Language of document :

Αγωγή της 24ης Ιανουαρίου 2014 - Bredenkamp κ.λπ. κατά Συμβουλίου και Επιτροπής

(Υπόθεση T-66/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Ενάγοντες: John Arnold Bredenkamp (Harare, Ζιμπάμπουε)· Echo Delta (Holdings) PCC Ltd (Castletown, Νήσος του Μαν)· Scottlee Holdings (Private) Ltd (Harare)· και Fodya (Private) Ltd (Harare) (εκπρόσωποι: P. Moser, QC (Queen's Counsel) και G. Martin, Solicitor)

Εναγόμενοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή και Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα των εναγόντων

Οι ενάγοντες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

να λάβει μέτρο οργανώσεως της διαδικασίας με το οποίο επιβάλλεται στους εναγόμενους να προσκομίσουν όλα τα πληροφοριακά ή αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία μπορεί να έχουν στη διάθεσή τους τα θεσμικά αυτά όργανα όσον αφορά την εγγραφή των εναγόντων σε καταλόγους·

να υποχρεώσει το Συμβούλιο και/ή την Επιτροπή να καταβάλουν στους ενάγοντες αποζημίωση για την υλική ζημία και ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν λόγω της μη σύννομης επιβολής κυρώσεων από την ΕΕ στους ενάγοντες εγγράφοντας (και στη συνέχεια διατηρώντας μέχρι το 2012) τα ονόματα των εναγόντων στο παράρτημα του κανονισμού του Συμβουλίου (EΚ) 314/2004 με: την κοινή θέση του Συμβουλίου 2009/68/ΚΕΠΠΑ και τον κανονισμό του Συμβουλίου (EΚ) 77/2009· την απόφαση του Συμβουλίου 2010/92/ΚΕΠΠΑ και τον κανονισμό της Επιτροπής (ΕΕ) 173/2010, και την απόφαση του Συμβουλίου 2011/101/ΚΕΠΠΑ και τον κανονισμό της Επιτροπής (EΕ) 174/2011, αντιστοίχως·

να υποχρεώσουν τους εναγόμενους να καταβάλουν εντόκως με επιτόκιο Euribor + 2% (ή οποιοδήποτε άλλο επιτόκιο διαταχθεί) το καταβλητέο στους ενάγοντες ποσό, υπολογιζόμενο από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως·

να καταδικάσει τους εναγόμενους στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αγωγής, οι ενάγοντες προβάλλουν τέσσερεις ισχυρισμούς.

Ο πρώτος αντλείται από έλλειψη νομικής βάσεως, καθόσον οι επίμαχες πράξεις εκδόθηκαν μόνον βάσει των άρθρων 60 και 301 της Συνθήκης ΕΚ, τα οποία αφορούν αποκλειστικώς διατάξεις έναντι τρίτων χωρών και όχι έναντι ιδιωτών και εταιριών.

Ο δεύτερος αντλείται από πρόδηλη πλάνη περί τα πράγματα καθόσον οι επίμαχες πράξεις δεν απέδειξαν την ύπαρξη ισχυρών δεσμών με την Κυβέρνηση της Ζιμπάμπουε ή οικονομική ή άλλη στήριξη του καθεστώτος, και επομένως δεν τηρήθηκε η υποχρέωση των εναγομένων περί του βάρος αποδείξεως· συνεπώς η διαδικασία λήψεως αποφάσεων δεν είναι σύννομη.

Ο τρίτος αντλείται από παράβαση ουσιώδους τύπου καθόσον οι επίμαχες πράξεις έχουν ελλιπή ή πλημμελή αιτιολογία, και δεν παρείχαν στους ενάγοντες την ευκαιρία να εκφράσουν την άποψή τους ή να προσκομίσουν απαλλακτικά αποδεικτικά στοιχεία συναφώς.

Ο τέταρτος αντλείται από παραβίαση θεμελιωδών αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως επίσης κατοχυρώνονται στο πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για τα δικαιώματα του ανθρώπου (ΕΣΔΑ), περιορίζοντας παρανόμως το δικαίωμα ιδιοκτησίας των εναγόντων.