Αναίρεση που άσκησε στις 24 Σεπτεμβρίου 2010 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 9 Ιουλίου 2010 στην υπόθεση F-91/09, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-450/10 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

σε κάθε περίπτωση: να αναιρέσει πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη,

να κρίνει ότι η αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε πρωτοδίκως η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ήταν καθ' όλα παραδεκτή,

κυρίως: να δεχτεί πλήρως και χωρίς καμία εξαίρεση το αίτημα που υπέβαλε ο αναιρεσείων με την αγωγή που άσκησε πρωτοδίκως,

να καταδικάσει την αντίδικο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων του, περιλαμβανομένων και των δικηγορικών αμοιβών, για όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας,

επικουρικώς: να αναπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης για να την εκδικάσει εκ νέου επί της ουσίας με άλλη σύνθεση.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναίρεση ασκείται κατά της διάταξης που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) στις 9 Ιουλίου 2010. Με την εν λόγω διάταξη απορρίφθηκε εν μέρει ως προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει ως προδήλως αβάσιμη η αγωγή με την οποία ο νυν αναιρεσείων ζητούσε κυρίως να του επιδικαστεί αποζημίωση για τη ζημία που ισχυριζόταν ότι είχε υποστεί λόγω του ότι είχε κληθεί να υποβληθεί σε ορισμένες ιατρικές εξετάσεις, οι οποίες κρίνονταν αναγκαίες προκειμένου να αξιολογηθεί το ενδεχόμενο αναπηρίας του.

Προς στήριξη της αίτησης αναίρεσης ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη είναι τελείως αναιτιολόγητη όσον αφορά το δήθεν απαράδεκτο των αιτημάτων αποζημίωσης που είχε υποβάλει ο ίδιος.

Ο αναιρεσείων ισχυρίζεται επίσης ότι έχουν ερμηνευθεί και εφαρμοστεί εσφαλμένα και παράλογα το άρθρο 270 ΣΛΕΕ, το άρθρο 90 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αρχές της ασφάλειας δικαίου, του δικαιώματος δικαστικής προστασίας, της ιεράρχησης των πηγών του δικαίου, της διάκρισης των εξουσιών και της υποταγής του δικαστή στον νόμο.

____________