Wyrok Sądu (pierwsza izba) z dnia 3 maja 2016 r. – Post Bank Iran / Rada

(sprawa T‑68/14)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej – Zamrożenie środków finansowych – Zarzut niezgodności z prawem – Artykuł 46 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 267/2012 – Artykuł 215 TFUE – Artykuł 20 ust. 1 lit. c) decyzji 2010/413/WPZiB, zmieniony art. 1 pkt 7 decyzji 2012/35/WPZiB – Artykuł 23 ust. 2 lit. d) rozporządzenia nr 267/2012 – Prawa podstawowe – Artykuły 2 TUE, 21 TUE i 23 TUE – Artykuły 17 i 52 karty praw podstawowych – Błąd w ocenie – Równość traktowania – Niedyskryminacja – Zasada dobrej administracji – Obowiązek uzasadnienia – Nadużycie władzy – Uzasadnione oczekiwania – Proporcjonalność

1.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin – Przymiot normy porządku publicznego – Badanie z urzędu przez sąd Unii (art. 263 akapit szósty TFUE) (por. pkt 47, 48)

2.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Termin – Rozpoczęcie biegu terminu – Akt prowadzący do ustanowienia środków ograniczających wobec danej osoby lub danego podmiotu – Akt opublikowany, o którym adresaci zostali powiadomieni – Data powiadomienia o akcie – Doręczenie przedstawicielowi skarżącego – Przesłanki (art. 263 akapit szósty TFUE; decyzja Rady 2010/413/WPZiB, art. 24 ust. 3; rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 46 § 3) (por. pkt 49–57)

3.                     Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie środków finansowych osób, podmiotów lub organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Uprawnienie Rady w zakresie środków ograniczających na podstawie art. 215 TFUE do zastosowania procedury przewidzianej w art. 291 ust. 2 TFUE (art. 215 TFUE, art. 291 ust. 2 TFUE; rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 46 ust. 2) (por. pkt 64–66)

4.                     Akty instytucji – Rozporządzenia – Rozporządzenie dotyczące środków ograniczających wobec Iranu – Uprawnienia wykonawcze zastrzeżone dla Rady – Dopuszczalność – Przesłanki – Szczególne i uzasadnione przypadki (art. 215 TFUE, art. 291 ust. 2 TFUE; rozporządzenie Rady nr 267/2012, art. 46 ust. 2) (por. pkt 67–79)

5.                     Unia Europejska – Sądowa kontrola zgodności z prawem aktów instytucji – Środki ograniczające wobec Iranu – Środki przyjęte w ramach walki z rozprzestrzenianiem broni jądrowej – Zakres kontroli (art. 275 akapit drugi TFUE; Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 47) (por. pkt 84, 85, 106–110)

6.                     Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające wobec Iranu – Zamrożenie środków finansowych osób, podmiotów lub organów zaangażowanych w rozprzestrzenianie broni jądrowej lub udzielających wsparcia takim działaniom – Ograniczenie prawa własności i prawa do swobodnego wykonywania działalności gospodarczej – Naruszenie zasady proporcjonalności – Brak (Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 17, art. 52 ust. 1; decyzja Rady 2010/413/WPZiB; rozporządzenie Rady nr 267/2012) (por. pkt 98–101)

Przedmiot

Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności, na podstawie art. 263 TFUE i 275 TFUE, decyzji Rady 2013/661/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 306, s. 18) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1154/2013 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 306, s. 3) w zakresie, w jakim owe akty dotyczą skarżącej, oraz po drugie, żądanie stwierdzenia, na podstawie art. 277 TFUE, że do skarżącej nie stosują się art. 20 ust. 1 lit. c) decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39), zmieniony art. 1 pkt 7 decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. (Dz.U. L 19, s. 22), oraz art. 23 ust. 2 lit. d) i art. 46 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1)

Sentencja

1) Skarga zostaje oddalona.

2) Post Bank Iran zostaje obciążony kosztami postępowania.