Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 16 grudnia 2020 r. w sprawie T-430/18, American Airlines / Komisja Europejska, wniesione w dniu 26 lutego 2021 r. przez American Airlines, Inc.
(Sprawa C-127/21 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: American Airlines, Inc. (przedstawiciele: J.P. Poitras, avocat, J. Ruiz Calzado, abogado, J. Wileur, avocat)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Delta Air Lines, Inc.
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
zawieszenie i uchylenie zaskarżonego wyroku;
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2017) 2788 final z dnia 30 kwietnia 2018 r.;
tytułem żądania ewentualnego, ponowne skierowanie sprawy do Sądu Unii Europejskiej, aby ten wydał rozstrzygnięcie zgodne z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości;
obciążenie Komisji poniesionymi przez nią i przez wnoszącą odwołanie kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania przed Sądem;
podjęcie wszelkich innych środków, które Trybunał uzna za konieczne.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie opiera je na jednym tylko zarzucie, dotyczącym tego, że Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa zatwierdzając przyjętą przez Komisję błędną wykładnię, zgodnie z którą kryterium „właściwego wykorzystania” zawarte w klauzuli 1.10 zobowiązań dotyczących połączenia American Airlines-US Airways (zwanych dalej „zobowiązaniami”) oznacza jedynie „brak wykorzystania stanowiącego nadużycie” i że, w konsekwencji, błędnie zatwierdził w tym wyroku decyzję Komisji C(2018) 2788 final z dnia 30 kwietnia 2018 r., przyznającej Delta Air Lines prawa nabyte (sprawa M.6607 – US Airways/American Airlines).
Zarzut ten dzieli się na trzy części:
W pierwszej z nich wnosząca odwołanie skupia się na prawidłowym z prawnego punktu widzenia podejściu do wykładni kryterium „właściwego wykorzystania” przy przyznawaniu praw nabytych z tytułu klauzuli 1.10 zobowiązań i wykazuje, że Sąd w swym podejściu do wykładni dopuścił się naruszenia prawa.
W drugiej części wnosząca odwołanie wskazuje, że Sąd również dopuścił się naruszenia prawa zatwierdzając analizę Komisji, zgodnie z którą „właściwe wykorzystanie” oznacza jedynie „brak wykorzystania stanowiącego nadużycie”, zatwierdzając w ten sposób błędnie to, iż Delta nie wykorzystuje 470 korekt czasu na start lub lądowanie.
W trzeciej części wnosząca odwołanie wyjaśnia, jakich naruszeń prawa dopuścił się Sąd w wykładni klauzuli 1.9 zobowiązań, a w szczególności sfomułowania „w sposób zgodny ze złożoną ofertą” na podstawie błędnej analizy prawnej formularza RM.
____________