Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C‑148/21 και C‑184/21
Christian Louboutin
κατά
Amazon Europe Core Sàrl (C‑148/21)
και
Amazon EU Sàrl (C‑148/21),
και
Amazon Services Europe Sàrl (C‑148/21)
και
Amazon.com Inc. (C‑184/21)
και
Amazon Services LLC (C‑184/21)
[αιτήση του Tribunal d’arrondissement de Luxembourg
(πρωτοδικείου Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο)
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]
Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 22ας Δεκεμβρίου 2022
«Προδικαστική παραπομπή – Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Κανονισμός (ΕΕ) 2017/1001 – Άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο αʹ – Δικαιώματα που παρέχει το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Έννοια της “χρήσεως” – Επιχείρηση έχουσα την εκμετάλλευση ιστοτόπου διαδικτυακών πωλήσεων ο οποίος φέρει ενσωματωμένη διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων – Διαφημιστικές καταχωρίσεις που δημοσιεύονται στην εν λόγω πλατφόρμα πωλήσεων από τρίτους πωλητές οι οποίοι χρησιμοποιούν στις καταχωρίσεις αυτές σημείο ταυτόσημο με σήμα τρίτου για προϊόντα που ταυτίζονται με εκείνα για τα οποία έχει καταχωρισθεί το εν λόγω σήμα – Θεώρηση του οικείου σημείου ως αναπόσπαστου μέρους της εμπορικής επικοινωνίας της έχουσας την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχειρήσεως – Παρουσίαση των διαφημιστικών καταχωρίσεων κατά τρόπον ώστε να μην καθίσταται δυνατή η σαφής διάκριση των προσφορών προς πώληση της έχουσας την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχειρήσεως από εκείνες των τρίτων πωλητών»
1. Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αποτελέσματα του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Δικαιώματα που παρέχει το σήμα – Δικαίωμα απαγορεύσεως της χρήσεως του σήματος – Έννοια της χρήσεως
(Κανονισμός 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 2)
(βλ. σκέψεις 25-31)
2. Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αποτελέσματα του σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Δικαιώματα που παρέχει το σήμα – Δικαίωμα απαγορεύσεως της χρήσεως του σήματος – Έννοια της χρήσεως – Εκμετάλλευση διαδικτυακής πλατφόρμας πωλήσεων – Ύπαρξη συνδέσμου μεταξύ των υπηρεσιών της έχουσας την εκμετάλλευση επιχειρήσεως και του συγκρουόμενου προς ορισμένο σήμα σημείου –Εμπίπτει – Τρόπος παρουσιάσεως των διαφημιστικών καταχωρίσεων – Φύση και εύρος των υπηρεσιών που παρέχονται από την έχουσα την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχείρηση – Βαθμός επιρροής
(Κανονισμός 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 9 § 2)
(βλ. σκέψεις 38-43, 48-54 και διατακτ.)
Σύνοψη
Από το 2016 ο C. Louboutin, Γάλλος σχεδιαστής υποδημάτων και τσαντών πολυτελείας, έχει καταχωρίσει ως σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κόκκινο χρώμα που τίθεται στην εξωτερική σόλα ψηλοτάκουνου υποδήματος.
Η Amazon εκμεταλλεύεται ιστοτόπους διαδικτυακών πωλήσεων ποικίλων αγαθών, τα οποία προσφέρονται από την ίδια προς πώληση τόσο άμεσα, στο όνομά της και για ίδιο λογαριασμό, όσο και έμμεσα, θέτοντας επίσης μια διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων στη διάθεση τρίτων πωλητών. Η εν λόγω επιχείρηση παρέχει επίσης στους τρίτους πωλητές πρόσθετες υπηρεσίες αποθηκεύσεως και αποστολής των προϊόντων τους.
Ο C. Louboutin διαπίστωσε ότι, στους συγκεκριμένους ιστοτόπους, εμφανίζονται τακτικά διαφημιστικές καταχωρίσεις για πώληση υποδημάτων με κόκκινες σόλες, οι οποίες, κατ’ αυτόν, αφορούν προϊόντα για την κυκλοφορία των οποίων ο ίδιος δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή του. Επικαλούμενος προσβολή των αποκλειστικών δικαιωμάτων που παρέχει το επίμαχο σήμα, άσκησε κατά της Amazon δύο αγωγές λόγω απομίμησης σήματος ενώπιον του Tribunal d’arrondissement de Luxembourg (πρωτοδικείου Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο)(1) και του Tribunal de l’entreprise francophone de Bruxelles (πρωτοδικείου επιχειρηματικών διαφορών Βρυξελλών – γαλλόφωνου τμήματος, Βέλγιο) (2).
Κατόπιν τούτου, έκαστο των αιτούντων δικαστηρίων αποφάσισε να υποβάλει στο Δικαστήριο προδικαστικά ερωτήματα.
Τα αιτούντα δικαστήρια ζήτησαν κατ’ ουσίαν από το Δικαστήριο να διευκρινίσει εάν ο κανονισμός για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (3) έχει την έννοια ότι επιχείρηση έχουσα την εκμετάλλευση ιστοτόπου διαδικτυακών πωλήσεων ο οποίος, εκτός από τις προσφορές προς πώληση της εν λόγω επιχειρήσεως, φέρει ενσωματωμένη και διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων, μπορεί να θεωρηθεί ότι προβαίνει η ίδια σε χρήση σημείου ταυτόσημου με ορισμένο σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανήκει σε τρίτον για προϊόντα που ταυτίζονται με εκείνα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα αυτό, όταν τρίτοι πωλητές, χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος, προσφέρουν προς πώληση στην εν λόγω πλατφόρμα πωλήσεων τα συγκεκριμένα φέροντα το οικείο σημείο προϊόντα.
Ειδικότερα, τα αιτούντα δικαστήρια διερωτώνται εάν ασκούν συναφώς επιρροή οι ακόλουθες περιστάσεις: το γεγονός ότι η εν λόγω έχουσα την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχείρηση παρουσιάζει με ομοιόμορφο τρόπο τις προσφορές προς πώληση που δημοσιεύονται στον ιστότοπό της, προβάλλοντας συγχρόνως διαφημιστικές καταχωρίσεις για προϊόντα τα οποία πωλεί στο όνομά της και για ίδιο λογαριασμό και διαφημιστικές καταχωρίσεις για προϊόντα τα οποία τρίτοι πωλητές προσφέρουν προς πώληση στην εν λόγω πλατφόρμα, το γεγονός ότι εμφανίζεται ο λογότυπος της ίδιας ως πολύ γνωστού διανομέα στο σύνολο των καταχωρίσεων αυτών και το γεγονός ότι προσφέρει στους τρίτους πωλητές, στο πλαίσιο της εμπορίας των προϊόντων τους, πρόσθετες υπηρεσίες συνιστάμενες στην παροχή συνδρομής σε σχέση με την παρουσίαση των διαφημιστικών καταχωρίσεών τους, καθώς και στην αποθήκευση και αποστολή των προϊόντων που προσφέρονται προς πώληση στην ίδια πλατφόρμα πωλήσεων. Στο πλαίσιο αυτό, τα αιτούντα δικαστήρια διερωτώνται επίσης κατά πόσον πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, κατά περίπτωση, η αντίληψη των χρηστών του οικείου ιστότοπου.
Το τμήμα μείζονος συνθέσεως του Δικαστηρίου είχε την ευκαιρία να παράσχει σημαντικές διευκρινίσεις ως προς το ζήτημα της άμεσης ευθύνης της επιχειρήσεως που έχει την εκμετάλλευση ιστοτόπου διαδικτυακών πωλήσεων ο οποίος φέρει ενσωματωμένη διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων για προσβολές των δικαιωμάτων του δικαιούχου σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω του γεγονότος ότι σημείο ταυτόσημο με το σήμα αυτό περιλαμβάνεται σε διαφημιστικές καταχωρίσεις τρίτων πωλητών στην εν λόγω πλατφόρμα πωλήσεων.
Εκτίμηση του Δικαστηρίου
Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με τον κανονισμό για το σήμα της Ένωσης (4), η καταχώριση σήματος της ΕΕ παρέχει στον δικαιούχο του το δικαίωμα να απαγορεύει σε κάθε τρίτο να χρησιμοποιεί στις συναλλαγές σημείο ταυτόσημο με το σήμα αυτό για προϊόντα ή υπηρεσίες που ταυτίζονται με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες για τα οποία το εν λόγω σήμα έχει καταχωριστεί.
Το Δικαστήριο επισημαίνει εκ προοιμίου ότι ο κανονισμός για το σήμα της Ένωσης δεν ορίζει την έννοια της «χρήσεως». Εντούτοις, ο όρος αυτός προϋποθέτει, αφενός, ενεργό συμπεριφορά και άμεσο ή έμμεσο έλεγχο της πράξεως που συνιστά τη χρήση. Ειδικότερα, μόνον ο τρίτος ο οποίος έχει τέτοιον έλεγχο μπορεί πράγματι να παύσει τη χρήση ενός σήματος που γίνεται χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του.
Η χρήση από τρίτον σημείου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το σήμα του δικαιούχου, συνεπάγεται, κατ’ ελάχιστον, ότι ο τρίτος χρησιμοποιεί το σημείο στο πλαίσιο της δικής του εμπορικής επικοινωνίας. Συνεπώς, ένα πρόσωπο μπορεί να παρέχει στους πελάτες του τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν σημεία πανομοιότυπα ή παρόμοια με σήματα χωρίς να χρησιμοποιεί το ίδιο τα εν λόγω σημεία. Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο έχει κρίνει, στην περίπτωση εκμετάλλευσης διαδικτυακής πλατφόρμας πωλήσεων, ότι η χρήση σημείων πανομοιότυπων ή παρόμοιων προς σήματα, μέσω προσφορών προς πώληση οι οποίες αναρτώνται στην εν λόγω πλατφόρμα, γίνεται αποκλειστικά εκ μέρους των πωλητών-πελατών της επιχείρησης που εκμεταλλεύεται την εν λόγω πλατφόρμα και όχι εκ μέρους της τελευταίας αυτής επιχειρήσεως, καθόσον η τελευταία δεν χρησιμοποιεί το σημείο αυτό στο πλαίσιο της δικής της εμπορικής επικοινωνίας.
Εντούτοις, το Δικαστήριο παρατηρεί ότι, στο πλαίσιο της προγενέστερης νομολογίας του, δεν είχε ερωτηθεί σχετικά με τη σημασία του γεγονότος ότι ο συγκεκριμένος ιστότοπος διαδικτυακών πωλήσεων περιλαμβάνει, εκτός από την πλατφόρμα διαδικτυακών πωλήσεων, και προσφορές προς πώληση της ίδιας της έχουσας την εκμετάλλευση του εν λόγω ιστοτόπου επιχειρήσεως, ενώ οι υπό κρίση υποθέσεις αφορούν ακριβώς τη σημασία του συγκεκριμένου γεγονότος. Στο πλαίσιο αυτό, τα αιτούντα δικαστήρια διερωτώνται εν προκειμένω εάν, εκτός του τρίτου πωλητή, και η επιχείρηση που έχει την εκμετάλλευση ιστοτόπου διαδικτυακών πωλήσεων στον οποίο ενσωματώνεται διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων, όπως είναι η Amazon, προβαίνει επίσης σε χρήση, στο πλαίσιο της δικής της εμπορικής επικοινωνίας, σημείου ταυτόσημου με ορισμένο σήμα τρίτου για προϊόντα τα οποία ταυτίζονται με εκείνα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα αυτό, με αποτέλεσμα να μπορεί να θεωρηθεί ότι υπέχει ευθύνη για την προσβολή των δικαιωμάτων του δικαιούχου του εν λόγω σήματος, οσάκις ο εν λόγω τρίτος πωλητής προσφέρει προς πώληση στη συγκεκριμένη πλατφόρμα πωλήσεων τα επίμαχα φέροντα το οικείο σημείο προϊόντα.
Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι το ερώτημα αυτό τίθεται ανεξαρτήτως του ότι ο ρόλος της εν λόγω έχουσας την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχειρήσεως δύναται, ενδεχομένως, να εξετασθεί υπό το πρίσμα άλλων κανόνων δικαίου και ότι, καίτοι, εν τέλει, εναπόκειται στα εθνικά δικαστήρια να εκτιμήσουν μια τέτοιου είδους χρήση, το Δικαστήριο μπορεί, εντούτοις, να παράσχει τα σχετικά με το δίκαιο της Ένωσης ερμηνευτικά στοιχεία που θα τους ήταν χρήσιμα εν προκειμένω.
Συναφώς, όσον αφορά την εμπορική επικοινωνία, το Δικαστήριο διευκρινίζει ότι η χρήση ενός σημείου ταυτόσημου με το σήμα τρίτου στο πλαίσιο της εμπορικής επικοινωνίας της επιχείρησης που έχει την εκμετάλλευση ιστότοπου στον οποίο ενσωματώνεται διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων προϋποθέτει ότι το σημείο αυτό εμφανίζεται, προς τα έξω, ως αναπόσπαστο μέρος της επικοινωνίας αυτής και, κατά συνέπεια, ως μέρος της δραστηριότητας της εν λόγω επιχειρήσεως.
Στο πλαίσιο αυτό, το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι, όσον αφορά κατάσταση στο πλαίσιο της οποίας ο παρέχων υπηρεσία κάνει χρήση σημείου ταυτόσημου ή παρόμοιου με σήμα τρίτου για την προώθηση των προϊόντων τα οποία εμπορεύεται ένας από τους πελάτες του χρησιμοποιώντας τη συγκεκριμένη υπηρεσία, ο εν λόγω παρέχων χρησιμοποιεί ο ίδιος το σημείο αυτό όταν κάνει χρήση αυτού κατά τρόπον ώστε να θεμελιώνεται σύνδεσμος μεταξύ του σημείου αυτού και των υπηρεσιών που ο ίδιος παρέχει.
Το Δικαστήριο έχει κρίνει συναφώς ότι ο ως άνω παρέχων υπηρεσίες δεν χρησιμοποιεί ο ίδιος σημείο ταυτόσημο ή παρόμοιο προς σήμα τρίτου, όταν η παρεχόμενη από αυτόν υπηρεσία δεν είναι συγκρίσιμη με υπηρεσία που αποσκοπεί στην προώθηση της εμπορίας προϊόντων που φέρουν το εν λόγω σημείο και δεν συνεπάγεται τη δημιουργία συνδέσμου μεταξύ της υπηρεσίας αυτής και του εν λόγω σημείου, εφόσον ο εν λόγω παρέχων υπηρεσίες δεν είναι εμφανής στον καταναλωτή, γεγονός που αποκλείει οποιαδήποτε συσχέτιση μεταξύ των υπηρεσιών του και του επίμαχου σημείου.
Αντιθέτως, το Δικαστήριο έχει κρίνει ότι τέτοιος σύνδεσμος υφίσταται όταν η έχουσα την εκμετάλλευση διαδικτυακής πλατφόρμας πωλήσεων επιχείρηση διαφημίζει, μέσω υπηρεσίας αντιστοιχίσεως στο διαδίκτυο και με βάση λέξη-κλειδί πανομοιότυπη με σήμα τρίτου, προϊόντα φέροντα το σήμα αυτό, τα οποία διατίθενται προς πώληση από τους πελάτες της στη διαδικτυακή πλατφόρμα της πωλήσεων. Ειδικότερα, μια τέτοια διαφήμιση δημιουργεί, για τους χρήστες του Διαδικτύου που προβαίνουν σε αναζήτηση με βάση την εν λόγω λέξη-κλειδί, προφανή συνειρμό μεταξύ των εν λόγω επωνύμων προϊόντων και της δυνατότητας αγοράς τους μέσω της εν λόγω διαδικτυακής πλατφόρμας. Για το λόγο αυτόν, ο δικαιούχος του σήματος αυτού νομιμοποιείται να απαγορεύσει στην εν λόγω επιχείρηση να προβεί σε τέτοια χρήση, εφόσον η σχετική διαφήμιση δεν επιτρέπει ή επιτρέπει μεν αλλά δυσχερώς στον χρήστη του διαδικτύου, ο οποίος έχει κανονική πληροφόρηση και επιδεικνύει εύλογη προσοχή, να γνωρίζει αν τα προϊόντα προέρχονται από τον δικαιούχο του σήματος ή από συνδεόμενη οικονομικώς με αυτόν επιχείρηση ή αν, αντιθέτως, προέρχονται από τρίτον.
Από την ως άνω νομολογία το Δικαστήριο συνάγει ότι, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η επιχείρηση που έχει την εκμετάλλευση ιστοτόπου διαδικτυακών πωλήσεων ο οποίος φέρει ενσωματωμένη διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων, προβαίνει η ίδια σε χρήση σημείου ταυτόσημου με ορισμένο σήμα τρίτου, το οποίο εμφανίζεται σε διαφημιστικές καταχωρίσεις για προϊόντα που προσφέρονται προς πώληση στην εν λόγω πλατφόρμα από τρίτους πωλητές, πρέπει να εκτιμηθεί κατά πόσον ένας χρήστης του εν λόγω ιστότοπου ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός θα μπορούσε να συνδέσει τις υπηρεσίες της εν λόγω επιχειρήσεως με το οικείο σημείο.
Υπό το πρίσμα αυτό, προκειμένου να κριθεί εάν μπορεί μια διαφημιστική καταχώριση δημοσιευμένη στην εν λόγω διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων από τρίτο πωλητή δραστηριοποιούμενο στην πλατφόρμα αυτή, στην οποία γίνεται χρήση σημείου ταυτόσημου με σήμα τρίτου, να θεωρηθεί ότι αποτελεί μέρος της εμπορικής επικοινωνίας της έχουσας την εκμετάλλευση του εν λόγω ιστότοπου επιχειρήσεως, πρέπει να διακριβωθεί εάν από την εν λόγω διαφημιστική καταχώριση είναι δυνατό να θεμελιωθεί σύνδεσμος μεταξύ των παρεχόμενων από την εν λόγω επιχείρηση υπηρεσιών και του οικείου σημείου, για τον λόγο ότι ένας χρήστης που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός θα μπορούσε να πιστέψει ότι η συγκεκριμένη έχουσα την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχείρηση είναι εκείνη που εμπορεύεται, στο όνομά της και για ίδιο λογαριασμό, το προϊόν για το οποίο γίνεται χρήση του οικείου σημείου.
Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι, στο πλαίσιο αυτής της συνολικής εκτιμήσεως των περιστάσεων της υπό κρίση υποθέσεως, ιδιαίτερη σημασία έχουν ιδίως ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται οι διαφημιστικές καταχωρίσεις στον εν λόγω ιστότοπο, τόσο μεμονωμένα όσο και στο σύνολό τους, καθώς και η φύση και το εύρος των υπηρεσιών που παρέχει η έχουσα την εκμετάλλευση του εν λόγω ιστοτόπου επιχείρηση.
Όσον αφορά, αφενός, τον τρόπο παρουσιάσεως των διαφημιστικών καταχωρίσεων, το δίκαιο της Ένωσης επιβάλλει την εμφάνιση των διαφημίσεων στο Διαδίκτυο κατά τρόπο διαφανή, ώστε ένας χρήστης ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός να μπορεί ευχερώς να διακρίνει τις προσφορές προς πώληση του έχοντος την εκμετάλλευση του ιστοτόπου από εκείνες των τρίτων πωλητών που δραστηριοποιούνται στη διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων. Κατά το Δικαστήριο, το γεγονός ότι η έχουσα την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχείρηση παρουσιάζει κατά τρόπο ομοιόμορφο τις προσφορές προς πώληση, προβάλλοντας συγχρόνως τις διαφημιστικές καταχωρίσεις της ίδιας και εκείνες των τρίτων πωλητών και εμφανίζοντας τον λογότυπο που χρησιμοποιεί η ίδια ως πολύ γνωστός διανομέας τόσο στον ιστότοπό της όσο και στο σύνολο των διαφημιστικών καταχωρίσεων, είναι πιθανό να καταστήσει δυσχερή τη διάκριση αυτή και, ως εκ τούτου, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η εν λόγω έχουσα την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχείρηση είναι εκείνη που εμπορεύεται, στο όνομά της και για ίδιο λογαριασμό, τα προϊόντα που προσφέρονται προς πώληση από τους εν λόγω τρίτους πωλητές.
Αφετέρου, η φύση και το εύρος των υπηρεσιών τις οποίες η έχουσα την εκμετάλλευση της διαδικτυακής πλατφόρμας πωλήσεων επιχείρηση παρέχει προς τους πωλητές, και ιδίως οι υπηρεσίες που συνίστανται στην αποθήκευση, την αποστολή και τη διαχείριση των επιστροφών των προϊόντων αυτών, μπορούν επίσης να δώσουν την εντύπωση σε έναν χρήστη που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα τα εμπορεύεται η εν λόγω έχουσα την εκμετάλλευση του ιστότοπου επιχείρηση και με τον τρόπο αυτό να συνδέσουν στην αντίληψη των χρηστών τις υπηρεσίες που αυτή παρέχει και τα σημεία επί των εν λόγω προϊόντων, τα οποία εμφανίζονται στις διαφημιστικές καταχωρίσεις των τρίτων πωλητών.
Εν κατακλείδι, το Δικαστήριο απεφάνθη ότι επιχείρηση έχουσα την εκμετάλλευση ιστοτόπου διαδικτυακών πωλήσεων ο οποίος, πέραν των προσφορών προς πώληση της εν λόγω επιχειρήσεως, φέρει ενσωματωμένη και διαδικτυακή πλατφόρμα πωλήσεων, μπορεί να θεωρηθεί ότι προβαίνει η ίδια σε χρήση σημείου πανομοιότυπου με σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ανήκει σε τρίτον για προϊόντα που ταυτίζονται με εκείνα για τα οποία έχει καταχωριστεί το σήμα αυτό, οσάκις τρίτοι πωλητές, χωρίς τη συγκατάθεση του δικαιούχου του σήματος, προσφέρουν προς πώληση στην εν λόγω πλατφόρμα τα συγκεκριμένα φέροντα το οικείο σημείο προϊόντα, εφόσον ένας χρήστης του εν λόγω ιστοτόπου ο οποίος έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός μπορεί να συνδέσει τις υπηρεσίες της εν λόγω επιχειρήσεως με το οικείο σημείο, όπερ συμβαίνει ιδίως όταν, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων της συγκεκριμένης περιπτώσεως, ο χρήστης αυτός θα μπορούσε να σχηματίσει την εντύπωση ότι η ίδια αυτή επιχείρηση εμπορεύεται, στο δικό της όνομα και για ίδιο λογαριασμό, τα φέροντα το οικείο σημείο προϊόντα. Το Δικαστήριο προσθέτει ότι κρίσιμες συναφώς κρίνονται οι ακόλουθες περιστάσεις:
• το γεγονός ότι η εν λόγω έχουσα την εκμετάλλευση του ιστοτόπου επιχείρηση παρουσιάζει κατά τρόπο ομοιόμορφο τις προσφορές προς πώληση που αναρτώνται στον ιστότοπό της, προβάλλοντας συγχρόνως διαφημιστικές καταχωρίσεις για προϊόντα τα οποία πωλεί η ίδια, στο όνομά της και για ίδιο λογαριασμό, και διαφημιστικές καταχωρίσεις για προϊόντα τα οποία προσφέρονται προς πώληση στην εν λόγω πλατφόρμα από τρίτους πωλητές,
• το γεγονός ότι έχει επιθέσει τον δικό της λογότυπο ως πολύ γνωστού διανομέα στο σύνολο των εν λόγω διαφημιστικών καταχωρίσεων
• και το γεγονός ότι προσφέρει στους τρίτους πωλητές, στο πλαίσιο της εμπορίας των φερόντων το οικείο σημείο προϊόντων, πρόσθετες υπηρεσίες που συνίστανται, μεταξύ άλλων, στην αποθήκευση και στην αποστολή των προϊόντων αυτών.