Odwołanie wniesione w dniu 9 kwietnia 2013 r. przez Patrizię De Lucę od wyroku wydanego w dniu 30 stycznia 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-20/06 RENV De Luca przeciwko Komisji

(Sprawa T-200/13 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnosząca odwołanie: Patrizia De Luca (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi i J.N. Louis)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska

Żądania

Wnosząca odwołanie wnosi do Sądu o:

orzeczenie, że

wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (trzecia izba) z dnia 30 stycznia 2013 r. w sprawie F-20/06 RENV De Luca przeciwko Komisji zostaje uchylony;

w drodze nowego rozstrzygnięcia,

orzeczenie, że

decyzja Komisji Europejskiej z dnia 23 lutego 2005 r. o mianowaniu skarżącej administratorem zostaje uchylona w zakresie, w jakim ustala jej zaszeregowanie do grupy A*9, stopień 2;

Komisja zostaje obciążona kosztami obu instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi szereg zarzutów dotyczących naruszenia prawa:

gdyż SSP zinterpretował wyrok Sądu z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie T-563/10 P De Luca przeciwko Komisji w ten sposób, że ogranicza on badanie zgodności z prawem zaskarżonej decyzji w pierwszej instancji tylko do skutków zastosowania przez analogię zasad rekrutacji, nie uwzględniając pierwszeństwa przepisów mających zastosowanie do normalnego przebiegu kariery zawodowej;

gdyż SSP stwierdził, że art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej może zgodnie z prawem stosować się analogicznie, uznając, że nie stanowi to żadnej korzyści dla strony skarżącej pod względem kariery zawodowej i że ograniczona korzyść pod względem wynagrodzenia ostatecznie zniknie;

gdyż SSP nie przeprowadził badania zgodności z prawem art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego oraz jego stosowania przez analogię do strony skarżącej przy uwzględnieniu zasady równego traktowania i ekspektatywy rozwoju kariery zawodowej;

gdyż to do SSP należało sprawdzenie - a nie do skarżącej wykazanie - że art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego został zastosowany w sposób oczywisty niewłaściwie;

gdyż SSP z góry odrzucił, bez dogłębnego badania, argument strony skarżącej dotyczący naruszenia równego traktowania wynikającego z okoliczności, że możliwość uzyskania awansu przez urzędników na podstawie art. 45 regulaminu pracowniczego została zachowana pomimo dokonanych zmian regulaminu, chociaż ze względu na zastosowanie art. 12 ust. 3 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego nie odnosi się to do strony skarżącej.

____________