Προσφυγή της 10ης Αυγούστου 2023 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιταλικής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-519/23)
Γλώσσα διαδικασίας: ιταλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B.-R. Killmann, D. Recchia)
Καθής: Ιταλική Δημοκρατία
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει ότι η Ιταλική Δημοκρατία, παραλείποντας να αποκαταστήσει τη σταδιοδρομία των πρώην λεκτόρων για τη διασφάλιση των οφειλόμενων αποδοχών τους και την καταβολή των αντίστοιχων αναδρομικών, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 45 ΣΛΕΕ ⸱
να καταδικάσει την Ιταλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Επιτροπή φρονεί ότι η Ιταλική Δημοκρατία δεν προέβη σε ορθή εφαρμογή του άρθρου 45 ΣΛΕΕ όσον αφορά την αποκατάσταση της σταδιοδρομίας του πανεπιστημιακού προσωπικού που απασχολούνταν προηγουμένως σε διάφορα κρατικά πανεπιστήμια ως «λέκτορες».
Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι το Δικαστήριο είχε την ευκαιρία να αποφανθεί σχετικά με την κατάσταση των πρώην λεκτόρων οι οποίοι απασχολούνταν σε έξι ιταλικά κρατικά πανεπιστήμια. Με την απόφασή του στην υπόθεση C-212/99 1 , το Δικαστήριο έκρινε ότι η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, της οποίας το άρθρο 48 ΣΛΕΕ αποτελεί έκφραση, απαγορεύει όχι μόνον τις εμφανείς διακρίσεις λόγω ιθαγενείας, αλλά και κάθε μορφή συγκεκαλυμμένης διακρίσεως, η οποία καταλήγει στην πράξη στο ίδιο αποτέλεσμα 2 , και ότι το νομικό πλαίσιο που ίσχυε την περίοδο εκείνη στην Ιταλία επέτρεπε σε έξι ιταλικά πανεπιστήμια να εφαρμόζουν διοικητικές και συμβατικές πρακτικές εισάγουσες διάκριση, μη διασφαλίζοντας στους πρώην λέκτορες αποκατάσταση της σταδιοδρομίας τους η οποία να τους εγγυάται τα ίδια δικαιώματα με εκείνα τα οποία χορηγούνται στους ημεδαπούς εργαζομένους (συμπεριλαμβανομένων των μισθολογικών αυξήσεων, της αρχαιότητας και της καταβολής των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης από την ημερομηνία της πρώτης προσλήψεώς τους) 3 .
Με την απόφαση που εξέδωσε στην υπόθεση C-119/04 1 , το Δικαστήριο εξέτασε την εξέλιξη του ιταλικού νομικού πλαισίου που οδήγησε στην έκδοση της decreto-legge 14 gennaio 2004, n. 2 – Disposizioni urgenti relative al trattamento economico dei collaboratori linguistici presso talune università ed in materia di titoli equipollenti (πράξεως νομοθετικού περιεχομένου αριθ. 2, για τη θέσπιση επειγουσών διατάξεων σχετικών με την οικονομική μεταχείριση των γλωσσικών συνεργατών σε ορισμένα πανεπιστήμια και περί των ισοτιμιών) 2 . Το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το νομικό αυτό πλαίσιο, το οποίο δεν ήταν ακατάλληλο, καθιστούσε δυνατό στα οικεία πανεπιστήμια να αποκαταστήσουν τη σταδιοδρομία των πρώην λεκτόρων 3 .
Παρά την εν λόγω πράξη νομοθετικού περιεχομένου και παρά τις ετήσιες πιστώσεις άνω των οκτώ εκατομμυρίων ευρώ οι οποίες διατίθενται από το 2017 στα πανεπιστήμια που απασχολούν ή έχουν απασχολήσει πρώην λέκτορες (πιστώσεις οι οποίες εξαρτώνταν αρχικά από τη σύναψη πρόσθετων συμβάσεων, αλλά οι οποίες επί του παρόντος δεν υπόκεινται σε αυτόν τον όρο), πολλοί πρώην λέκτορες δεν έχουν ακόμη επιτύχει την κατάλληλη αποκατάσταση της σταδιοδρομίας τους. Ως εκ τούτου, κατά την άποψη της Επιτροπής, για τους εν λόγω πρώην λέκτορες εξακολουθεί να υφίσταται μια κατάσταση διακρίσεων η οποία απαγορεύεται από το άρθρο 45 ΣΛΕΕ.
____________
1 Απόφαση της 26ης Ιουνίου 2001, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-212/99, EU:C:2001:357).
1 Απόφαση της 26ης Ιουνίου 2001, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-212/99, EU:C:2001:357, σκέψη 24).
1 Απόφαση της 26ης Ιουνίου 2001, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-212/99, EU:C:2001:357, σκέψεις 30 επ.)
1 Απόφαση της 18ης Ιουλίου 2006, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-119/04, EU:C:2006:489).
1 GURI n. 11 del 15 gennaio 2004. Il decreto-legge 2/2004 è stato convertito con modificazioni dalla legge 5 marzo 2004 n. 36 (GURI n. 60 del 12 marzo 2004).
1 Απόφαση της 18ης Ιουλίου 2006, Επιτροπή κατά Ιταλίας (C-119/04, EU:C:2006:489, σκέψεις 38 και 39).