Language of document : ECLI:EU:T:2021:782

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δέκατο τμήμα)

της 10ης Νοεμβρίου 2021 (*)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας – Καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει δομική πλάκα – Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα που απεικονίζει πλάκα ηχοπετάσματος – Λόγος ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Συγκεκριμένος κλάδος – Ενημερωμένος χρήστης – Βαθμός ελευθερίας του δημιουργού – Απουσία διαφορετικής συνολικής εντύπωσης – Κρίσιμος χαρακτήρας των προϊόντων που διατίθενται πράγματι στο εμπόριο – Άρθρο 6 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Στην υπόθεση T‑193/20,

Eternit, με έδρα το Capelle-au-Bois (Βέλγιο), εκπροσωπούμενη από τους J. Muyldermans και P. Maeyaert, δικηγόρους,

προσφεύγουσα,

κατά

Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τους J. Ivanauskas και V. Ruzek,

καθού,

με αντίδικο ενώπιον του συμβουλίου προσφυγών του EUIPO και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου την:

Eternit Österreich GmbH, με έδρα το Vöcklabruck (Αυστρία), εκπροσωπούμενη από τον M. Prohaska-Marchried, δικηγόρο,

με αντικείμενο προσφυγή κατά της αποφάσεως του τρίτου συμβουλίου προσφυγών του EUIPO της 5ης Φεβρουαρίου 2020 (υπόθεση R 1661/2018‑3), σχετικά με διαδικασία για την κήρυξη ακυρότητας μεταξύ των Eternit Österreich και Eternit,

ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (δέκατο τμήμα),

συγκείμενο από τους A. Kornezov (εισηγητή), πρόεδρο, E. Buttigieg και G. Hesse, δικαστές,

γραμματέας: J. Pichon, διοικητική υπάλληλος,

έχοντας υπόψη το δικόγραφο της προσφυγής, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 10 Απριλίου 2020,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως του EUIPO, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 17 Αυγούστου 2020,

έχοντας υπόψη το υπόμνημα αντικρούσεως της παρεμβαίνουσας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 21 Αυγούστου 2020,

κατόπιν της επ’ ακροατηρίου συζητήσεως της 21ης Απριλίου 2021,

εκδίδει την ακόλουθη

Απόφαση

 Ιστορικό της διαφοράς

1        Η προσφεύγουσα εταιρία, Eternit, είναι δικαιούχος του κοινοτικού σχεδίου ή υποδείγματος που κατατέθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 2014 στο Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002 του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2001, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα (ΕΕ 2002, L 3, σ. 1), και καταχωρίστηκε με τον αριθμό 2538140‑0001.

2        Το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα απεικονίζεται ως ακολούθως:

Image not found1.1

Image not found1.2

Image not found1.3

Image not found1.4

Image not found1.5

3        Τα προϊόντα στα οποία προορίζεται να εφαρμοστεί το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα υπάγονται στην κατηγορία 25.01 κατά την έννοια του Διακανονισμού του Λοκάρνο της 8ης Οκτωβρίου 1968 για τη διεθνή ταξινόμηση των βιομηχανικών σχεδίων και υποδειγμάτων, όπως έχει τροποποιηθεί, και αντιστοιχούν στην ακόλουθη περιγραφή: «[Δομικές] πλάκες».

4        Στις 12 Δεκεμβρίου 2016, η παρεμβαίνουσα εταιρία, Eternit Österreich GmbH, υπέβαλε, δυνάμει του άρθρου 52 του κανονισμού 6/2002, αίτηση για την κήρυξη ακυρότητας του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος.

5        Ο λόγος που προβλήθηκε προς στήριξη της αιτήσεως για την κήρυξη ακυρότητας ήταν ο προβλεπόμενος στο άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο βʹ, του κανονισμού 6/2002, σε συνδυασμό με τα άρθρα του 4 έως 8.

6        Στην αίτησή της για την κήρυξη ακυρότητας, η παρεμβαίνουσα υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα δεν ήταν νέο κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού 6/2002, ότι στερούνταν ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού και ότι τα χαρακτηριστικά της εμφάνισής του υπαγορεύονταν αποκλειστικώς από την τεχνική λειτουργία τους κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, του ίδιου κανονισμού.

7        Στις 28 Ιουνίου 2018, το ακυρωτικό τμήμα εξέδωσε απόφαση με την οποία, αφενός, έκρινε ότι η παρεμβαίνουσα δεν είχε αποδείξει ότι δεν ήταν δυνατή η προστασία του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος λόγω της εξαιρέσεως που προβλέπει το άρθρο 8, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 και, αφετέρου, κήρυξε άκυρο το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα, με την αιτιολογία ότι στερούνταν ατομικού χαρακτήρα κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002 σε σχέση με σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο είχε γνωστοποιηθεί στο κοινό στις 4 Μαρτίου 2013, ήτοι πριν από την ημερομηνία καταθέσεως της αιτήσεως για την καταχώριση του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, μέσω ενημερωτικού εντύπου για πλάκες του τύπου «ηχοπέτασμα» –εντύπου που έφερε τον τίτλο Lärmschutz και ήταν αναρτημένο στον ιστότοπο «http://www.rieder.at»– και το οποίο απεικονιζόταν ως εξής: