ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ (δεύτερο τμήμα)
της 14ης Σεπτεμβρίου 2004 (*)
«Κοινοτικό σήμα – Λεκτικό σήμα APPLIED MOLECULAR EVOLUTION – Απόλυτοι λόγοι απαραδέκτου – Άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 – Περιγραφικό σημείο»
Στην υπόθεση T-183/03,
Applied Molecular Evolution Inc., με έδρα το San Diego, Καλιφόρνια (Ηνωμένες Πολιτείες), εκπροσωπούμενη από τον δικηγόρο A. Deutsch, επικουρούμενο από τον Weber-Quitzau,
προσφεύγουσα,
κατά
Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ), εκπροσωπούμενου από την H. Nokkanen και τον A. Folliard-Monguiral,
καθού,
που έχει ως αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του δευτέρου τμήματος προσφυγών του ΓΕΕΑ της 13ης Μαρτίου 2003 (υπόθεση R 108/2002-2), με την οποία επικυρώθηκε η άρνηση καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος APPLIED MOLECULAR EVOLUTION,
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ (δεύτερο τμήμα),
συγκείμενο από τους J. Pirrung, πρόεδρο, A. W. H. Meij και N. J. Forwood, δικαστές,
γραμματέας: Ι. Νάτσινας, υπάλληλος διοικήσεως,
έχοντας υπόψη το δικόγραφο προσφυγής που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 26 Μαΐου 2003,
έχοντας υπόψη το υπόμνημα απαντήσεως που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου στις 5 Σεπτεμβρίου 2003,
κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 13ης Μαΐου 2004,
εκδίδει την ακόλουθη
Απόφαση
Ιστορικό της διαφοράς
1 Στις 31 Μαρτίου 2000, η προσφεύγουσα, πρώην Ixsys Inc., υπέβαλε αίτηση κοινοτικού σήματος στο Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ) δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί.
2 Το εμπορικό σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση είναι το λεκτικό σημείο APPLIED MOLECULAR EVOLUTION.
3 Οι υπηρεσίες για τις οποίες ζητήθηκε η καταχώριση του σήματος εμπίπτουν στην κλάση 42 κατά την έννοια του Διακανονισμού της Νίκαιας για τη διεθνή ταξινόμηση προϊόντων και υπηρεσιών σχετικά με την καταχώριση εμπορικών σημάτων, της 15ης Ιουνίου 1957, όπως έχει αναθεωρηθεί και τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν στην ακόλουθη περιγραφή: «δραστηριότητες έρευνας σχετικά με τη μοριακή μηχανική ενώσεων που χρησιμοποιούνται στη θεραπευτική, στη διαγνωστική, στα γεωργικά προϊόντα, ένζυμα, χημικά προϊόντα, θρεπτικά προϊόντα, πρόσθετα τροφίμων και σε βιομηχανικές εφαρμογές, όπου περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, βασικά και εξειδικευμένα χημικά προϊόντα».
4 Με απόφαση της 28ης Νοεμβρίου 2001, ο εξεταστής απέρριψε την αίτηση βάσει του άρθρου 38 του κανονισμού 40/94, για τον λόγο ότι το υποβληθέν προς καταχώριση σήμα ήταν περιγραφικό και στερούνταν οποιουδήποτε διακριτικού χαρακτήρα.
5 Στις 28 Ιανουαρίου 2002, η προσφεύγουσα υπέβαλε κατά της αποφάσεως του εξεταστή προσφυγή ενώπιον του ΓΕΕΑ βάσει του άρθρου 59 του κανονισμού 40/94.
6 Με απόφαση της 13ης Μαρτίου 2003 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), που κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα στις 24 Μαρτίου 2003, διορθωμένη όσον αφορά την επωνυμία της προσφεύγουσας με απόφαση της 25ης Αυγούστου 2003, το τμήμα προσφυγών απέρριψε τη σχετική προσφυγή για τον λόγο ότι το υποβληθέν προς καταχώριση σήμα ήταν περιγραφικό και στερούνταν οποιουδήποτε διακριτικού χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94.
Αιτήματα των διαδίκων
7 Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα παραιτήθηκε των αιτημάτων της σχετικά με το να υποχρεωθεί το ΓΕΕΑ να καταχωρίσει το αιτηθέν σχετικώς σήμα.
8 Η προσφεύγουσα ζητεί στο εξής από το Πρωτοδικείο:
– να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση·
– να καταδικάσει το ΓΕΕΑ στα δικαστικά έξοδα.
9 Το ΓΕΕΑ ζητεί από το Πρωτοδικείο:
– να απορρίψει την προσφυγή·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Σκεπτικό
10 Το Πρωτοδικείο διαπιστώνει ότι, κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα παραιτήθηκε του πρώτου της λόγου ακυρώσεως που αντλείται από το γεγονός ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση κακώς αναφέρεται με την παλαιά της επωνυμία. Στο εξής, η προσφεύγουσα προβάλλει ένα και μόνον λόγο αντλούμενο από την παράβαση του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχεία β΄ και γ΄, του κανονισμού 40/94.
11 Προκαταρκτικώς, πρέπει να υπομνηστεί ότι, δυνάμει του άρθρου 44, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, που εφαρμόζεται επί θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας δυνάμει του άρθρου 130, παράγραφος 1, και του άρθρου 132, παράγραφος 1, του κανονισμού αυτού, το εισαγωγικό της δίκης έγγραφο πρέπει να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, συνοπτική περιγραφή των προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως. Κατά πάγια νομολογία, μολονότι το κύριο μέρος της προσφυγής μπορεί να στηριχθεί και να συμπληρωθεί, όσον αφορά ειδικά σημεία, από παραπομπές σε συγκεκριμένα χωρία συνημμένων εγγράφων, γενική παραπομπή σε άλλα κείμενα δεν μπορεί να καλύψει την έλλειψη ουσιωδών στοιχείων της νομικής επιχειρηματολογίας, τα οποία, δυνάμει των προμνημονευθεισών διατάξεων, πρέπει να περιλαμβάνονται στο ίδιο το κείμενο της προσφυγής (απόφαση του Πρωτοδικείου της 20ής Απριλίου 1999, T-305/94 έως T-307/94, T-313/94 έως T-316/94, T-318/94, T-325/94, T-328/94, T-329/94 και T-335/94, Limburgse Vinyl Maatschappij κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1999, σ. II-931, σκέψη 39, καθώς και η παρατιθέμενη νομολογία). Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να γίνει δεκτή η συνολική παραπομπή στο δικόγραφο της προσφυγής σε κατατεθέντα από την προσφεύγουσα ενώπιον του ΓΕΕΑ κείμενα.
12 Εκ προοιμίου, το Πρωτοδικείο διαπιστώνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίζεται τόσο στην ανυπαρξία διακριτικού χαρακτήρα όσο και στον περιγραφικό χαρακτήρα του υποβληθέντος προς καταχώριση σήματος. Κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, το ΓΕΕΑ διευκρίνισε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έπρεπε να νοηθεί ως στηριζόμενη, κατ’ ουσίαν, στον περιγραφικό χαρακτήρα του υποβληθέντος προς καταχώριση σήματος. Εν προκειμένω, πράγματι προκύπτει ότι είναι σκόπιμο να εξεταστεί, κατ’ αρχάς, το ζήτημα αν το τμήμα προσφυγών εφάρμοσε ορθώς το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94.
13 Σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94, δεν γίνονται δεκτά για καταχώριση «τα σήματα που αποτελούνται αποκλειστικά από σημεία ή ενδείξεις που μπορούν να χρησιμεύσουν στις συναλλαγές για τη δήλωση του είδους, της ποιότητας, της ποσότητας, του προορισμού, της αξίας, της γεωγραφικής προέλευσης ή του χρόνου παραγωγής του προϊόντος ή της παροχής της υπηρεσίας ή άλλων χαρακτηριστικών αυτών». Εξάλλου, το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94 ορίζει ότι «η παράγραφος 1 εφαρμόζεται ακόμη και αν οι λόγοι απαραδέκτου υφίστανται μόνο σε τμήμα της Κοινότητας».
14 Τα σημεία και οι ενδείξεις περί των οποίων γίνεται μνεία στο άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94 είναι εκείνα τα οποία δύνανται να χρησιμοποιηθούν, στο πλαίσιο συνήθους χρήσεως από πλευράς του ενδιαφερομένου κοινού, για να δηλωθεί, είτε άμεσα είτε διά της μνείας ενός εκ των ουσιωδών χαρακτηριστικών, το προϊόν ή η υπηρεσία σχετικά με τα οποία ζητήθηκε η καταχώριση (απόφαση του Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2001, C-383/99 P, Procter & Gamble κατά ΓΕΕΑ, Συλλογή 2001, σ. Ι-6251, σκέψη 39). Ως εκ τούτου, η εκτίμηση του περιγραφικού χαρακτήρα ενός σημείου πρέπει να γίνει, αφενός, σε αναφορά με τα σχετικά προϊόντα ή υπηρεσίες και, αφετέρου, σε αναφορά με την περί αυτού αντίληψη του ενδιαφερομένου κοινού.
15 Εν προκειμένω, σχετικά με το ενδιαφερόμενο κοινό, το τμήμα προσφυγών θεώρησε εμμέσως ότι αυτό σύγκειται από τους ειδικούς στον τομέα της μηχανικής πρωτεϊνών («the relevant specialist consumer in the field of protein engineering», σκέψη 13 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Με την πρώτη της αιτίαση, που περιλαμβάνεται στο δικόγραφο της προσφυγής της και διευκρινίστηκε κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι το ενδιαφερόμενο κοινό πρέπει να προσδιοριστεί κατά τρόπο ευρύτερο και να περιλαμβάνει επίσης, σε ένα μικρό ποσοστό, πρόσωπα λιγότερο ειδικευμένα απ’ ό,τι αυτά που ελήφθησαν υπόψη από το τμήμα προσφυγών, ιδίως επιχειρηματίες.
16 Το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι το ενδιαφερόμενο κοινό προσδιορίστηκε ορθώς στην προσβαλλόμενη απόφαση. Εν πάση περιπτώσει, η επιλογή ενός κοινού λιγότερο ειδικευμένου από αυτό της προσβαλλόμενης απόφασης δεν θα άλλαζε τις συνέπειες που απορρέουν από τον προσδιορισμό εν προκειμένω του ενδιαφερόμενου κοινού, δηλαδή ότι πρόκειται για ενημερωμένους καταναλωτές, ιδιαίτερα πληροφορημένους και προσεκτικούς. Πράγματι, ο προορισμός των περί ων ο λόγος υπηρεσιών συνεπάγεται, τουλάχιστον, ότι αυτό το λιγότερο ειδικευμένο κοινό έχει γνώση των δυνατοτήτων της μοριακής τροποποιήσεως και των πλεονεκτημάτων της, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανικών. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ο μέσος καταναλωτής.
17 Το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι δεν χρειάζεται να αποφανθεί επί του ζητήματος εάν το σύνολο του περί ου ο λόγος κοινού κατέχει καλώς, από επαγγελματική υποχρέωση, την αγγλική γλώσσα. Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 2, του κανονισμού 40/94, αρκεί η διαπίστωση ότι, δεδομένου ότι το σχετικό λεκτικό σημείο αντιστοιχεί στην αγγλική γλώσσα, το ενδιαφερόμενο κοινό είναι αυτό των ενημερωμένων αγγλόφωνων καταναλωτών.
18 Προκειμένου περί του περιγραφικού χαρακτήρα του εν λόγω λεκτικού σημείου, το τμήμα προσφυγών έκρινε, αφενός, ότι η έκφραση «molecular evolution» (μοριακή εξέλιξη) αναφερόταν στον τομέα του γενετικού υλικού, που περιλαμβάνει τη μελέτη των πρωτεϊνών, του δεσοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA) και της τροποποιήσεώς τους για εμπορικούς σκοπούς (σκέψη 9 της προσβαλλομένης αποφάσεως), και, αφετέρου, ότι η προσθήκη της λέξεως «applied» (εφαρμοσμένη) αντιστοιχούσε στον σκοπό των περί ων ο λόγος υπηρεσιών, δηλαδή της χρησιμοποιήσεως των δημιουργουμένων σε διάφορα προϊόντα ενώσεων (σκέψη 11 της προσβαλλομένης αποφάσεως).
19 Με τη δεύτερη αιτίασή της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η λέξη «evolution» (εξέλιξη) έχει πολλαπλές σημασίες και, ειδικότερα, ότι η λέξη αυτή συνεπάγεται μια βαθμιαία και τυχαία μεταμόρφωση και όχι την άμεση και κατευθυνόμενη βελτιστοποίηση των αποτελούντων το αντικείμενο των μνημονευομένων υπηρεσιών μορίων. Επομένως, η εν λόγω λέξη έχει αντιφατική έννοια σε σχέση με τις μνημονευόμενες υπηρεσίες.
20 Το Πρωτοδικείο διαπιστώνει, κατ’ αρχάς, ότι το τμήμα προσφυγών δεν προσκολλήθηκε στη σημασία και μόνον της λέξεως «evolution», αλλά της προσέδωσε ειδικότερη έννοια σε σχέση με το επίθετο «molecular» (μοριακή). Εν πάση περιπτώσει, αφενός, η λέξη «evolution» είναι η αρμόζουσα για τη δήλωση μιας μερικής, εκούσιας και με άμεσο αποτέλεσμα τροποποιήσεως. Ειδικότερα, το καλώς ενημερωμένο ενδιαφερόμενο κοινό δεν θα έχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι πρόκειται για μια εκουσίως προσδιδόμενη στα μόρια εξέλιξη. Αφετέρου, αν γίνει δεκτό ότι η λέξη «evolution» μπορεί να έχει περισσότερες της μιας έννοιες, όπως διατείνεται η προσφεύγουσα, πρέπει να υπομνηστεί ότι, δυνάμει του άρθρου 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94, δεν γίνεται δεκτό για καταχώριση ένα λεκτικό σημείο εάν, σε τουλάχιστον μία από τις δυνητικές σημασίες του, υποδηλώνει ένα χαρακτηριστικό των σχετικών προϊόντων ή υπηρεσιών (απόφαση του Δικαστηρίου της 23ης Οκτωβρίου 2003, C-191/01 P, ΓΕΕΑ κατά Wrigley, Συλλογή 2003, σ. Ι-12447, σκέψη 32).
21 Με την τρίτη αιτίασή της, η προσφεύγουσα προσάπτει στο τμήμα προσφυγών ότι έλαβε υπόψη, αφενός, τον περιγραφικό χαρακτήρα της εκφράσεως «molecular evolution» (μοριακή εξέλιξη) στον τομέα της τροποποιήσεως του γενετικού υλικού, χωρίς να αποδείξει τον ισχυρισμό αυτό και, αφετέρου, ότι παρέβλεψε το γεγονός ότι οι σχετικές υπηρεσίες καλύπτουν ένα πολύ ευρύτερο πεδίο.
22 Προκαταρκτικώς, το Πρωτοδικείο παρατηρεί ότι η αιτίαση της προσφεύγουσας προκύπτει από μερική ανάγνωση της προσβαλλόμενης αποφάσεως. Πράγματι, το τμήμα προσφυγών δεν μετέφρασε την έκφραση «molecular evolution» μόνον με αυτήν της τροποποιήσεως του γενετικού υλικού, αλλά αναφέρθηκε επίσης σε «ορισμένο αριθμό δραστηριοτήτων σε σχέση» με το γενετικό υλικό, στις οποίες περιλαμβάνονται οι «διαδικασίες τεχνητής βελτιώσεως, για εμπορικούς σκοπούς, των λειτουργιών των πρωτεϊνών» (σκέψη 9 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Επομένως, η εκτεθείσα με την προσβαλλόμενη απόφαση σημασία της εκφράσεως «molecular evolution» είναι ευρύτερη αυτής που είχε λάβει υπόψη της η προσφεύγουσα.
23 Προκειμένου περί της αποδείξεως του βασίμου της δοθείσας από το τμήμα προσφυγών σημασίας, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι το τελευταίο έχει τη δυνατότητα να δίδει το ίδιο τον ορισμό ορισμένων λέξεων, χωρίς να υποχρεούται να στηρίζεται σε συγκεκριμένα έγγραφα, εφόσον ο ορισμός αυτός μπορεί να θεωρηθεί ως κοινώς αποδεκτός. Εν προκειμένω, ο ορισμός αυτός, καίτοι αμφισβητητούμενος από την προσφεύγουσα, ήταν αρκούντως κοινός ώστε να μη χρήζει αποδείξεως στην προσβαλλόμενη απόφαση. Όντως, το ΓΕΕΑ, με το υπόμνημά του απαντήσεως, μπόρεσε ευχερώς να στηρίξει τον ισχυρισμό αυτό απλώς με τη βοήθεια ενός λεξικού και μιας εγκυκλοπαίδειας. Ως εκ τούτου, το ενδιαφερόμενο, ιδιαίτερα ενημερωμένο, κοινό θα μπορέσει από μόνο του και χωρίς προσπάθεια να συνδέσει, ιδίως, την έκφραση «molecular evolution» με τον σχετικό με το γενετικό υλικό τομέα. Δυνάμει της εκτεθείσας στην ανωτέρω σκέψη 20 νομολογίας, το γεγονός ότι αυτή η έκφραση είναι δυνατόν να έχει και άλλη σημασία δεν την αποστερεί του περιγραφικού της, όσον αφορά τις σχετικές υπηρεσίες, χαρακτήρα.
24 Συναφώς, η προσφεύγουσα δεν μπορεί να προσάπτει στο τμήμα προσφυγών το ότι στηρίχθηκε στις πληροφορίες που είχε συλλέξει από την ιστοσελίδα της προσφεύγουσας στο Διαδίκτυο προκειμένου να εκτιμήσει τον περιγραφικό χαρακτήρα του επίμαχου λεκτικού σημείου σε αναφορά με τις σχετικές υπηρεσίες. Πράγματι, το τμήμα προσφυγών δεν βασίστηκε σ’ αυτές τις πληροφορίες για να εκτιμήσει τον τρόπο που το ενδιαφερόμενο κοινό αντιλαμβάνεται το λεκτικό σημείο, αλλά για να απαντήσει στο επιχείρημα της προσφεύγουσας κατά το οποίο ο εξεταστής δεν είχε αντιληφθεί τη φύση των μνημονευομένων στην αίτηση καταχωρίσεως σήματος υπηρεσιών. Εν πάση περιπτώσει, εφόσον η φύση των υπηρεσιών αυτών προκύπτει, κατά τρόπο αρκούντως σαφή, από την ίδια την εν λόγω αίτηση, η επιβεβαίωση της φύσεως των σχετικών υπηρεσιών από στοιχεία συλλεγέντα αλλαχού δεν μπορεί να είναι βλαπτική για την προσφεύγουσα.
25 Τέλος, εφόσον ο ορισμός της εκφράσεως «molecular evolution» καλύπτει, τουλάχιστον μερικώς, τις σχετικές υπηρεσίες, όπως προκύπτει από τους ισχυρισμούς της ενώπιον του τμήματος προσφυγών προσφυγής, αυτή η περιγραφική έννοια αρκεί για να στηρίξει την απόρριψη της ζητηθείσας καταχωρίσεως σήματος. Πράγματι, κατά πάγια νομολογία, εφόσον η καταχώριση ενός σήματος ζητείται για μια ολόκληρη κατηγορία, χωρίς να γίνεται διάκριση μεταξύ των διαφόρων προϊόντων ή υπηρεσιών που τη συνθέτουν, το τμήμα προσφυγών έχει την ευχέρεια να προβεί σε συνολική εκτίμηση του περιγραφικού χαρακτήρα του αποτελούντος το σήμα σημείου σε σχέση με ολόκληρη την κατηγορία των προϊόντων ή υπηρεσιών που μνημονεύεται στη σχετική αίτηση [προκειμένου περί υπηρεσιών, απόφαση του Πρωτοδικείου της 20ής Μαρτίου 2002, T-358/00, DaimlerChrysler κατά ΓΕΕΑ (TRUCKCARD), Συλλογή 2002, σ. II-1993, σκέψεις 34, 37 και 44· προκειμένου περί προϊόντων, απόφαση του Πρωτοδικείου της 27ης Φεβρουαρίου 2002, T-106/00, Streamserve κατά ΓΕΕΑ (STREAMSERVE), Συλλογή 2002, σ. II-723, σκέψη 46]. Επιπλέον, εν προκειμένω, ο γενικός προσδιορισμός των μνημονευομένων στην αίτηση καταχωρίσεως σήματος υπηρεσιών καθιστούσε αδύνατη, για το τμήμα προσφυγών, τη διάκριση των σχετικών υπηρεσιών ανάλογα με το αν αυτές αφορούσαν κατά τρόπο άμεσο ή όχι την τροποποίηση του γενετικού υλικού. Το γεγονός ότι ορισμένες από τις μνημονευόμενες υπηρεσίες είναι δυνατόν να αφορούν δραστηριότητες μη προϋποθέτουσες γενετική τροποποίηση δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την καταχώριση του υποβληθέντος σχετικώς σήματος για όλες τις σχετικές υπηρεσίες, αν και το επίμαχο σημείο περιγράφει κατά τρόπο άμεσο ορισμένες άλλες σχετικές υπηρεσίες. Μια τέτοια καταχώριση θα παραγνώριζε τον απόλυτο λόγο απαραδέκτου που προβλέπεται από το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 40/94.
26 Με τον τελευταίο της λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, κατά τη συνολική εκτίμηση του επίμαχου λεκτικού σημείου, η λέξη «applied» (εφαρμοσμένη) καθιστά ακόμα λιγότερο προφανή τη γενική έννοια του σημείου αυτού.
27 Το Πρωτοδικείο εκτιμά ότι η αιτίαση αυτή πρέπει να απορριφθεί. Πράγματι, το τμήμα προσφυγών ορθώς διαπίστωσε ότι η λέξη αυτή σημαίνει αυτό που έχει τεθεί σε κυκλοφορία ή που αποτελεί αντικείμενο εφαρμογής στην πράξη (σκέψη 10 της προσβαλλομένης αποφάσεως). Στον επιστημονικό ή βιομηχανικό κόσμο, ένα τέτοιο επίθετο περιγράφει τη φιλοδοξία τού να μπορούν θεωρητικές έρευνες να τυγχάνουν εφαρμογής στην πράξη. Ως εκ τούτου, το επίθετο αυτό ενισχύει ακόμα περισσότερο τον περιγραφικό χαρακτήρα του εν λόγω λεκτικού σημείου, διασαφηνίζοντας τη φιλοδοξία, ιδίως βιομηχανική και εμπορική, των σχετικών με τη μοριακή μηχανική υπηρεσιών.
28 Δεδομένου ότι το επίμαχο λεκτικό σημείο αποτελείται, στο σύνολό του, από συνδυασμό λέξεων που έχει γίνει σύμφωνα με τους συντακτικούς κανόνες της αγγλικής γλώσσας, το σύνολο των λέξεων αυτών δεν αποδυναμώνει τον περιγραφικό χαρακτήρα τους σε σχέση με τις μνημονευόμενες υπηρεσίες. Αντιθέτως, το σύνολό τους ενισχύει τη σημασία καθεμιάς από τις λέξεις αυτές. Ως εκ τούτου, το τμήμα προσφυγών ορθώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το λεκτικό σημείο APPLIED MOLECULAR EVOLUTION είναι περιγραφικό των μνημονευομένων στην αίτηση καταχωρίσεως σήματος υπηρεσιών, δηλαδή τη μοριακή μηχανική ενώσεων για τη χρησιμοποίησή τους σε διάφορα προϊόντα.
29 Στο μέτρο που αρκεί να υφίσταται ένας από τους απόλυτους λόγους απαραδέκτου καταχωρίσεως που απαριθμούνται στο άρθρο 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 40/94 ώστε να μη μπορεί ένα σημείο να καταχωριστεί ως κοινοτικό σήμα, παρέλκει η εξέταση του ζητήματος αν, όπως εκτίμησε το τμήμα προσφυγών και όπως το αμφισβητεί η προσφεύγουσα, το επίμαχο σήμα στερείται επίσης οποιουδήποτε διακριτικού χαρακτήρα.
30 Ενόψει όλων των ανωτέρω, η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.
Επί των δικαστικών εξόδων
31 Σύμφωνα με το άρθρο 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, ο ηττηθείς διάδικος καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα, εφόσον υπήρξε σχετικό αίτημα του νικήσαντος διαδίκου. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα ηττήθηκε, πρέπει αυτή, σύμφωνα με τα αιτήματα του ΓΕΕΑ, να καταδικαστεί στα δικαστικά έξοδα.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ (δεύτερο τμήμα)
αποφασίζει:
1) Απορρίπτει την προσφυγή.
2) Καταδικάζει την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
Δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο Λουξεμβούργο στις 14 Σεπτεμβρίου 2004.