Απόφαση του Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 3ης Απριλίου 2014 [αίτηση του Consiglio di Stato (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Cascina Tre Pini s.s. κατά Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Regione Lombardia, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Consorzio Parco Lombardo della Valle del Ticino, Comune di Somma Lombardo
(Υπόθεση C-301/12) 1
(Προδικαστική παραπομπή – Περιβάλλον – Διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας – Οδηγία 92/43/ΕΟΚ – Τόποι κοινοτικής σημασίας – Αναθεώρηση του προστατευτικού καθεστώτος ενός τέτοιου τόπου σε περίπτωση επελεύσεως φαινομένων ρυπάνσεως ή υποβαθμίσεως του περιβάλλοντος – Εθνική νομοθεσία που δεν προβλέπει τη δυνατότητα των ενδιαφερομένων να ζητούν μια τέτοια αναθεώρηση – Παροχή στις αρμόδιες εθνικές αρχές διακριτικής ευχέρειας να κινήσουν αυτεπαγγέλτως διαδικασία αναθεωρήσεως του εν λόγω προστατευτικού καθεστώτος)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Consiglio di Stato
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Cascina Tre Pini s.s.
κατά
Ministero dell'Ambiente e della Tutela del Territorio e del Mare, Regione Lombardia, Presidenza del Consiglio dei Ministri, Consorzio Parco Lombardo della Valle del Ticino, Comune di Somma Lombardo
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως – Consiglio di Stato – Ερμηνεία των άρθρων 9 και 10 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας (ΕΕ L 206, σ. 7) – Τόποι Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ) – Αναθεώρηση του καθεστώτος των ΤΚΣ σε περίπτωση εμφανίσεως φαινομένων ρυπάνσεως ή υποβαθμίσεως του περιβάλλοντος – Εθνική νομοθεσία μη προβλέπουσα τη δυνατότητα των ενδιαφερομένων να ζητήσουν τέτοια αναθεώρηση – Αναγνώριση στις αρμόδιες αρχές διακριτικής ευχέρειας όσον αφορά την αυτεπάγγελτη διαδικασία για την αναθεώρηση του καθεστώτος των ΤΚΣ – Απουσία περιοδικής αξιολογήσεως των προϋποθέσεων για την αναθεώρηση του καθεστώτος των ΤΚΣ – Απουσία υποχρεώσεως ενημερώσεως των ενδιαφερομένων για τέτοια διαδικασία
Διατακτικό
Τα άρθρα 4, παράγραφος 1, 9 και 11 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 1992, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας, όπως τροποποιήθηκε με την Πράξη περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Δημοκρατίας της Κύπρου, της Δημοκρατίας της Λεττονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας, και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν την έννοια ότι οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών υποχρεούνται να προτείνουν στην Επιτροπή τον αποχαρακτηρισμό τόπου περιλαμβανομένου στον κατάλογο των ΤΚΣ όταν υποβάλλεται στις αρχές αυτές αίτηση εκ μέρους του ιδιοκτήτη εκτάσεως ευρισκομένης εντός του τόπου αυτού ο οποίος επικαλείται την περιβαλλοντική υποβάθμιση του τελευταίου, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η αίτηση αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι, παρά την τήρηση των διατάξεων του άρθρου 6, παράγραφοι 2 έως 4, της εν λόγω οδηγίας, όπως τροποποιήθηκε, ο εν λόγω τόπος οριστικώς δεν μπορεί πλέον να συμβάλει στη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων και της άγριας πανίδας και χλωρίδας ή στη δημιουργία του δικτύου Natura 2000.
Τα άρθρα 4, παράγραφος 1, 9 και 11 της οδηγίας 92/43, όπως τροποποιήθηκε με την Πράξη περί των όρων προσχωρήσεως της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας της Εσθονίας, της Δημοκρατίας της Κύπρου, της Δημοκρατίας της Λεττονίας, της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, της Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, της Δημοκρατίας της Μάλτας, της Δημοκρατίας της Πολωνίας, της Δημοκρατίας της Σλοβενίας και της Σλοβακικής Δημοκρατίας, και των προσαρμογών των Συνθηκών επί των οποίων βασίζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν την έννοια ότι δεν αντιτίθενται στην εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως που παρέχει μόνο στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως και στις περιφερειακές αρχές την αρμοδιότητα να προτείνουν την προσαρμογή του καταλόγου των ΤΚΣ και όχι, τουλάχιστον επικουρικώς σε περίπτωση αδρανείας αυτών, στο κράτος, εφόσον η ως άνω παροχή αρμοδιοτήτων εγγυάται την ορθή εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω οδηγίας.
____________1 ΕΕ C 258 της 25.8.2012.