Language of document : ECLI:EU:T:2011:269

Sprawa T‑68/10

Sphere Time

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wzór wspólnotowy – Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do wzoru – Zarejestrowany wzór wspólnotowy przedstawiający zegarek przymocowany do smyczy – Wcześniejszy wzór – Ujawnienie wcześniejszego wzoru – Indywidualny charakter – Nadużycie władzy – Artykuły 4, 6, 7 i 61–63 rozporządzenia (WE) nr 6/2002

Streszczenie wyroku

1.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Ujawnienie przez twórcę lub jego następcę prawnego

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 7 ust. 2)

2.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Poinformowany użytkownik – Pojęcie

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6 ust. 1)

3.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6 ust. 1)

4.      Wzory wspólnotowe – Podstawy unieważnienia – Brak indywidualnego charakteru – Wzór niewywołujący u poinformowanego użytkownika innego całościowego wrażenia niż to wywierane przez wcześniejszy wzór – Całościowa ocena wszystkich elementów przedstawionych we wcześniejszym wzorze

(rozporządzenie Rady nr 6/2002, art. 6 ust. 1)

1.      Celem art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych jest umożliwienie twórcy lub jego następcy prawnemu przedstawienia wzoru na rynku przez okres dwunastu miesięcy przed koniecznością dopełnienia przez niego formalności zgłoszeniowych.

Zatem podczas tego okresu twórca i jego następca prawny mogą upewnić się co do komercyjnego powodzenia danego wzoru przed poniesieniem kosztów związanych z rejestracją bez obawy, że na ujawnienie, które miało miejsce przy tej okazji, można będzie skutecznie powoływać się podczas postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru wszczętego po ewentualnej rejestracji rozpatrywanego wzoru.

A więc, aby wspomniany artykuł miał zastosowanie w ramach postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru, właściciel wzoru, będącego przedmiotem wniosku o unieważnienie, musi wykazać, że jest twórcą wzoru powoływanego w celu uzasadnienia wspomnianego wniosku albo następcą prawnym tego twórcy.

(por. pkt 24–26)

2.      Przymiot „użytkownika” w rozumieniu art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych oznacza, że dana osoba używa produktu, w którym zawiera się wzór zgodnie z przeznaczeniem tego produktu. Określenie „poinformowany” sugeruje ponadto, że nie będąc twórcą czy ekspertem technicznym, użytkownik zna różne wzory istniejące w danej branży, posiada pewien zakres wiedzy na temat elementów, jakie te wzory zwykle posiadają, i w związku z zainteresowaniem danymi produktami wykazuje stosunkowo wysoki poziom uwagi przy ich używaniu.

Jeżeli chodzi o artykuły promocyjne, pojęcie poinformowanego użytkownika obejmuje po pierwsze prowadzącego działalność gospodarczą, który nabywa je w celu rozdania użytkownikom końcowym, a po drugie samych użytkowników końcowych. Okoliczność, że jedna z obu grup wyżej wymienionych poinformowanych użytkowników postrzega dany wzór jako wywierający to samo całościowe wrażenie, wystarcza do stwierdzenia, że sporny wzór jest pozbawiony indywidualnego charakteru.

(por. pkt 51, 53, 56)

3.      Wzór przedstawiający smycz, której paski łączą się przy jednym końcu, następnie zachodzą na siebie i tworzą pętlę na drugim końcu, z okrągłym zegarkiem przymocowanym do smyczy w miejscu, w którym dwa paski smyczy oddalają się od siebie, z dwoma pierścieniami koncentrycznymi umieszczonymi wokół krawędzi zegarka, przy czym pierścień zewnętrzny zawiera rowek skierowany ku górze, w którym umieszczone jest pokrętło nastawiania czasu, jest pozbawiony indywidualnego charakteru w rozumieniu art. 6 rozporządzenia nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych.

Wspomniany wzór oraz wzór SYMBICORT, który również przedstawia smycz o zasadniczo tych samych proporcjach, do której jest przymocowany w tym samym miejscu okrągły zegarek analogowy, którego krawędź otaczają dwa pierścienie koncentryczne, przy czym pierścień zewnętrzny jest przerwany rowkiem skierowanym w tę samą stronę, w którym umieszczone jest pokrętło nastawiania czasu, wywierają to samo całościowe wrażenie na poinformowanym użytkowniku.

Nie można bowiem stwierdzić żadnej istotnej różnicy w odniesieniu do względnych długości i szerokości smyczy rozpatrywanych wzorów.

Następnie okoliczność, że smycz wzoru SYMBICORT jest przedstawiona na czarno, nie ma znaczenia, gdyż żaden kolor nie został zastrzeżony dla spornego wzoru. Podobnie, jako że ten ostatni wzór przedstawia artykuł promocyjny, uzasadnione jest uznanie, że w trakcie jego używania będzie on opatrzony znakiem towarowym. W rezultacie obecność znaku towarowego SYMBICORT we wzorze SYMBICORT nie stanowi także istotnej różnicy.

Wreszcie szczegóły rozplanowania kopert i tarcz zegarków obu wzorów nie są na tyle dobitne, aby wywierać wpływ na całościowe wrażenie wywierane przez wspomniane wzory. Jest tak, tym bardziej że wskazówki zegarka i element prostokątny na tarczy zegarka nie należą do elementów, które są chronione spornym wzorem.

(por. pkt 70, 79, 81–84)

4.      Podczas oceny wcześniejszych wzorów w ramach postępowania w sprawie unieważnienia prawa do wzoru nie należy badać oddzielnie i w sposób wyłączny ich przedstawień graficznych, ale raczej ocenić całościowo ogół przedstawionych elementów umożliwiających określenie w sposób wystarczająco ścisły i pewny całościowe wrażenie wywierane przez dany wzór. Co się tyczy bowiem w szczególności wzorów, które zostały bezpośrednio wykorzystane w handlu, ale nie zostały zarejestrowane, nie można wykluczyć, że nie istnieje przedstawienie graficzne ukazujące wszystkie ich istotne szczegóły, porównywalne do przedstawienia widniejącego w zgłoszeniu. W tych okolicznościach byłoby przesadą wymaganie od wnoszącego o unieważnienie, aby takie przedstawienie zostało przedstawione w każdym przypadku.

(por. pkt 73, 74)