ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (αναιρετικό τμήμα)

της 29ης Μαρτίου 2012

Υπόθεση T‑2/12 P

Ayo Soerensen Ferraresi

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Αίτηση αναιρέσεως — Προθεσμία ασκήσεως αναιρέσεως — Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Αίτηση αναιρέσεως ασκηθείσα κατά της διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (πρώτο τμήμα) της 25ης Νοεμβρίου 2009, F‑5/09, Soerensen Ferraresi (Συλλογή Υπ.Υπ. 2009, σ. I‑A‑1‑453 και II‑A‑1‑2461).

Απόφαση: Η αίτηση αναιρέσεως απορρίπτεται. Η Ayo Soerensen Feraresi φέρει τα δικαστικά της έξοδα.

Περίληψη

Αναίρεση — Προθεσμίες — Τρόπος υπολογισμού

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, παράρτημα I, άρθρο 9, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 102 § 2)

Σύμφωνα με το άρθρο 9, πρώτο εδάφιο, του παραρτήματος I του Οργανισμού του Δικαστηρίου, κατά των οριστικών αποφάσεων του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, καθώς και κατά των αποφάσεων που επιλύουν εν μέρει τη διαφορά ως προς την ουσία ή που επιλύουν δικονομικό ζήτημα που αφορά ένσταση αναρμοδιότητας ή απαραδέκτου, μπορεί να ασκηθεί αναίρεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, εντός δύο μηνών από της κοινοποιήσεως της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως. Συναφώς, κατά το άρθρο 102, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, οι δικονομικές προθεσμίες παρεκτείνονται λόγω αποστάσεως κατά δέκα ημέρες κατ’ αποκοπή. Οι δικονομικές προθεσμίες και οι προθεσμίες λόγω αποστάσεως δεν είναι διαφορετικές, οπότε, όταν λήγει η δικονομική προθεσμία, πρέπει να παρεκτείνεται κατά μία κατ’ αποκοπή προθεσμία λόγω αποστάσεως δέκα ημερών.

(βλ. σκέψη 5)