BESCHIKKING VAN HET GERECHT
(Kamer voor hogere voorzieningen)

17 maart 2011

Zaak T‑44/10 P

Luigi Marcuccio

tegen

Europese Commissie

„Hogere voorziening — Openbare dienst — Ambtenaren — Sociale zekerheid — Vergoeding van ziektekosten — Motiveringsplicht — Bezwarend besluit — Hogere voorziening kennelijk ongegrond”

Betreft: Hogere voorziening tegen de beschikking van het Gerecht voor ambtenarenzaken van de Europese Unie (Eerste kamer) van 25 november 2009, Marcuccio/Commissie (F‑11/09), en strekkende tot vernietiging van die beschikking.

Beslissing: De hogere voorziening wordt afgewezen. Marcuccio draagt zijn eigen kosten alsook die welke de Europese Commissie in het kader van deze procedure heeft gemaakt.

Samenvatting

1.      Ambtenaren — Bezwarend besluit — Motiveringsplicht — Omvang

(Ambtenarenstatuut, art. 25)

2.      Ambtenaren — Bezwarend besluit — Begrip — Afwijzing van verzoek om 100 % vergoeding van ziektekosten na weigering om het bestaan van een ernstige ziekte te erkennen — Daarvan uitgesloten

(Ambtenarenstatuut, art. 90)

1.      De motiveringsplicht heeft tot doel om enerzijds de betrokkene voldoende gegevens te verschaffen om vast te stellen of het besluit gegrond is dan wel een gebrek vertoont op grond waarvan de wettigheid ervan kan worden betwist en, anderzijds, de rechter in staat te stellen toezicht uit te oefenen op de wettigheid van het besluit. De voor de beoordeling van de wettigheid van het bestreden besluit relevante motivering is eveneens die welke voorkomt in het besluit tot afwijzing van de klacht.

(cf. punten 32 en 33)

Referentie: Hof 26 november 1981, Michel/Parlement, 195/80, punt 22; Gerecht 8 september 2009, ETF/Landgren, T‑404/06 P, punt 108; Gerecht 9 december 2009, Commissie/Birkhoff, T‑377/08 P, punt 64; Gerecht 21 juni 2010, Meister/BHIM, T‑284/09 P, punt 21

2.      Bij gebreke van nieuwe elementen vormt de afwijzing van een verzoek om 100 % vergoeding van ziektekosten, dat een ambtenaar heeft ingediend na de weigering door het tot aanstelling bevoegd gezag om te erkennen dat hij een ernstige ziekte heeft die volgens artikel 72 van het Statuut recht geeft op een dergelijke vergoeding, geen bezwarend besluit, aangezien het de rechtspositie van de betrokkene op geen enkele wijze wijzigt.

(cf. punt 45)

Referentie: Gerecht 9 september 2008, Marcuccio/Commissie, T‑143/08, punten 39‑41, en Marcuccio/Commissie, T‑144/08, punten 32‑34, bevestigd bij Hof 9 december 2009, Marcuccio/Commissie, C‑513/08 P, punt 53, en Marcuccio/Commissie, C‑528/08 P, punt 44