Sprawa C‑369/09 P
ISD Polska sp. z o.o. i in.
przeciwko
Komisji Europejskiej
Odwołanie – Pomoc państwa – Decyzja Komisji – Stwierdzenie niezgodności pomocy ze wspólnym rynkiem – Nakaz odzyskania pomocy – Zasady pewności prawa i niedziałania prawa wstecz – Zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań – Ustalenie „właściwego” charakteru stopy procentowej mającej zastosowanie do odzyskania pomocy
Streszczenie wyroku
1. Odwołanie – Zarzuty – Odwołanie od wyroku w sprawach połączonych – Możliwość podniesienia przez każdą ze stron zarzutu co do rozumowania Sądu, niezależnie od zarzutów podnoszonych przez tę stronę przed Sądem
(art. 225 WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)
2. Pomoc przyznawana przez państwa – Postanowienia traktatu – Zakres zastosowania ratione temporis – Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej – Protokół nr 8 w sprawie restrukturyzacji polskiego hutnictwa żelaza i stali załączony do aktu o przystąpieniu z 2003 r.
(art. 87 WE, 88 WE; akt o przystąpieniu z 2003 r., protokół nr 8)
3. Prawo wspólnotowe – Zasady – Ochrona uzasadnionych oczekiwań – Granice
1. W ramach odwołania z uwagi na to, iż strona musi móc zakwestionować wszystkie motywy niekorzystnego dla niej wyroku, w przypadku gdy Sąd połączył dwie sprawy i wydał jeden wyrok, który odpowiada na wszystkie zarzuty przedstawione przez strony postępowania przed Sądem, każda z nich może, bez narażania się na krytykę iż podnosi nowy zarzut, krytykować również wywody odnoszące się do zarzutów, które zostały podniesione przed Sądem przez skarżącą w drugiej sprawie połączonej. Nie jest to zatem nowy zarzut, nawet jeżeli nie był od podniesiony przez skarżącą w pierwszej instancji, lecz przez inną skarżącą w sprawie połączonej.
(por. pkt 85)
2. W celu zapewnienia poszanowania zasady pewności prawa i zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań materialnoprawne przepisy wspólnotowe należy interpretować jako dotyczące sytuacji zaistniałych przed ich wejściem w życie jedynie w wypadku, gdy z ich treści, celu lub systematyki jasno wynika, że należy im przypisać taki skutek.
Z treści protokołu nr 8 w sprawie restrukturyzacji polskiego hutnictwa żelaza i stali załączonego do Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej, wynika, że przewiduje on skutek wsteczny, odnosząc się wyraźnie do okresu, który upłynął w całości w momencie jego wejścia w życie dnia 1 maja 2004 r.
Ustanowienie systemu upoważniającego Komisję do przeprowadzania kontroli pomocy państwa na podstawie traktatu w odniesieniu do wszelkiej pomocy przyznanej na restrukturyzację polskiego hutnictwa nawet przed przystąpieniem Polski do Unii było logiczną konsekwencją materialnej ciągłości układu stowarzyszeniowego z Polska, który poprzedzał jej przystąpienie i traktatu w zakresie pomocy państwa, a ponadto dawało wyraz celowi, by stosować jeden system kontroli przed przystąpieniem i po tym przystąpieniu. Celem protokołu nr 8 było bowiem ustanowienie całościowego systemu odnoszącego się do zatwierdzania pomocy na restrukturyzację polskiego hutnictwa, a nie tylko uniknięcie łączenia pomocy przez przedsiębiorstwa będące beneficjentami pomocy. Protokół nr 8 stanowi lex specialis względem art. 87 WE i art. 88 WE, które rozszerzyło kompetencję Komisji do kontrolowania pomocy przyznanej na restrukturyzację polskiego hutnictwa w okresie od 1997 do 2003 r.
(por. pkt 98-101, 103)
3. Prawo do powoływania się na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań przysługuje każdej jednostce znajdującej się w sytuacji, z której wynika, że administracja wspólnotowa, udzielając jej dokładnych zapewnień, wzbudziła u niej uzasadnione nadzieje. W obszarze pomocy państwa, w odniesieniu do przesłanki udzielenia dokładnych zapewnień, propozycja decyzji Komisji przedłożona Radzie nie może stanowić podstawy jakichkolwiek uzasadnionych oczekiwań co do zgodności podlegającej badaniu pomocy z przepisami prawa Unii.
(por. pkt 123, 124)