Προσφυγή της 27ης Μαΐου 2011 - TF1 κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-275/11)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Télévision française 1 (TF1) (Boulogne Billancourt, Γαλλία) (εκπρόσωποι: J.-P. Hordies και C. Smits, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κρίνει την προσφυγή της παραδεκτή και βάσιμη·
ως μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 64, παράγραφος 3, στοιχείο δ΄, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, να διατάξει την προσκόμιση των εγγράφων επί των οποίων στηρίχθηκε η Επιτροπή για να συναγάγει ότι η κρατική χρηματοδότηση ήταν σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας και διαφανής, ήτοι: τις εκθέσεις σχετικά με την εκτέλεση των άρθρων 2 και 3 του διατάγματος που αφορά τις χρήσεις 2007 και 2008 και το σχέδιο εκθέσεως που προβλέπει το άρθρο 2 για το έτος 2009, καθώς και το εμπιστευτικό κείμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως·
να καταδικάσει την Επιτροπή στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την παρούσα προσφυγή ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως 2011/140/ΕΕ της Επιτροπής, της 20ής Ιουλίου 2010, κηρύσσουσας σύμφωνη προς την κοινή αγορά την κρατική ενίσχυση με τη μορφή ετήσιας επιδοτήσεως του προϋπολογισμού την οποία οι γαλλικές αρχές προτίθενται να χορηγήσουν στη France Télévisions.
Προς στήριξη της προσφυγής η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους.
Ο πρώτος λόγος αντλείται από εσφαλμένη ερμηνεία της σχέσεως μεταξύ των νέων φόρων που προβλέπει η μεταρρύθμιση της δημόσιας ραδιοτηλεοράσεως και της χρηματοδοτήσεως της France Télévisions. Η προσφεύγουσα επικαλείται ενδείξεις που παρέχουν τη δυνατότητα να συναχθεί η ύπαρξη δεσμευτικής σχέσεως μεταξύ, αφενός, του φόρου επί των διαφημιστικών μηνυμάτων και του φόρου επί των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και, αφετέρου, των επιδοτήσεων υπέρ του προϋπολογισμού της France Télévisions, τόσο από νομικής πλευράς, λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των εφαρμοστέων εθνικών διατάξεων, όσο και από οικονομικής πλευράς, λαμβανομένου υπόψη του μηχανισμού με τον οποίο προσδιορίστηκαν το ποσό της ενισχύσεως, ο συντελεστής του φόρου και η ουσιαστική χρησιμοποίησή του.
Ο δεύτερος λόγος αντλείται από τον κίνδυνο χορηγήσεως επιδοτήσεως υπέρ το δέον, λόγω του μηχανισμού χρηματοδοτήσεως της France Télévisions. Η προσφεύγουσα προσάπτει στην Επιτροπή, αφενός, ότι, επειδή η ίδια δεν έχει πρόσβαση σε διάφορα διοικητικά έγγραφα, δεν είναι σε θέση να ασκήσει λυσιτελώς το δικαίωμά της να προσφύγει στη δικαιοσύνη και, αφετέρου, ότι η Επιτροπή ερμήνευσε εσφαλμένα το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ παραλείποντας να λάβει υπόψη την προϋπόθεση οικονομικής αποτελεσματικότητας κατά την παροχή δημόσιας υπηρεσίας, στο πλαίσιο της εκ μέρους της αναλύσεως της νομιμότητας του επίμαχου μέτρου.
Ο τρίτος λόγος αντλείται από το ότι δεν ελήφθησαν υπόψη οι άλλοι κανόνες της ΣΛΕΕ και του παραγώγου δικαίου. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται πρώτον, ότι ο φόρος επί των ηλεκτρονικών επικοινωνιών είναι αντίθετος προς το άρθρο 110 ΣΛΕΕ, δεύτερον, ότι οι επίμαχοι φόροι συνιστούν περιορισμό στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών και στην ελευθερία εγκαταστάσεως, καθόσον η σώρευση ειδικών φόρων στους τομείς της ραδιοτηλεοράσεως και των τηλεπικοινωνιών περιορίζει κατά πολύ τη δυνατότητα των επιχειρηματιών του τομέα της ραδιοτηλεοράσεως και των τηλεπικοινωνιών να ασκούν τις οικονομικές τους δραστηριότητες στη Γαλλία και, τρίτον, ότι το επίμαχο μέτρο είναι αντίθετο προς την οδηγία 2002/20 της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, καθόσον επιβάλλει φόρο σε βάρος των επιχειρηματιών του τομέα των τηλεπικοινωνιών που δεν τηρούν τους όρους που προβλέπει η οδηγία.
____________