Zahtjev za prethodnu odluku koji je 11. svibnja 2021. uputio Curtea de Apel Oradea (Rumunjska) – Curtea de Apel Alba Iulia, Curtea de Apel Cluj, Tribunalul Bihor, Tribunalul Satu Mare, Tribunalul Sălaj/YF, KP, OJ, YS, SL, DB, SH
(predmet C-301/21)
Jezik postupka: rumunjski
Sud koji je uputio zahtjev
Curtea de Apel Oradea
Stranke glavnog postupka
Žalitelji: Curtea de Apel Alba Iulia, Curtea de Apel Cluj, Tribunalul Bihor, Tribunalul Satu Mare, Tribunalul Sălaj
Druge stranke u žalbenom postupku: YF, KP, OJ, YS, SL, DB, SH
Druge zainteresirane stranke: Tribunalul Cluj, Consiliul Național pentru Combaterea Discriminări
Prethodna pitanja
Treba li odredbe članka 9. stavka 1. Direktive Vijeća 2000/78/EZ o uspostavi općeg okvira za jednako postupanje pri zapošljavanju i obavljanju zanimanja1 kojima se osigurava sudski postupak „svim osobama koje smatraju da im je učinjena nepravda jer na njih nije primijenjeno načelo jednakog postupanja”, kao i odredbe članka 47. prvog stavka Povelje Europske unije o temeljnim pravima, kojima se svakom jamči pravo „na djelotvoran pravni lijek” i da se „pravično […] ispita njegov slučaj”, tumačiti na način da im se protivi nacionalna odredba kao što je odredba članka 211. točke (c) rumunjske Legee dialogului social nr. 62/2011 (Zakon br. 62/2011 o dijalogu između socijalnih partnera) kojom se predviđa da trogodišnji rok za podnošenje tužbe za naknadu štete počinje teći od „datuma kad je nastala šteta” neovisno o tome jesu li tužitelji znali za nastanak štete (i njezin opseg)
2. Treba li odredbe članka 2. stavaka 1. i 2. te odredbe članka 3. stavka 1. točke (c) in fine Direktive [2000/78] tumačiti na način da im se protivi nacionalna odredba kao što je odredba članka 1. stavka 2. rumunjske Legee-cadru nr. 330, din 5 noiembrie 2009, privind salarizarea unitară a personalului plătit din fonduri publice (Okvirni zakon br. 330 od 5. studenoga 2009. o jednakim plaćama osoblja koje se isplaćuju iz državnog proračuna), kako se tumači u presudi br. 7/2019 (objavljena u Monitorulu Oficial al României (Službeni list Rumunjske) - br. 343/06.05.2019) koju je donijela Înalta Curte de Casație și Justiție (Vrhovni kasacijski sud, Rumunjska) nakon što je završen postupak povodom žalbe za zaštitu zakonitosti, u okolnostima u kojima tužitelji nisu iskoristili pravnu mogućnost da traže povećanje naknade za prijam u trenutku prijma u sudačku službu nakon datuma stupanja na snagu Zakona [br.] 330/2009, koji je normativni akt kojim se izričito predviđa da plaće jesu i ostaju isključivo one koje se propisuju [navedenim] zakonom, što je dovelo do stvaranja diskriminacije u pogledu plaće u odnosu na njihove kolege i na temelju kriterija dobi, a što zapravo znači da su samo stariji suci, koji su na dužnost stupili prije siječnja 2010. (i koji su ostvarili prava na temelju presuda donesenih od 2006. do 2009., čije su izreke bile predmet tumačenja u 2019. na temelju presude (Înalte Curtee de Casație și Justiție (Vrhovni kasacijski sud)) br. 7/2019), ostvarili pravo na retroaktivnu isplatu plaća (koje su istovjetne plaćama čija se isplata zahtijeva u postupku povodom tužbe koja je predmet ovog postupka) tijekom prosinca 2019. odnosno siječnja 2020. za razdoblje od 2010. do 2015. iako su tijekom tog razdoblja i tužitelji obavljali sudačku dužnost, izvršavali iste radne obveze, u istim uvjetima i u istoj instituciji?
Treba li odredbe Direktive [2000/78] tumačiti na način da im se protivi diskriminacija samo ako se ona temelji na jednom od kriterija iz članka 1. te direktive ili, suprotno tomu, protivi li se općenito tim odredbama, koje se eventualno dopunjuju drugim odredbama prava Unije, to da se u pogledu plaće prema jednom službeniku postupa drukčije nego prema drugom službeniku u slučaju kad obavlja isti posao, za istog poslodavca, [tijekom] istog razdoblja i u istim uvjetima?
____________
1 SL 2000., L 303, str. 16. (SL, posebno izdanje na hrvatskom jeziku, poglavlje 5., svezak 1., str. 69.)