POSTANOWIENIE SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (izba odwołań)

z dnia 9 lipca 2007 r.

Sprawa T‑415/06 P

Elisabeth De Smedt

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie – Służba publiczna – Pracownicy kontraktowi – Dawny członek personelu pomocniczego – Wniosek o weryfikację zaszeregowania dokonanego w chwili zatrudnienia – Odwołanie oczywiście bezzasadne

Przedmiot: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 19 października 2006 r. w sprawie F‑59/05 De Smedt przeciwko Komisji (dotychczas niepublikowanego w Zbiorze), w którym wnosząca odwołanie wnosi o uchylenie tego wyroku.

Orzeczenie: Odwołanie zostaje oddalone. E. De Smedt zostaje obciążona, poza własnymi kosztami postępowania, kosztami poniesionymi przez Komisję. Rada, interwenient popierający żądania Komisji, pokryje własne koszty postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Zastosowanie tytułu IV dotyczącego pracowników kontraktowych, do których nie stosuje się obowiązek uprzedniego sporządzenia opisu zadań związanych z każdym rodzajem obowiązków dla różnych grup funkcyjnych tych pracowników

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 80 ust. 2 i 3, tytuł IV; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

2.      Urzędnicy – Zasada równości traktowania

3.      Urzędnicy – Regulamin pracowniczy – Warunki zatrudnienia innych pracowników – Rozszerzenie per analogiam stosowania przepisu regulaminu pracowniczego lub warunków zatrudnienia innych pracowników – Wyłączenie

(warunki zatrudnienia innych pracowników, tytuł IV; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

1.      Żaden przepis warunków zatrudnienia innych pracowników ani rozporządzenia 723/2004 zmieniającego Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich nie uzależnia zastosowania przepisów dotyczących zatrudnienia pracownika kontraktowego od przyjęcia opisu uprawnień, o którym mowa jest w art. 80 ust. 3 tych warunków zatrudnienia. Administracja może bowiem sporządzić opis zadań i związanych z nimi obowiązków przewidziany w tym artykule, jak jest to wyraźnie w nim wskazane, w oparciu o tabelę znajdującą się w ust. 2 tego artykułu, zawierającą w szczególności określenie obowiązków, do których wykonywania pracownicy ci zostali zatrudnieni, a określenia te są wystarczająco dokładne, aby mogły być samodzielnie stosowane. Opis ten musi pozostawać w granicach wyznaczonych w tabeli z ust.2, a w konsekwencji może mieć tylko niższą rangę niż sama tabela. Fakt, że administracja jak dotąd nie sporządziła opisu zadań i związanych z nimi obowiązków, nie może wpływać na stosowanie art. 80 ust. 2 tych warunków zatrudnienia. Co więcej, nawet jeśli opis taki zostanie sporządzony, nie może on zgodnie z prawem stanowić odstępstwa od tabeli, przyjmując regulację korzystniejszą dla zainteresowanego niż ta, która wynika z tabeli.

W tych okolicznościach rozpatrywany opis zadań i związanych z nimi obowiązków może wyłącznie, jako akt o charakterze czysto wewnętrznym, mieć na celu ułatwienie na poziomie administracyjnym zaszeregowania pracowników kontraktowych, objaśniając możliwie najszczegółowiej zadania, do których wykonania zostali oni zatrudnieni.

(zob. pkt 40?42)

2.      Różnice, występujące na gruncie regulaminu pracowniczego, między pracownikami kontraktowymi z jednej strony a urzędnikami lub członkami personelu tymczasowego z drugiej strony nie mogą być kwestionowane na podstawie zasady równego traktowania. Te obiektywnie różne rozwiązania prawne w zakresie gwarancji w regulaminie pracowniczym, zaszeregowania, wynagrodzenia i przywilejów socjalnych mają bowiem zasadniczy charakter, wobec czego zasada równego traktowania nie znajduje zastosowania.

Ponadto nie można podważać odmiennego traktowania w regulaminie pracowniczym różnych kategorii osób zatrudnionych przez Wspólnoty, w zakresie w jakim niektóre z tych kategorii mogą korzystać z przywilejów, które nie przysługują innym. Definicja każdej kategorii pracowników związana jest bowiem z uzasadnionymi potrzebami administracji wspólnotowej i charakterem zadań, które ma ona wypełnić.

(zob. pkt 54, 55)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone od 118/82 do 123/82 Celant i in. przeciwko Komisji, 6 października 1983 r., Rec. s. 2995, pkt 22; sprawa 37/87 Sperber przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 19 kwietnia 1988 r., Rec. s. 1943, pkt 8, 9; sprawa C‑389/98 P Gevaert przeciwko Komisji, 11 stycznia 2001 r., Rec. s. I‑65, pkt 54

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑100/92 La Pietra przeciwko Komisji, 15 marca 1994 r., RecFP s. I‑A‑83, II‑275, pkt 55; sprawa T‑66/95 Kuchlenz-Winter przeciwko Komisji, 16 kwietnia 1997 r., Rec. s. II‑637, pkt 55; sprawy połączone T‑66/96 i T‑221/97 Mellett przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 21 lipca 1998 r., RecFP s. I‑A‑449, II‑1305, pkt 129

3.      Przepisy regulaminu pracowniczego, których jedynym celem jest uregulowanie stosunków prawnych między instytucjami i urzędnikami poprzez określenie wzajemnych praw i obowiązków, posługują się dokładną terminologią, a jej rozciągnięcie w drodze analogii na nieprzewidziane wprost przypadki jest wykluczone. Tak jest również w przypadku przepisów warunków zatrudnienia innych pracowników.

Jeżeli chodzi o tytuł IV warunków zatrudnienia innych pracowników, dotyczących nowej kategorii pracowników kontraktowych, to brak jest podstaw do przyjęcia, że zawiera on lukę w zakresie zaszeregowania i wynagrodzenia zainteresowanych, która może zostać naprawiona poprzez zastosowanie warunków dotyczących urzędników lub członków personelu tymczasowego. Wprost przeciwnie, tworząc tę nową kategorię pracowników, Rada skorzystała z przysługującej jej swobody w zakresie wprowadzania zmian do regulaminu pracowniczego i warunków zatrudnienia innych pracowników, które uznała za zgodne z interesem służby i swobody przyjmowania w przyszłości przepisów mniej korzystnych dla danych pracowników.

(zob. pkt 57, 58)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 48/70 Bernardi przeciwko Parlamentowi, 16 marca 1971 r., Rec. s. 175, pkt 11, 12; sprawa 123/84 Klein przeciwko Komisji, 20 czerwca 1985 r., Rec. s. 1907, pkt 23

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑121/97 Ryan przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 30 września 1998 r., Rec. s. II‑3885, pkt 98, 104; sprawa T‑74/98 Mammarella przeciwko Komisji, 19 lipca 1999 r., RecFP s. I‑A‑151, II‑797, pkt 38