Αναίρεση που άσκησε στις 18 Φεβρουαρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ETF) κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημοσίας Διοίκησης στις 9 Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-87/08, Schuerings κατά ETF.

(Υπόθεση Τ-107/11 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ETF) (εκπρόσωπος: L. Levi, δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Gisela Schuerings (Νίκαια, Γαλλία).

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημοσίας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 9ης Δεκεμβρίου 2010 στην υπόθεση F-87/08,

κατά συνέπεια, να απορρίψει την πρωτόδικη προσφυγή και, ως εκ τούτου,

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στο σύνολο των δικαστικών εξόδων αμφοτέρων των βαθμών.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως, το αναιρεσείον προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

1.    Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παρερμηνεία εκ μέρους του ΔΔΔ των εννοιών του συμφέροντος της υπηρεσίας και της θέσεως, καθώς και των άρθρων 2 και 47 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθότι το ΔΔΔ έκρινε στη σκέψη 62 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως ότι "προτού ένας οργανισμός προβεί στην απόλυση υπαλλήλου απασχολουμένου με σύμβαση αορίστου χρόνου, εξαιτίας του γεγονότος ότι τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί καταργήθηκαν ή μεταφέρθηκαν σε άλλη οντότητα, ο εν λόγω οργανισμός υποχρεούται να εξετάσει κατά πόσον είναι δυνατόν να τοποθετηθεί ο ενδιαφερόμενος σε άλλη υφιστάμενη θέση ή σε θέση που πρόκειται να δημιουργηθεί προσεχώς συνεπεία, ειδικότερα, της αναθέσεως νέων αρμοδιοτήτων στον συγκεκριμένο οργανισμό".

2.    Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παράβαση των αρχών της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου, καθότι το ΔΔΔ έκρινε στη σκέψη 63 της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως ότι, κατά την εξέταση των δυνατοτήτων επανατοποθετήσεως, η διοίκηση οφείλει να "σταθμίσει το συμφέρον της υπηρεσίας, το οποίο επιτάσσει την πρόσληψη του πιο ικανού ατόμου για την κάλυψη θέσεως που υφίσταται ή που πρόκειται να δημιουργηθεί προσεχώς, με το συμφέρον του υπαλλήλου, του οποίου προβλέπεται η απόλυση. Προς τούτο, πρέπει να λάβει υπόψη [...] διάφορα κριτήρια, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι απαιτήσεις της θέσεως όσον αφορά τα προσόντα και τις δυνατότητες του υπαλλήλου, [...], καθώς και η ηλικία του, η αρχαιότητά του στην υπηρεσία και ο αριθμός των ετών που υπολείπονται για καταβολή εισφορών προτού είναι σε θέση να θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα.".

3.    Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παράβαση των κανόνων non ultra vires και non ultra petita, καθώς και των διαδικαστικών κανόνων που συνδέονται με την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, στο μέτρο που το ΔΔΔ:

-    βασίσθηκε σε επιχειρήματα που δεν συζητήθηκαν μεταξύ των διαδίκων,

-    έκανε δεκτό έναν λόγο ακυρώσεως, διαφορετικό από εκείνους που προέβαλε η G. Schuerings και

-    επέβαλε στο ETF να επανεντάξει την G. Schuerings, παρότι αυτή δεν είχε ζητήσει την επανένταξή της.

4.    Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από παράβαση του άρθρου 266 ΣΛΕΕ και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στο μέτρο που το ΔΔΔ παραγνώρισε την εξουσία του ETF κατά την εκτέλεση αποφάσεως περί ακυρώσεως, καθώς και την πάγια σχετική νομολογία, καθότι, αντί χρηματικής αποζημιώσεως σε περίπτωση ακυρώσεως της αποφάσεως περί απολύσεως, επέβαλε την επανένταξη της ενδιαφερόμενης.

____________