Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 9ης Νοεμβρίου 2021 [αίτηση του Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – LW κατά Bundesrepublik Deutschland
(Υπόθεση C-91/20)1
(Προδικαστική παραπομπή – Κοινή πολιτική στον τομέα της χορηγήσεως ασύλου και της επικουρικής προστασίας – Κανόνες περί των προϋποθέσεων τις οποίες πρέπει να πληρούν οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι απάτριδες για να δικαιούνται διεθνή προστασία – Οδηγία 2011/95/ΕΕ – Άρθρα 3 και 23 – Ευνοϊκότεροι κανόνες που μπορούν να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ τα κράτη μέλη για να επεκτείνουν το δικαίωμα χορηγήσεως ασύλου ή επικουρικής προστασίας στα μέλη της οικογένειας του δικαιούχου διεθνούς προστασίας – Χορήγηση παράγωγου καθεστώτος πρόσφυγα στο ανήλικο τέκνο γονέα ο οποίος έχει την ιδιότητα του πρόσφυγα – Διατήρηση της οικογενειακής ενότητας – Μείζον συμφέρον του τέκνου)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesverwaltungsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
LW
κατά
Bundesrepublik Deutschland
Διατακτικό
Το άρθρο 3 και το άρθρο 23, παράγραφος 2, της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας, έχουν την έννοια ότι δεν εμποδίζουν ένα κράτος μέλος να χορηγεί, δυνάμει ευνοϊκότερων εθνικών διατάξεων για σκοπούς διατήρησης της οικογενειακής ενότητας, παράγωγο καθεστώς πρόσφυγα στο ανήλικο τέκνο υπηκόου τρίτης χώρας στον οποίο έχει αναγνωριστεί το εν λόγω καθεστώς κατ’ εφαρμογήν του συστήματος που θεσπίζει η ως άνω οδηγία, περιλαμβανομένης της περιπτώσεως στην οποία το τέκνο έχει γεννηθεί στο έδαφος του κράτους μέλους αυτού και έχει, από τον έτερο γονέα του, την ιθαγένεια άλλης τρίτης χώρας εντός της οποίας δεν διατρέχει κίνδυνο διώξεως, υπό την προϋπόθεση ότι δεν υφίσταται για το τέκνο κάποιος από τους λόγους αποκλεισμού που προβλέπονται στο άρθρο 12, παράγραφος 2, της ως άνω οδηγίας και ότι αυτό δεν έχει, λόγω της ιθαγένειάς του ή λόγω άλλου στοιχείου που χαρακτηρίζει την προσωπική νομική κατάστασή του, δικαίωμα σε καλύτερη μεταχείριση εντός του ως άνω κράτους μέλους έναντι εκείνης που απορρέει από τη χορήγηση του καθεστώτος πρόσφυγα. Δεν ασκεί επιρροή συναφώς το αν είναι δυνατό και ευλόγως αποδεκτό, για το τέκνο και τους γονείς του, να εγκατασταθούν σε αυτήν την άλλη τρίτη χώρα.
____________
1 ΕΕ C 209 της 22.6.2020.