Skarga wniesiona w dniu 15 października 2013 r. – Oil Turbo Compressor przeciwko Radzie

(Sprawa T-552/13)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Oil Turbo Compressor Co. (Private Joint Stock) (Teheran, Iran) (przedstawiciel: adwokat K. Kleinschmidt)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności pkt 48 tabeli B załącznika do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej;

stwierdzenie nieważności pkt 103 tabeli B załącznika VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej;

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi w istocie następujące zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący oczywiście błędnej oceny okoliczności leżących u podstaw decyzji Rady

W ramach zarzutu skarżąca podnosi między innymi, że zaskarżone akty zostały w oczywisty sposób wydane na podstawie błędnych ustaleń i są sprzeczne z wyrokami Sądu: z dnia 26 października 2012 r. w sprawie T-63/12 Oil Turbo Compressor przeciwko Radzie (dotychczas nieopublikowanemu w Zbiorze) i z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie T-404/11 TCMFG przeciwko Radzie (dotychczas nieopublikowanemu w Zbiorze). Skarżąca podnosi, że nie zachodzą żadne okoliczności, które uzasadniałyby i usprawiedliwiałyby w dostatecznym stopniu decyzję pozwanej i związane z nią naruszenie praw podstawowych skarżącej.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności stanowiącej jedną z zasad państwa prawa

Zdaniem skarżącej zachodzi naruszenie zasady proporcjonalności, ponieważ objęcie jej zaskarżonymi aktami prawnymi nie pozostaje w żadnym zrozumiałym związku z celem tych aktów prawnych polegającym na zapobieżeniu podejmowania działań stwarzających zagrożenie rozprzestrzeniania broni jądrowej, handlowi lub rozwojowi systemów przenoszenia broni jądrowej lub innych systemów broni przez Islamską Republikę Iranu. Ponadto pozwana nie wykazuje, że wykluczenie skarżącej z obrotu gospodarczego z Unią Europejską jest odpowiednie, a w szczególności, że środek ten nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu. Skarżąca podnosi poza tym, że w oczywisty sposób nie wyważono stosunku pomiędzy znacznym naruszeniem praw podstawowych skarżącej i celem rzekomo realizowanym przez pozwaną.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasad państwa prawa

W tym kontekście skarżąca podnosi, że pozwana zaniechała przedstawienia dostatecznych powodów dla objęcia skarżącej zaskarżonymi aktami prawnymi. Pozwana nie wskazuje ani rzekomo ustalonych przez siebie okoliczności, ani dowodów, którymi rzekomo dysponuje. Skarżąca podnosi ponadto, że jako iż nie są jej znane okoliczności ani dowody, które mogłyby uzasadnić zaskarżone akty prawne i pozwana zatrzymuje dla siebie ewentualne informacje, skarżąca jest pozbawiona rzetelnego procesu zgodnego z zasadami państwa prawa. Do dnia dzisiejszego nie został uwzględniony wniosek skarżącej o udzielenie je wglądu do akt niniejszej sprawy. Skarżąca podnosi ponadto, że mimo wydania ww. wyroków pozwana utrzymuje w mocy zaskarżone akty.