Sprawa T‑411/09

Ioannis Terezakis

przeciwko

Komisji Europejskiej

Dostęp do dokumentów – Rozporządzenie nr 1049/2001 – Częściowa odmowa dostępu – Zastąpienie zaskarżonego aktu w toku postępowania – Odmowa dostosowania żądań – Umorzenie postępowania

Streszczenie postanowienia

Skarga o stwierdzenie nieważności – Interes prawny – Decyzja zastępująca w toku postępowania zaskarżoną decyzję – Odmowa dostosowania w konsekwencji swoich żądań przez skarżącego – Skarga, która stała się bezprzedmiotowa – Umorzenie postępowania

(art. 230 WE)

Jeśli w kontekście skargi o stwierdzenie nieważności w toku postępowania zniknie przedmiot skargi, wówczas Sąd nie może rozstrzygnąć sprawy co do istoty, ponieważ rozstrzygnięcie takie nie będzie mogło doprowadzić do poprawy sytuacji skarżącego. Zniknięcie przedmiotu sporu może wynikać w szczególności z cofnięcia lub zastąpienia zaskarżonego aktu w toku postępowania.

Podczas gdy skutki prawne uchylonego aktu wygasają – jeżeli nie postanowiono inaczej – w dniu jego uchylenia, to akt, który został cofnięty lub zastąpiony, całkowicie znika z porządku prawnego Unii. Cofnięcie aktu ma zatem zasadniczo skutek ex tunc.

Skarga o stwierdzenie nieważności może wyjątkowo nie stać się bezprzedmiotowa, pomimo cofnięcia aktu, o którego stwierdzenie nieważności wystąpiono, gdy skarżący zachowuje wystarczający interes w uzyskaniu wyroku formalnie stwierdzającego nieważność tego aktu. Tak nie jest w przypadku, gdy, pomimo wydania przez Komisję nowej decyzji zastępującej w toku postępowania zaskarżoną decyzję, skarżący wyraźnie wskazuje, iż nie chce dostosować swych żądań, co wolno mu jest uczynić i nie przedstawia żadnego dowodu uzasadniającego interes w uzyskaniu wyroku stwierdzającego formalną bezprawność omawianej decyzji.

(por. pkt 14-18, 20)