Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin (Niemcy) w dniu 8 lutego 2021 r. – Wacker Chemie AG / Republika Federalna Niemiec reprezentowana przez Umweltbundesamt

(Sprawa C-76/21)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Verwaltungsgericht Berlin

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Wacker Chemie AG

Druga strona postępowania: Republika Federalna Niemiec

Pytania prejudycjalne

Czy wykładni definicji zwiększenia zdolności produkcyjnej zawartej w wytycznych ETS Komisji Europejskiej¹ , zgodnie z którą instalacja może w wyniku materialnej inwestycji kapitałowej (lub serii dokonywanych stopniowo materialnych inwestycji kapitałowych) funkcjonować przy zdolności, która jest co najmniej 10% wyższa od początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej sprzed zmiany, należy dokonywać w ten sposób,

a)    że chodzi o związek przyczynowy między materialną inwestycją kapitałową a zwiększeniem maksymalnej zdolności produkcyjnej, która jest możliwa pod względem technicznym i prawnym, czy też

b)    [że,] zgodnie z art. 3 lit. i) i l) decyzji 2011/278/UE² [chodzi] o porównanie ze średnią 2 największych miesięcznych wielkości produkcji w ciągu pierwszych sześciu miesięcy od rozpoczęcia działalności po zmianie?

W przypadku gdy właściwa jest hipoteza sformułowana w pytaniu pierwszym lit. b): Czy wykładni art. 3 lit. i) decyzji 2011/278/UE należy dokonywać w ten sposób, że nie chodzi o zakres zwiększenia maksymalnej zdolności produkcyjnej, która jest możliwa pod względem technicznym i prawnym, lecz wyłącznie o uwzględnienie średnich wartości zgodnie z art. 3 lit. l) decyzji 2011/278, niezależnie od tego, czy i w jakim zakresie wynikają one zdokonanej zmiany fizycznej lub z większego wykorzystania zdolności produkcyjnej?

Czy wykładni pojęcia początkowej zainstalowanej zdolności produkcyjnej zawartego w załączniku I do wytycznych ETS należy dokonywać zgodnie z art. 7 ust. 3 decyzji 2011/278/UE?

Czy wykładni decyzji Komisji Europejskiej o niewnoszeniu zastrzeżeń wobec zgłoszonego programu pomocy państwa należy dokonywać w ten sposób,

a)    że na jej mocy stwierdza się kompleksowo zgodność krajowego programu z wytycznymi w sprawie pomocy również w odniesieniu do zawartych w krajowym programie pomocy dalszych odesłań do innych przepisów prawa krajowego, czy też

b)    że krajowy program pomocy i inne przepisy prawa krajowego muszą ze swojej strony być interpretowane w taki sposób, aby w efekcie były zgodne z wytycznymi w sprawie pomocy?

5)    W przypadku gdy właściwa jest hipoteza sformułowana w pytaniu czwartym lit. a): Czy decyzja Komisji Europejskiej o niewnoszeniu zastrzeżeń wobec zgłoszonego programu pomocy państwa wiąże sąd krajowy w odniesieniu do stwierdzonej zgodności z odnośnymi wytycznymi w sprawie pomocy?

6)    Czy wytyczne Komisji Europejskiej w sprawie pomocy są wiążące dla państwa członkowskiego przy wykładni i stosowaniu zatwierdzonego programu pomocy w związku z tym, że Komisja Europejska odwołuje się do tych wytycznych w decyzji o niewnoszeniu zastrzeżeń wobec zgłoszonego programu pomocy państwa i sprawdza na ich podstawie zgodność zgłoszonej pomocy?

7)    Czy art. 10a ust. 6 dyrektywy 2003/87/WE³ w brzmieniu nadanym mu dyrektywą (UE) 2018/410, w myśl którego państwa członkowskie powinny przyjąć środki finansowe w celu wyrównania kosztów pośrednich CO2, ma znaczenie dla wykładni pkt 5 wytycznych ETS, zgodnie z którym pomoc państwa należy ograniczyć do minimum niezbędnego do osiągniecia pożądanego poziomu ochrony środowiska?

____________

¹ Komunikat Komisji – Wytyczne w sprawie niektórych środków pomocy państwa w kontekście systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych po 2012 r., Dz.U. 2012, C 158, s. 4.

² 2011/278/UE: Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. 2011, L 130, s. 1.

³ Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE, Dz.U. 2003, L 275, s. 32.