Sprawa T‑420/03

El Corte Inglés, SA

przeciwko

Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)

Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Zgłoszenie graficznego wspólnotowego znaku towarowego BoomerangTV – Wcześniejsze słowne i graficzne krajowe i wspólnotowe znaki towarowe BOOMERANG i Boomerang –Względne podstawy odmowy rejestracji – Brak prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd – Brak powszechnie znanego znaku towarowego w rozumieniu art. 6 bis konwencji paryskiej – Brak szkodliwości dla renomy – Nieprzedstawienie przed Wydziałem Sprzeciwów dowodów na istnienie pewnych wcześniejszych znaków towarowych lub tłumaczenia takich dowodów – Przedstawienie dowodów po raz pierwszy przed izbą odwoławczą – Artykuł 8 ust. 1 lit. b), art. 8 ust. 2 lit. c), art. 8 ust. 5 i art. 74 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 40/94 – Zasada 16 ust. 2 i 3, zasada 17 ust. 2 i zasada 20 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2868/95

Streszczenie wyroku

1.      Wspólnotowy znak towarowy – Postępowanie odwoławcze – Odwołanie od decyzji Wydziału Sprzeciwów Urzędu – Badanie przez izbę odwoławczą

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 74 ust. 2)

2.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego –Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Uznanie przez zgłaszającego znak towarowy ważności rejestracji wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8)

3.      Wspólnotowy znak towarowy – Definicja i uzyskanie wspólnotowego znaku towarowego –Względne podstawy odmowy rejestracji – Sprzeciw właściciela wcześniejszego identycznego lub podobnego znaku towarowego zarejestrowanego dla identycznych lub podobnych towarów lub usług – Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w odniesieniu do wcześniejszego znaku towarowego

(rozporządzenie Rady nr 40/94, art. 8 ust. 1 lit. b))

1.      Zgodnie z art. 74 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) może nie wziąć pod uwagę okoliczności faktycznych lub dowodów, których strony nie przedstawiły w odpowiednim terminie.

Z brzmienia tego przepisu wynika, że co do zasady i z zastrzeżeniem odmiennych postanowień możliwe jest przedstawienie przez strony okoliczności faktycznych i dowodów po upływie stosownych terminów, wynikających z omawianego rozporządzenia, oraz że w żadnym razie nie jest zabronione, by Urząd uwzględnił przywołane czy przedstawione z takim opóźnieniem okoliczności faktyczne i dowody. Jednak takie spóźnione przywołanie lub przedstawienie okoliczności faktycznych i dowodów przez stronę nie oznacza przyznania jej bezwarunkowego prawa do uwzględnienia tych okoliczności faktycznych i dowodów przez Urząd. Stanowiąc, iż Urząd „może” w takim przypadku nie wziąć pod uwagę takich okoliczności faktycznych i dowodów, art. 74 ust. 2 omawianego rozporządzenia przyznaje mu w istocie szeroki zakres uznania, czy uwzględnić dane okoliczności faktyczne i dowody, przy czym ma on obowiązek uzasadnienia swojej decyzji w tej kwestii.

Takie uwzględnienie przez Urząd okoliczności faktycznych i dowodów przedstawionych z opóźnieniem w sytuacji, kiedy ma on orzekać w ramach postępowania w sprawie sprzeciwu, może być w szczególności uzasadnione, jeśli dojdzie on do przekonania, że po pierwsze przedstawione z opóźnieniem okoliczności faktyczne lub dowody mogą mieć prima facie rzeczywiste znaczenie dla wyniku toczącego się przed nim postępowania w sprawie sprzeciwu, a po drugie stadium postępowania, w którym ma miejsce takie spóźnione przedstawienie, i okoliczności z nim związane nie stoją na przeszkodzie temu uwzględnieniu.

Nie ma, co do zasady, potrzeby ograniczania stosowania powyżej wymienionych zasad w zależności od rodzaju danych okoliczności faktycznych i dowodów, ponieważ art. 74 ust. 2 omawianego rozporządzenia takiego ograniczenia nie przewiduje. Rodzaj danych okoliczności faktycznych i dowodów może być natomiast wzięty pod uwagę w ramach korzystania przez Urząd z uznania przyznanego mu przez ten przepis.

(por. pkt 40–43)

2.      Artykuł 8 rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego stanowi, ogólnie rzecz biorąc, że o ile zgłoszony znak towarowy nie koliduje ze znakiem wcześniejszym, nie występują względne podstawy odmowy rejestracji wspólnotowego znaku towarowego. Do Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) należy weryfikacja, na podstawie dowodów, które powinien przedstawić wnoszący sprzeciw, istnienia znaków towarowych stanowiących podstawę sprzeciwu. Istnienie znaku wcześniejszego nie należy do tych kwestii, które można pozostawić wolnej ocenie stron. W konsekwencji, nawet przy założeniu, że zgłaszający znak towarowy rzeczywiście uznał „ważność” rejestracji wcześniejszego znaku towarowego czy też pozostałych z praw wcześniejszych, Wydział Sprzeciwów i izba odwoławcza nie mają z tego powodu obowiązku uznać, że istnienie tych praw zostało wykazane.

(por. pkt 77)

3.      Nie istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w rozumieniu art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94 w sprawie wspólnotowego znaku towarowego w przypadku oznaczenia graficznego Boomerang^TV, o którego rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego wniesiono dla „usług telekomunikacyjnych; usług programów radiowych i telewizyjnych; audycji i transmisji radiowych i telewizyjnych” oraz „nauczania; organizacji szkoleń; rozrywki; działalności kulturalnej; studiów kinematograficznych i studiów nagrań; wypożyczania kaset wideo; konkursów (rozrywki); montażu programów telewizyjnych i radiowych; produkcji filmów” należących odpowiednio do klas 38 i 41 w rozumieniu porozumienia nicejskiego i w przypadku graficznych znaków towarowych Boomerang zarejestrowanych wcześniej w Hiszpanii dla towarów należących do klas 8, 11, 16, 18, 25 i 28, jak również w Irlandii i w Zjednoczonym Królestwie dla towarów należących do klasy 25 oraz w przypadku graficznego znaku towarowego Boomerang, który stanowi przedmiot wniosku o rejestrację jako wspólnotowego znaku towarowego dla serii towarów zawartych w klasach 3, 18 i 25 omawianego porozumienia.

Towary objęte prawami wcześniejszymi różnią się bowiem pod względem swojego charakteru, przeznaczenia i sposobu użycia od usług, dla których wniesiono o rejestrację znaku towarowego Boomerang^TV. Ponadto te towary i usługi nie konkurują ze sobą ani się nie uzupełniają. Powyższej konkluzji nie można podważyć na tej podstawie, iż niektóre spośród towarów objętych prawami wcześniejszymi mogą być używane w celach promocji usług, dla których wnosi się o rejestrację znaku towarowego Boomerang^TV, czy też ze względu na to, iż sektor sportowy, z którego mogą wywodzić się liczne znaki wcześniejsze, może być powiązany z sektorem produkcji telewizyjnych, z którego wywodzi się znak zgłoszony. Tego rodzaju związki są zbyt mało precyzyjne i przypadkowe, by na ich podstawie można było uznać, iż występujące w sprawie towary i usługi wzajemnie się uzupełniają.

(por. pkt 99, 100)