αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, την αρχή της ασφάλειας δικαίου και την αρχή της αναλογικότητας.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (ΕΕ L 83, σ. 1).