Postanowienie Sądu (piąta izba) z dnia 19 lutego 2013 r. – Provincie Groningen i in. przeciwko Komisji

(sprawy połączone T‑15/12 i T‑16/12)

Skarga o stwierdzenie nieważności – Pomoc państwa – System subwencji na nabycie obszarów przyrodniczych w celu ochrony przyrody – Decyzja uznająca pomoc za zgodną z rynkiem wewnętrznym – Brak interesu prawnego – Niedopuszczalność

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Konieczność posiadania istniejącego i aktualnego interesu prawnego – Ocena w chwili wniesienia skargi – Interes odnoszący się do okoliczności przyszłych i niepewnych – Wykluczenie (art. 107 TFUE, 108 TFUE, 263 TFUE) (por. pkt 30, 31, 53)

2.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Akty podlegające zaskarżeniu – Akty wywołujące wiążące skutki prawne – Decyzja Komisji uznająca pomoc za zgodną ze wspólnym rynkiem – Decyzja niewywołująca zasadniczo niekorzystnych skutków – Obowiązek zbadania przez Sąd ewentualnych wiążących skutków prawnych oceny dokonanej przez Komisję – Zarzut dotyczący pewnych kwalifikacji dokonanych w podstawach uzasadnienia decyzji – Niezajęcie w tym względzie wiążącego prawnie stanowiska w sentencji – Niedopuszczalność (art. 107 TFUE, 108 TFUE, 263 TFUE) (por. pkt 32, 33, 36–38)

3.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Skarga na decyzję Komisji uznająca pomoc za zgodną ze wspólnym rynkiem – Skarga wniesiona przez organy władzy odpowiedzialne za przyznanie subwencji i przez przedsiębiorstwa będące ich beneficjentami – Decyzja Komisji niewywołująca niekorzystnych skutków wobec skarżących – Brak wiążących skutków prawnych mogących wpłynąć na interesy tych skarżących – Interes odnoszący się do okoliczności przyszłych i niepewnych – Brak interesu prawnego – Niedopuszczalność (art. 107 ust. 1, 3 TFUE, art. 108 ust. 3 TFUE, art. 263 TFUE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 17–19, 21) (por. pkt 41–56)

Przedmiot

Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2011) 4945 z dnia 13 lipca 2011 r. w sprawie niewnoszenia zastrzeżeń co do pomocy państwa, którą władze niderlandzkie zamierzają przyznać w postaci subwencji mającej zastosowanie do nabycia terenów w celu ochrony przyrody (N 308/2010 – Niderlandy)

Sentencja

1) Skargi zostają odrzucone jako niedopuszczalne.

2) Nie ma potrzeby orzekania w przedmiocie wniosków o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta złożonych przez Landgoed Den Alerdinck II, Vereniging Gelijkberechtiging Grondbezitters, Landgoed Welna oraz Heerlijkheid Mariënwaerdt.

3) Provincie Groningen, Provincie Friesland, Provincie Drenthe, Provincie Overijssel, Provincie Gelderland, Provincie Flevoland, Provincie Utrecht, Provincie Noord‑Holland, Provincie Zuid‑Holland, Provincie Zeeland, Provincie Noord‑Brabant, Provincie Limburg, Stichting Het Groninger Landschap, It Fryske Gea, Stichting Het Drentse Landschap, Stichting Landschap Overijssel, Stichting Het Geldersch Landschap, Stichting Flevo‑landschap, Stichting Het Utrechts Landschap, Stichting Landschap Noord‑Holland, Stichting Het Zuid‑Hollands Landschap, Stichting Het Zeeuwse Landschap, Stichting Het Noordbrabants Landschap, Stichting Het Limburgs Landschap oraz Vereniging tot behoud van Natuurmonumenten in Nederland pokrywają własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Europejską.

4) Republika Federalna Niemiec i Królestwo Niderlandów pokrywają własne koszty.

5) Landgoed Den Alerdinck II, Vereniging Gelijkberechtiging Grondbezitters, Landgoed Welna oraz Heerlijkheid Mariënwaerdt, wnoszący o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta, pokrywają własne koszty.