WYROK TRYBUNAŁU (dziesiąta izba)
z dnia 26 maja 2016 r.(*)
Odesłanie prejudycjalne – Wspólna taryfa celna – Klasyfikacja taryfowa – Nomenklatura scalona – Sekcja XVII – Pojazdy – Dział 87 – Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria – Pozycje 8703 i 8713 – Pojazdy o akumulatorowym napędzie elektrycznym – Pojęcie „osób niepełnosprawnych”
W sprawie C‑198/15
mającej za przedmiot wniosek o wydanie, na podstawie art. 267 TFUE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez First-tier Tribunal (Tax Chamber) [sąd pierwszej instancji (izba fiskalna), Zjednoczone Królestwo] postanowieniem z dnia 26 marca 2015 r., które wpłynęło do Trybunału w dniu 29 kwietnia 2015 r., w postępowaniu:
Invamed Group Ltd,
Invacare UK Ltd,
Days Healthcare Ltd,
Electric Mobility Euro Ltd,
Medicare Technology Ltd,
Sunrise Medical Ltd,
Invacare International SARL
przeciwko
Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs,
TRYBUNAŁ (dziesiąta izba),
w składzie: F. Biltgen, prezes izby, A. Borg Barthet i E. Levits (sprawozdawca), sędziowie,
rzecznik generalny: M. Wathelet,
sekretarz: A. Calot Escobar,
uwzględniając pisemny etap postępowania,
rozważywszy uwagi przedstawione:
– w imieniu Invamed Group Ltd, Invacare UK Ltd, Days Healthcare Ltd, Electric Mobility Euro Ltd, Medicare Technology Ltd, Sunrise Medical Ltd oraz Invacare International SARL przez G. Gillhama, tax adviser, wspieranego przez J. White’a, barrister,
– w imieniu rządu włoskiego przez G. Palmieri, działającą w charakterze pełnomocnika, wspieraną przez G. Albenzia, avvocato dello Stato,
– w imieniu rządu Zjednoczonego Królestwa przez S. Simmons, działającą w charakterze pełnomocnika, wspieraną przez K. Beala, QC,
– w imieniu Komisji Europejskiej przez L. Flynna oraz A. Caeirosa, działających w charakterze pełnomocników,
podjąwszy, po wysłuchaniu rzecznika generalnego, decyzję o rozstrzygnięciu sprawy bez opinii,
wydaje następujący
Wyrok
1 Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy interpretacji pozycji 8703 oraz 8713 Nomenklatury scalonej (zwanej dalej „CN”), zawartej w załączniku I rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej (Dz.U. 1987, L 256, s. 1), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004 r. (Dz.U. 2004, L 327, s. 1) (zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2658/87”).
2 Wniosek ten został przedstawiony w ramach sporu pomiędzy Invamed Group Ltd, Invacare UK Ltd, Days Healthcare Ltd, Electric Mobility Euro Ltd, Medicare Technology Ltd, Sunrise Medical Ltd i Invacare International SARL a Commissioners for Her Majesty’s Revenue & Customs (organami podatkowymi i celnymi, zwanymi dalej „organami fiskalnymi”) w przedmiocie klasyfikacji taryfowej napędzanych silnikiem skuterów (mobility scooters).
Ramy prawne
Prawo Unii
3 Nomenklatura scalona ustanowiona rozporządzeniem nr 2658/87 jest oparta na Zharmonizowanym Systemie Oznaczania i Kodowania Towarów opracowanym przez Radę Współpracy Celnej, obecnie Światową Organizację Celną, i wprowadzonym w życie Międzynarodową konwencją w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania – oraz protokołem zmian do tej konwencji – zawartą w Brukseli w dniu 14 czerwca 1983 r., zatwierdzoną w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 87/369/EWG z dnia 7 kwietnia 1987 r. (Dz.U. 1987, L 198, s. 1). Nomenklatura scalona przejęła z tego zharmonizowanego systemu pozycje i sześciocyfrowe podpozycje, a jedynie siódma i ósma cyfra wprowadzają charakterystyczne dla niej dodatkowe podpodziały.
4 Pierwsza część CN zawiera ogół przepisów wstępnych. Zawarty w niej w sekcji I, poświęconej ogólnym regułom, pkt A, zatytułowany „Ogólne reguły interpretacji [CN]”, stanowi:
„Klasyfikacja towarów w [CN] podlega następującym regułom:
1. Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami:
[…]”.
5 Druga część CN zawiera sekcję XVII, zatytułowaną „Pojazdy, statki powietrzne, jednostki pływające oraz współdziałające urządzenia transportowe”, która obejmuje dział 87, o tytule „Pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria”, w którym znajdują się między innymi następujące pozycje taryfowe:
„8703 Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi:
8703 10 – Pojazdy przeznaczone do poruszania się po śniegu; samochodziki golfowe, podobne pojazdy:
8703 10 11 – – Pojazdy przeznaczone do poruszania się po śniegu, wyposażone w silniki tłokowe wewnętrznego spalania o zapłonie samoczynnym (wysokoprężne i średnioprężne) lub iskrowym
8703 10 18 – – Pozostałe
[…]
8713 Wózki dla osób niepełnosprawnych, nawet [również] z silnikiem lub napędzane mechanicznie w inny sposób:
8713 10 00 – Bez mechanicznego napędu
8713 90 00 – Pozostałe”.
6 Na mocy art. 9 ust. 1 lit. a) tiret drugie oraz art. 10 rozporządzenia nr 2658/87 Komisja Europejska przyjmuje noty wyjaśniające do CN, publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
7 W dniu 4 stycznia 2005 r. tekst o następującym brzmieniu został umieszczony w notach wyjaśniających do CN w celu jej jednolitego stosowania (Dz.U. 2005, C 1, s. 3):
„8713 Wózki dla osób niepełnosprawnych, nawet [również] z silnikiem lub napędzane mechanicznie w inny sposób:
8713 90 00 Pozostałe
Pojazdy z silnikiem specjalnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych są możliwe do odróżnienia od pojazdów objętych pozycją 8703 głównie ze względu na następujące cechy:
– maksymalna prędkość 10 km na godzinę, tj. tempo szybkiego marszu;
– maksymalna szerokość 80 cm;
– dwa zestawy kół dotykających podłoża;
– specjalne elementy zmniejszające uciążliwość niepełnosprawności (na przykład podparcie stóp w celu stabilizacji nóg).
Takie pojazdy mogą również posiadać:
– dodatkowy zestaw kół (przeciwwywrotnych);
– sterowanie i inne regulatory (na przykład drążek sterowy), które są łatwe do manipulowania; takie regulatory są zwykle montowane na jednym z podłokietników; nie występują one nigdy jako oddzielna, nastawna kolumna kierownicy.
Niniejsza podpozycja obejmuje pojazdy z napędem elektrycznym podobne do wózków inwalidzkich, które są przeznaczone wyłącznie do transportu osób niepełnosprawnych. Mogą one posiadać następujący wygląd:
Jednakże napędzane silnikiem skutery (mobility scooter), wyposażone w oddzielną, nastawną kolumnę kierownicy, są wyłączone z tej podpozycji. Mogą mieć one następujący wygląd i są klasyfikowane w pozycji 8703:
”.
Postępowanie główne i pytania prejudycjalne
8 W latach 2004 i 2007 skarżący złożyli wniosek o dopuszczenie do swobodnego obrotu dotyczący określonych napędzanych silnikiem skuterów (mobility scooters) przywożonych ze Zjednoczonego Królestwa. Skutery te zostały zgłoszone w ramach pozycji CN 8713 jako „wózki dla osób niepełnosprawnych, nawet [również] z silnikiem lub napędzane mechanicznie w inny sposób”. Zgodnie z klasyfikacją w ramach tej pozycji skutery te zostały dopuszczone do swobodnego obrotu bez pobrania należności celnych i po uiszczeniu podatku obrotowego wedle obniżonej stawki.
9 W wyniku kontroli fiskalnej organy fiskalne sklasyfikowały owe skutery w ramach pozycji CN 8703 jako „pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi”.
10 Pomiędzy 24 kwietnia 2007 r. a 3 lipca 2008 r. organy fiskalne wydały względem wskazanych spółek decyzje w przedmiocie korekty należności celnych i podatku obrotowego w odniesieniu do spornych towarów w łącznej wysokości 6 479 007 funtów szterlingów (GBP) (około 9 114 450 EUR).
11 Skarżący wnieśli skargę od owych decyzji w przedmiocie korekty do First-tier Tribunal (Tax Chamber) [sądu pierwszej instancji (izba fiskalna), Zjednoczone Królestwo]. Podnieśli oni, że sporne skutery należy zaklasyfikować w ramach pozycji CN 8713 w szczególności z tego względu, że zawarte w tej pozycji sformułowanie „dla osób niepełnosprawnych” nie oznacza „wyłącznie dla inwalidów”.
12 Wedle sądu krajowego owe skutery elektryczne są napędzane silnikiem elektrycznym zasilanym przez akumulator. Wyposażenie każdego modelu obejmuje: jednoosobowe siedzenie (które jest szersze i posiada bardziej luksusowe obicie w większych modelach skuterów), sterownicę z „wig-wagiem”, platformę łączącą przednie i tylne koła, na którą wchodzi się siadając na skuter i na której można oprzeć stopy podczas jazdy, a także cztery koła (dwa tylne i dwa przednie), względnie trzy koła (dwa tylne i jedno przednie). Większość siedzeń posiada ruchome, nastawne podłokietniki, a w wielu przypadkach możliwe jest dostosowanie wysokości siedzeń i obrócenie ich o 360 stopni.
13 Sąd odsyłający wychodzi z założenia, że istotne argumenty przemawiają za klasyfikacją omawianych skuterów w ramach pozycji CN 8713. Wyraził on jednak wątpliwość co do tej klasyfikacji.
14 W tych okolicznościach First-tier Tribunal (Tax Chamber) [sąd pierwszej instancji (izba fiskalna)] postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:
„1) Czy wyrażenie »dla osób niepełnosprawnych« oznacza »wyłącznie« dla osób niepełnosprawnych?
2) Co oznacza wyrażenie »osoby niepełnosprawne«?, w szczególności:
a) czy jego znaczenie ogranicza się do osób, które są niepełnosprawne oprócz tego, że cierpią z powodu ograniczonej możliwości poruszania się lub swobodnego poruszania się; lub czy obejmuje ono osoby, które cierpią jedynie z powodu ograniczonej możliwości poruszania się lub swobodnego poruszania się?
b) czy określenie »niepełnosprawny« ma szersze konotacje, aniżeli nieznaczne ograniczenie pewnej zdolności?
c) czy czasowe ograniczenie, takie jak to będące skutkiem złamania nogi, można uznać za niepełnosprawność?
3) Czy noty wyjaśniające do CN z dnia 4 stycznia 2005 r., wykluczające skutery wyposażone w oddzielną kolumnę kierownicy, zmieniają znaczenie pozycji CN 8713?
4) Czy możliwość korzystania z pojazdu przez osobę niebędącą osobą niepełnosprawną wpływa na klasyfikację taryfową, jeżeli można stwierdzić, że pojazd posiada specjalne właściwości zmniejszające uciążliwość niepełnosprawności?
5) Jeżeli przydatność do użytkowania przez osoby niebędące osobami niepełnosprawnymi stanowi istotną okoliczność, w jakim zakresie negatywne aspekty takiego użytkowania mogą także stanowić istotny czynnik przy ustalaniu tego rodzaju przydatności?”.
W przedmiocie pytań prejudycjalnych
W przedmiocie pytań pierwszego, trzeciego i czwartego
15 Poprzez pytania pierwsze, trzecie i czwarte, które należy rozpatrzyć łącznie, sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy pozycję CN 8713 należy interpretować w ten sposób, że sformułowanie „dla osób niepełnosprawnych” oznacza, że produkt jest przeznaczony jedynie dla osób niepełnosprawnych, czy okoliczność, że pojazd może być używany przez osoby, które nie są niepełnosprawne, nie ma znaczenia dla klasyfikacji tego pojazdu w ramach pozycji CN 8713 oraz czy przy dokonywaniu tej klasyfikacji uwagi wyjaśniające do CN mogą zmieniać zakres pozycji CN 8713.
16 W tym względzie należy przypomnieć, iż zadanie Trybunału związane ze skierowanym do niego pytaniem prejudycjalnym w zakresie klasyfikacji taryfowej polega przede wszystkim na wyjaśnieniu sądowi odsyłającemu kryteriów, których zastosowanie pozwoli mu na prawidłową klasyfikację spornych towarów w ramach CN, a nie na dokonaniu tej klasyfikacji we własnym zakresie, tym bardziej że Trybunałowi nie zawsze są znane wszystkie niezbędne w tym celu dane. W związku z tym sąd krajowy wydaje się w każdym wypadku znajdować się w lepszej sytuacji, by dokonać tej klasyfikacji (wyroki: z dnia 7 listopada 2002 r., Lohmann i Medi Bayreuth, od C‑260/00 do C‑263/00, EU:C:2002:637, pkt 26; z dnia 16 lutego 2006 r., Proxxon, C‑500/04, EU:C:2006:111, pkt 23).
17 Jednakże w celu udzielenia sądowi odsyłającemu użytecznej odpowiedzi Trybunał może, w duchu współpracy z sądami krajowymi, dostarczyć temu sądowi wszelkich wskazówek, które uzna za niezbędne (wyrok z dnia 22 grudnia 2010 r., Lecson Elektromobile, C‑12/10, EU:C:2010:823, pkt 15 i przytoczone tam orzecznictwo).
18 Należy także przypomnieć, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w celu zagwarantowania pewności prawa i ułatwienia kontroli, decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w brzmieniu pozycji CN oraz w uwagach do sekcji lub działów (zob. w szczególności wyroki: z dnia 16 września 2004 r., DFDS, C‑396/02, EU:C:2004:536, pkt 27; z dnia 15 września 2005 r., Intermodal Transports, C‑495/03, EU:C:2005:552, pkt 47; a także z dnia 15 lutego 2007 r., RUMA, C‑183/06, EU:C:2007:110, pkt 27).
19 Należy wskazać, że opracowane przez Komisję noty wyjaśniające do CN przyczyniają się w istotny sposób do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji taryfowych, nie są jednakże prawnie wiążące (wyroki: z dnia 26 października 2006 r., Turbon International, C‑250/05, EU:C:2006:681, pkt 16; z dnia 20 maja 2010 r., Data I/O, C‑370/08, EU:C:2010:284, pkt 30).
20 W konsekwencji noty te powinny być zgodne z postanowieniami CN i nie mogą modyfikować ich zakresu (zob. wyrok z dnia 27 listopada 2008 r., Metherma, C‑403/07, EU:C:2008:657, pkt 48).
21 Należy jednocześnie wskazać, że w zakresie dotyczącym pozycji CN 8703 i 8713 Trybunał stwierdził już, że z samych tytułów owych pozycji wynika, że różnica pomiędzy nimi zasadza się na fakcie, że pierwsza pozycja obejmuje swym zakresem ogólnie środki transportu osób, podczas gdy druga dotyczy w szczególności środków transportu osób niepełnosprawnych (zob. wyrok z dnia 22 grudnia 2010 r., Lecson Elektromobile, C‑12/10, EU:C:2010:823, pkt 18).
22 Przeznaczenie towaru może stanowić obiektywne kryterium klasyfikacji, jeżeli jest ono właściwe temu towarowi, co należy ocenić według obiektywnych cech i właściwości tego towaru (zob. wyroki: z dnia 1 czerwca 1995 r., Thyssen Haniel Logistic, C‑459/93, EU:C:1995:160, pkt 13; z dnia 5 kwietnia 2001 r., Deutsche Nichimen, C‑201/99, EU:C:2001:199, pkt 20; a także z dnia 18 lipca 2007 r., Olicom, C‑142/06, EU:C:2007:449, pkt 18).
23 W świetle tego orzecznictwa do sądu odsyłającego należy dokonanie oceny w postępowaniu głównym, czy sporny pojazd jest przeznaczony w świetle jego obiektywnych cech i właściwości do użycia konkretnie przez osoby niepełnosprawne i czy tego rodzaju użycie należy zakwalifikować jako „podstawowe lub racjonalne wykorzystanie” tego rodzaju pojazdów.
24 Jak bowiem wskazała Komisja, klasyfikacja taryfowa nie uwzględnia możliwego wykorzystania, lecz jedynie wykorzystanie przewidziane, oceniane na podstawie obiektywnych cech i właściwości towaru w dniu jego przywozu.
25 Ponadto należy przypomnieć, że Trybunał orzekł już w ramach wykładni pozycji CN 8703, iż okoliczność, że wózki elektryczne mogą być użytkowane w niektórych przypadkach przez osoby niepełnosprawne lub nawet mogą zostać dostosowane do ich potrzeb, nie ma znaczenia dla klasyfikacji taryfowej tych pojazdów w ramach pozycji CN 8703, z uwagi na fakt, iż służą one do wykonywania różnych innych czynności przez osoby niebędące w ogóle niepełnosprawnymi, ale z takich lub innych względów preferujące przemieszczanie się na niewielkich odległościach w sposób inny niż pieszo, dla przykładu przez graczy w golfa lub osoby przemieszczające się w celu zrobienia zakupów (wyrok z dnia 22 grudnia 2010 r., Lecson Elektromobile, C‑12/10, EU:C:2010:823, pkt 25).
26 Rozumowanie to potwierdza a contrario, iż okoliczność, że pojazdy sporne w postępowaniu głównym mogą być w pewnych przypadkach użyte przez osoby, które nie są niepełnosprawne, jest bez znaczenia dla klasyfikacji taryfowej tych pojazdów w ramach pozycji CN 8713, jako że ze względu na swe początkowe przeznaczenie pojazdy te nie są odpowiednie dla innych osób, które nie są w ogóle niepełnosprawne.
27 Z powyższych względów na pytania pierwsze, trzecie i czwarte należy odpowiedzieć, że pozycję CN 8713 należy interpretować w ten sposób, iż:
– sformułowanie „dla osób niepełnosprawnych” oznacza, że produkt jest przeznaczony jedynie dla osób niepełnosprawnych;
– okoliczność, że pojazd może być używany przez osoby, które nie są niepełnosprawne, nie ma znaczenia dla klasyfikacji tego pojazdu w ramach pozycji CN 8713;
– uwagi wyjaśniające do CN nie mogą zmieniać zakresu pozycji taryfowych CN.
W przedmiocie pytania drugiego
28 Poprzez pytanie drugie sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy sformułowanie „osoby niepełnosprawne” zawarte w pozycji CN 8713 należy interpretować w ten sposób, że odnosi się ono jedynie do osób dotkniętych nie tylko ograniczoną możliwością poruszania się, lecz również innymi ograniczeniami, i czy to ograniczenie zdolności może być nieznaczne lub tymczasowe.
29 Należy w tym względzie wskazać, że sformułowanie „osoby niepełnosprawne” nie zostało zdefiniowane w rozporządzeniu nr 2658/87.
30 Należy stwierdzić, że w przeciwieństwie do stwierdzeń zawartych w uwagach rządu włoskiego, sformułowanie „osoby niepełnosprawne” zawarte w pozycji CN 8713 nie może być identyczne ze sformułowaniem „niepełnosprawność” w rozumieniu art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i w rozumieniu dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 303, s. 16).
31 W następstwie ratyfikowania przez Unię Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych, która została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2010/48/WE z dnia 26 listopada 2009 r. (Dz.U. 2010, L 23, s. 35), Trybunał orzekł bowiem, że pojęcie niepełnosprawności w rozumieniu dyrektywy 2000/78 należy rozumieć jako ograniczenie wynikające w szczególności z trwałego osłabienia funkcji fizycznych, umysłowych lub psychicznych, które w oddziaływaniu z różnymi barierami może utrudniać danej osobie pełny i skuteczny udział w życiu zawodowym na równi z innymi pracownikami (zob. wyrok z dnia 18 grudnia 2014 r., FOA, C‑354/13, EU:C:2014:2463, pkt 53 i przytoczone tam orzecznictwo).
32 Sformułowanie „osoby niepełnosprawne”, zawarte w pozycji CN 8713 powinno zatem mieć zakres bardziej konkretny, wynikający z autonomicznej interpretacji prawa Unii, uwzględniający kontekst przepisu i cel zamierzony w ramach rozpatrywanej regulacji (zob. podobnie wyroki: z dnia 18 stycznia 1984 r., Ekro, 327/82, EU:C:1984:11, pkt 11; z dnia 9 marca 2006 r., Komisja/Hiszpania, C‑323/03, EU:C:2006:159, pkt 32).
33 W tym względzie jest bezsporne, że pojazdy wskazane w pozycji CN 8713 są zaprojektowane w celu służenia jako pomoc dla osób dotkniętych ograniczoną zdolnością poruszania się, którą można ze względu na jej charakter zakwalifikować jako „znaczną”. Jak wskazała Komisja w swych uwagach, przeznaczenie tych pojazdów nie jest poddane dalszym czynnikom ograniczającym, takim jak występowanie pewnych cech fizycznych lub umysłowych u osób, dla których pojazdy te zostały zaprojektowane. Podobnie czas trwania owego ograniczenia zdolności nie jest sprecyzowany i w związku z tym powinien być uznany za pozbawiony znaczenia. Ponadto interpretacja celowościowa odnosząca się do pomocy w poruszaniu się oznacza w sposób konieczny, że owa pomoc może być ograniczona w czasie.
34 Mając na uwadze powyższe rozważania, na pytanie drugie należy udzielić odpowiedzi, że sformułowanie „osoby niepełnosprawne” użyte w pozycji CN 8713 należy interpretować w ten sposób, że odnosi się ono do osób dotkniętych nieznikomym ograniczeniem zdolności poruszania się, przy czym czas trwania tego ograniczenia i ewentualne występowanie innych ograniczeń zdolności jest bez znaczenia.
W przedmiocie pytania piątego
35 Z uwagi na odpowiedź udzieloną na pytania pierwsze, trzecie i czwarte zbędne jest udzielanie odpowiedzi na pytanie piąte.
W przedmiocie kosztów
36 Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.
Z powyższych względów Trybunał (dziesiąta izba) orzeka, co następuje:
1) Pozycję 8713 Nomenklatury scalonej, zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej taryfy celnej zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004 r., należy interpretować w ten sposób, że
– sformułowanie „dla osób niepełnosprawnych” oznacza, że produkt jest przeznaczony jedynie dla osób niepełnosprawnych;
– okoliczność, że pojazd może być używany przez osoby, które nie są niepełnosprawne, nie ma znaczenia dla klasyfikacji w ramach pozycji 8713 Nomenklatury scalonej;
– uwagi wyjaśniające do Nomenklatury scalonej nie mogą zmieniać zakresu jej pozycji taryfowych.
2) Sformułowanie „osoby niepełnosprawne” użyte w pozycji 8713 Nomenklatury scalonej, zawartej w załączniku I do rozporządzenia nr 2658/87, zmienionego rozporządzeniem nr 1810/2004, należy interpretować w ten sposób, że odnosi się ono do osób dotkniętych nieznikomym ograniczeniem zdolności poruszania się, przy czym czas trwania tego ograniczenia i ewentualne występowanie innych ograniczeń zdolności jest bez znaczenia.
Podpisy