Αναίρεση που άσκησε στις 29 Δεκεμβρίου 2006 η E. De Smedt κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 19 Οκτωβρίου 2006 στην υπόθεση F-59/05, De Smedt κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-415/06 P P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Elisabeth De Smedt (Wezembeek-Oppem, Βέλγιο) (εκπρόσωποι: L.Vogel και R. Kechiche, δικηγόροι)
Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:
να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση που εξέδωσε το δεύτερο τμήμα του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης στις 19 Οκτωβρίου 2006, κοινοποιήθηκε αυθημερόν με συστημένη επιστολή και με την οποία απέρριψε την προσφυγή-αγωγή (στο εξής: προσφυγή) που είχε ασκήσει η αναιρεσείουσα στις 8 Ιουλίου 2005·
να δεχθεί τα αιτήματα τα οποία υπέβαλε η αναιρεσείουσα με την ως άνω προσφυγή που άσκησε στις 8 Ιουλίου 2005·
να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα, κατ' εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας, περιλαμβανομένων των αναγκαίων εξόδων στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα λόγω της δίκης, ιδίως δε των εξόδων επιδόσεων, μετακινήσεως και διαμονής, καθώς και των εξόδων για αμοιβές δικηγόρων, κατ' εφαρμογή του άρθρου 91, στοιχείο β΄, του Κανονισμού Διαδικασίας.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση της 19ης Οκτωβρίου 2006, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης απέρριψε την προσφυγή που άσκησε η αναιρεσείουσα με αντικείμενο, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής, της 21ης Μαρτίου 2005, με την οποία καθορίσθηκαν η κατάταξη και οι αποδοχές της αναιρεσείουσας, πρώην επικουρικής υπαλλήλου που προσλήφθηκε ως υπάλληλος επί συμβάσει, καθώς και, αφετέρου, αίτημα αποζημιώσεως.
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως της αποφάσεως αυτής, η αναιρεσείουσα προβάλλει δύο λόγους αναιρέσεως, εκ των οποίων ο πρώτος αντλείται από παράβαση του άρθρου 80, παράγραφος 3, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΚΛΠ)
1, καθώς και από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι, με την απόρριψη του πρώτου λόγου ακυρώσεως που προέβαλε με την αρχική της προσφυγή για τον λόγο ότι η Επιτροπή όφειλε να τηρήσει ένα καθορισμένο χρονοδιάγραμμα, κατά τον κανονισμό 723/2004
2, για την μετάβαση από το προηγούμενο καθεστώς του επικουρικού υπαλλήλου στο νέο του επί συμβάσει υπαλλήλου, η απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης έδωσε στην Επιτροπή τη δυνατότητα να μην τηρήσει όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται πριν από τις πρώτες προσλήψεις των επί συμβάσει υπαλλήλων, κατά παράβαση του άρθρου 80, παράγραφος 3, του ΚΛΠ.
Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, την έλλειψη αιτιολογίας και την παράλειψη απαντήσεως στα όσα εγγράφως υποστήριξε η αναιρεσείουσα στο πλαίσιο της απορρίψεως του δεύτερου λόγου ακυρώσεως που προέβαλε με την αρχική προσφυγή της, ο οποίος συνήγετο από τους δυσμενείς όρους υπό τους οποίους αναγκάσθηκε να εργάζεται η αναιρεσείουσα, σε σχέση με άλλα πρόσωπα που ασκούν καθήκοντα πανομοιότυπα με τα δικά της στην ίδια υπηρεσία της Επιτροπής. Η αναιρεσείουσα προσάπτει στο Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης ότι δεν απήντησε δεόντως στις συναφείς εξηγήσεις της και αρκέσθηκε στην απόρριψη του λόγου ακυρώσεως χρησιμοποιώντας μια γενικόλογη διατύπωση.
____________1 - Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΚΛΠ) που καθορίσθηκε με το άρθρο 3 του Κανονισμού (ΕΟΚ, Ευρατόμ, ΕΚΑΧ) 259/68 του Συμβουλίου, της 29ης Φεβρουαρίου 1968, περί καθορισμού του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 56, σ. 1/ ΕΕ ειδ. έκδ. 01/01, σ. 108)2 - Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 723/2004 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 2004, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών (ΕΕ L 124, σ. 1)