Προσφυγή της 28ης Μαρτίου 2013 – Moallem Insurance κατά Συμβουλίου
(Υπόθεση T-182/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Moallem Insurance Co. (Τεχεράνη, Ιράν) (εκπρόσωπος: D. Luff, δικηγόρος)
Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
Να ακυρώσει το σημείο 18 του παραρτήματος της αποφάσεως 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, για την τροποποίηση της απόφασης 2010/413/ΚΕΠΠΑ περί περιοριστικών μέτρων κατά του Ιράν (ΕΕ L 356, σ. 71)·
να ακυρώσει το σημείο 18 του παραρτήματος του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά του Ιράν (ΕΕ L 356, σ. 55)·
να κρίνει ότι το άρθρο 12 της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουλίου 2010 1 και το άρθρο 35 του κανονισμού 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012 2 , δεν έχουν εφαρμογή στην περίπτωση της προσφεύγουσας·
να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους ακυρώσεως.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από το ότι το Δικαστήριο είναι αρμόδιο να προβεί σε δικαστικό έλεγχο τόσο του σημείου 21, τμήμα B, του παραρτήματος της αποφάσεως 2010/644/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου όσο και του σημείου 21, τμήμα B, του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΕ) 961/2010 του Συμβουλίου, καθώς και να ελέγξει αν αυτά είναι σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται ειδικώς από το ότι η καταχώριση της Moallem στον κατάλογο είναι πεπλανημένη και από το ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που διαλαμβάνονται στο άρθρο 20, παράγραφος 1, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου (όπως τροποποιήθηκε ακολούθως με τα άρθρα 1, παράγραφος 7, της αποφάσεως 2012/35/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 23ης Ιανουαρίου 2012, 1, παράγραφος 8, της αποφάσεως 2012/635/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, και 1, παράγραφος 2, της αποφάσεως 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012) και στο άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου (όπως τροποποιήθηκε ακολούθως με το άρθρο 1, παράγραφος 11, του κανονισμού 1263/12 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012).
Ο τρίτος λόγος αντλείται από ανεπαρκή αιτιολόγηση της αποφάσεως 2012/829/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012. Τα νομοθετήματα αυτά παραβιάζουν τα δικαιώματα άμυνας της Moallem και το δικαίωμά της σε δίκαιη δίκη, δεδομένου ότι το Συμβούλιο ουδέποτε απήντησε στην από 6 Φεβρουαρίου 2013 επιστολή της Moallem στην οποία δεν δόθηκε πρόσβαση στον φάκελλο της υποθέσεως που είχε στη διάθεσή του το Συμβούλιο.Ο τέταρτος λόγος αντλείται από την εκ μέρους του Συμβουλίου παράβαση του άρθρου 24, παράγραφοι 3 και 4, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και του άρθρου 46, παράγραφοι 3 και 4, του κανονισμού 267/2012 του Συμβουλίου. Το άρθρο 24, παράγραφος 3, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 46, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 επιβάλλουν στο Συμβούλιο να γνωστοποιεί και να κοινοποιεί την απόφασή του, περιλαμβανομένων των λόγων καταχωρίσεως στον κατάλογο, ενώ τα άρθρα 24, παράγραφος 4, της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και 46, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 προβλέπουν την επανεξέταση της αποφάσεως σε περίπτωση υποβολής παρατηρήσεων.Ο πέμπτος λόγος αντλείται από το ότι, κατά την εξέταση της περιπτώσεως της Moallem, το Συμβούλιο παρέβη την αρχή της χρηστής διοικήσεως.Ο έκτος λόγος αντλείται από το ότι, κατά την εξέταση της περιπτώσεως της Moallem, το Συμβούλιο παρέβη την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης. Ο έβδομος λόγος αντλείται από το ότι το άρθρο 12 της αποφάσεως 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και το άρθρο 35 του κανονισμού (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, της 23ης Μαρτίου 2012, δεν έπρεπε να τύχουν εφαρμογής στην περίπτωση της Moallem, καθόσον αντιβαίνουν στην αρχή της αναλογικότητας, κατά το άρθρο 5, παράγραφος 4, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Ο όγδοος λόγος αντλείται από το ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε ακολούθως, βάσει του οποίου εκδόθηκε το προσβαλλόμενο παράρτημα του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 1264/2012 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2012, αντιβαίνει στο άρθρο 215, παράγραφοι 2 και 3, ΣΛΕΕ, ως νομική βάση του, καθώς και στο άρθρο 40 ΣΕΕ.Ο ένατος λόγος αντλείται από το ότι η απόφαση 2010/413/ΚΕΠΠΑ του Συμβουλίου και ο κανονισμός (ΕΕ) 267/2012 εκδόθηκαν κατά παράβαση των αρχών της
ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων.