Wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 12 czerwca 2013 r. – HTTS przeciwko Radzie
(sprawy T‑128/12 i T‑182/12)
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie funduszy – Oczywisty błąd w ocenie
1. Postępowanie sądowe – Bezwzględne przeszkody procesowe – Badanie z urzędu przez sąd – Konieczność istnienia interesu prawnego do czasu ogłoszenia orzeczenia sądowego – Pojęcie interesu prawnego – Skarga mogąca przynieść korzyść stronie, która ją wniosła (regulamin postępowania przed Sądem, art. 113) (por. pkt 30, 31, 35)
2. Unia Europejska – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z terroryzmem i walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Kontrola sądowa – Zakres – Rozróżnienie, ze względów skuteczności, między zakresem kontroli odnoszącej się z jednej strony do środków dotyczących walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej, a z drugiej strony do środków dotyczących walki z terroryzmem – Niedopuszczalność (art. 29 TUE; art. 215 ust. 2 TFUE) (por. pkt 42–44)
3. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli – Kontrola ograniczona do ogólnych zasad – Kontrola rozciągająca się na ocenę stanu faktycznego i weryfikację dowodów w stosunku do aktów mających zastosowanie do szczególnych podmiotów [art. 29 TUE; art. 215 ust. 2 TFUE; decyzja Rady 2010/413/WPZiB; rozporządzenia Rady: nr 961/2010, art. 16 ust. 2 lit. a), nr 267/2012, art. 23 ust. 2 lit. e)] (por. pkt 45–49)
4. Unia Europejska – Kontrola sądowa zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli – Wykluczenie informacji, o których instytucja powzięła wiadomość po wydaniu zaskarżonej decyzji [decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 20 ust. 1 lit. b); rozporządzenia Rady: nr 961/2010, art. 16 ust. 2 lit. a), nr 267/2012, art. 23 ust. 2 lit. e)] (por. pkt 54, 56)
5. Prawo Unii Europejskiej – Zasady – Prawo do obrony – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zamrożenie funduszy osób, podmiotów i organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Obowiązek przekazania dowodów obciążających – Zakres [decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 20 ust. 1 lit. b); rozporządzenia Rady: nr 961/2010, art. 16 ust. 2 lit. a), nr 267/2012, art. 23 ust. 2 lit. e)] (por. pkt 57, 59)
6. Skarga o stwierdzenie nieważności – Wyrok stwierdzający nieważność – Skutki – Ograniczenie przez Trybunał – Środki ograniczające wobec Iranu – Stwierdzenie nieważności w dwóch różnych momentach dwóch aktów zawierających identyczne środki ograniczające – Ryzyko poważnego naruszenia pewności prawa – Utrzymanie w mocy skutków pierwszego z tych aktów do momentu skuteczności stwierdzenia nieważności drugiego (art. 264 akapit drugi TFUE; statut Trybunału, art. 60 akapit drugi; decyzja Rady 2010/413/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 267/2012) (por. pkt 74, 75, 77–79)
Przedmiot
| W sprawie T‑128/12: żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 19, s. 22), w zakresie, w jakim umieściła ona skarżącą z nowych powodów w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 195, s. 39) oraz żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 19, s. 1), w zakresie, w jakim umieściło ono skarżącą z nowych powodów w załączniku VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1) i w sprawie T‑182/12: żądanie stwierdzenia nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1), w zakresie, w jakim utrzymało ono nazwę skarżącej w wykazie osób, organów i podmiotów, których aktywa zostały zamrożone |
Sentencja
1) | | Sprawy T‑128/12 i T‑182/12 zostają połączone do celów wydania wyroku. |
2) | | W sprawie T‑128/12 umorzone zostaje postępowanie w przedmiocie żądania stwierdzenia nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie dotyczącym HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping GmbH. |
3) | | Stwierdza się nieważność decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim umieściła ona nazwę HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping w załączniku II do decyzji 2010/413. |
4) | | Stwierdza się nieważność załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie nr 961/2010, w zakresie, w jakim dotyczy on HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping. |
5) | | Skutki decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu, zmienionej przez decyzję 2012/35 zostają utrzymane w mocy w stosunku do HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping począwszy od jej wejścia w życie, dwudziestego dnia następującego po publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, do momentu skuteczności stwierdzenia częściowej nieważności rozporządzenia nr 267/2012. |
6) | | Rada Unii Europejskiej pokrywa, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez HTTS Hanseatic Trade Trust & Shipping. |
7) | | Republika Federalna Niemiec pokrywa własne koszty. |