Language of document : ECLI:EU:C:2012:641

Συνεκδικασθείσες υποθέσεις C‑101/11 P και C‑102/11 P

Herbert Neuman κ.λπ.

κατά

José Manuel Baena Grupo SA

«Αίτηση αναιρέσεως — Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα — Κανονισμός (ΕΚ) 6/2002 — Άρθρα 6, 25, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και ε΄, και 61 — Καταχωρισθέν κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει καθιστή μορφή — Προγενέστερο κοινοτικό εικονιστικό σήμα — Διαφορετική συνολική εντύπωση — Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού — Ενημερωμένος χρήστης — Εύρος του δικαστικού ελέγχου — Έλλειψη αιτιολογίας»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα)
της 18ης Οκτωβρίου 2012

1.        Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Διαδικασία προσφυγής — Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης — Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου — Έλεγχος της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών — Όρια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 61)

2.        Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα — Λόγοι ακυρότητας — Απουσία ατομικού χαρακτήρα — Ενημερωμένος χρήστης — Έννοια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 6 § 1 και 25 § 1, στοιχείο β΄)

3.        Αναίρεση — Λόγοι — Εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών — Απαράδεκτο — Έλεγχος από το Δικαστήριο της εκτιμήσεως των υποβληθέντων στην κρίση του Γενικού Δικαστηρίου πραγματικών περιστατικών — Αποκλείεται πλην της περιπτώσεως παραμορφώσεως του περιεχομένου των εν λόγω στοιχείων

(Άρθρο 256 ΣΛΕΕ· Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 58, εδ. 1)

4.        Αναίρεση — Λόγοι — Λόγος προβαλλόμενος για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αιτήσεως αναιρέσεως — Απαράδεκτο

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 113 § 2)

5.        Αναίρεση — Λόγοι — Ανεπαρκής αιτιολογία — Περιεχόμενο της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως

Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρα 36 και 53, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 81)

1.        Στο πλαίσιο προσφυγής ακυρώσεως κατά αποφάσεως του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα), το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να προβεί σε πλήρη έλεγχο της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών του ΓΕΕΑ, εξετάζοντας, εφόσον παρίσταται ανάγκη, αν ο εκ μέρους τους νομικός χαρακτηρισμός των πραγματικών περιστατικών της διαφοράς είναι ορθός ή αν η εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων που τέθηκαν υπόψη των τμημάτων αυτών είναι πεπλανημένη. Συγκεκριμένα, όταν καλείται να εξετάσει τη νομιμότητα αποφάσεως τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ, το Γενικό Δικαστήριο δεν δεσμεύεται από την πεπλανημένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών εκ μέρους του τμήματος, καθόσον η εκτίμηση αυτή αποτελεί μέρος των συμπερασμάτων των οποίων η νομιμότητα αμφισβητείται ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Βεβαίως το Γενικό Δικαστήριο μπορεί να αναγνωρίσει στο ΓΕΕΑ ορισμένο περιθώριο εκτίμησης, ιδίως όταν το ΓΕΕΑ καλείται να πραγματοποιήσει ιδιαιτέρως τεχνικές εκτιμήσεις, και να περιοριστεί, όσον αφορά το περιεχόμενο του ελέγχου επί των αποφάσεων του τμήματος προσφυγών στον τομέα των βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, σε εξέταση των προδήλων σφαλμάτων εκτιμήσεως.

(βλ. σκέψεις 39-41)

2.        Η έννοια του ενημερωμένου χρήστη πρέπει να νοηθεί ως ενδιάμεση έννοια μεταξύ εκείνης του μέσου καταναλωτή που απαντά στο δίκαιο των σημάτων, από τον οποίο δεν απαιτείται καμία ειδική γνώση και ο οποίος, κατά κανόνα, δεν προβαίνει σε άμεση σύγκριση των συγκρουόμενων σημάτων, και του ειδικού του κλάδου, ο οποίος διαθέτει ειδικές τεχνικές γνώσεις. Ως εκ τούτου, με τον όρο ενημερωμένος χρήστης νοείται ο χρήστης που δεν επιδεικνύει μετρίου βαθμού προσοχή, αλλά ιδιαίτερη επιμέλεια, είτε λόγω της προσωπικής του εμπειρίας είτε λόγω του ευρέος πεδίου γνώσεων που διαθέτει στον οικείο τομέα.

Εξ ορισμού, ο ενημερωμένος χρήστης θα προβεί σε άμεση σύγκριση του προγενέστερου σήματος και του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος εφόσον τούτο είναι δυνατό. Δεν αποκλείεται ωστόσο μια τέτοια σύγκριση να αποδειχθεί αδύνατη ή ασυνήθης στον οικείο τομέα, ιδίως λόγω ειδικών συνθηκών ή λόγω των χαρακτηριστικών των αντικειμένων που απεικονίζουν το προγενέστερο σήμα και το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα. Ελλείψει συγκεκριμένων ενδείξεων προς την κατεύθυνση αυτή στον κανονισμό 6/2002 για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι ο νομοθέτης της Ένωσης είχε την πρόθεση να περιορίσει την εκτίμηση των ενδεχόμενων σχεδίων ή υποδειγμάτων σε άμεση μεταξύ τους σύγκριση.

(βλ. σκέψεις 53, 54, 56)

3.        Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 66)

4.        Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 72)

5.        Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 79, 80)