Language of document :

Προσφυγή - αγωγή της 21ης Δεκεμβρίου 2023 – Rimorchiatori Riuniti Panfido & C. κατά CINEA

(Υπόθεση T-1193/23)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Rimorchiatori Riuniti Panfido & C. (Βενετία, Ιταλία) (εκπρόσωπος: M. Solveni, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενος: Ευρωπαϊκός Εκτελεστικός Οργανισμός για το Κλίμα, τις Υποδομές και το Περιβάλλον

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Βάσει του άρθρου 272 ΣΛΕΕ και δυνάμει της ρήτρας διαιτησίας που περιλαμβάνεται στη συμφωνία επιχορήγησης INEA/CEF/TRAN/M2014/1038206 (στο εξής: συμφωνία επιχορήγησης), να διαπιστώσει ότι η προσφεύγουσα-ενάγουσα εκτέλεσε προσηκόντως τις υποχρεώσεις που υπέχει από τη συμφωνία επιχορήγησης και, ειδικότερα, τη δραστηριότητα αριθ. 15 του έργου «Poseidon Med II» και να διαπιστώσει, ως εκ τούτου, ότι ο CINEA υποχρεούται να καταβάλει στην προσφεύγουσα-ενάγουσα το συνολικό ποσό των 9 872 799,02 ευρώ, λόγω επιλέξιμης στο πλαίσιο της επιχορήγησης δαπάνης ύψους 19 745 598,03 ευρώ, και να υποχρεώσει συνεπώς τον CINEA να καταβάλει 3 308 761,60 ευρώ (που αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ του ποσού που οφείλεται στην προσφεύγουσα-ενάγουσα δυνάμει της συμφωνίας και των ήδη εισπραχθεισών πληρωμών), πλέον τόκων και ζημιών που απορρέουν από τη νομισματική υποτίμηση, ή να καταβάλει το χαμηλότερο ποσό που θα κριθεί ότι οφείλεται, εάν το Γενικό Δικαστήριο αποφανθεί ότι η δραστηριότητα αριθ. 15 της συμφωνίας εκτελέστηκε μόνον εν μέρει πριν από τις 31 Δεκεμβρίου 2021,

επικουρικώς, βάσει του άρθρου 262 ΣΛΕΕ, να ακυρώσει εν μέρει την απόφαση που έλαβε ο CINEA στις 9 Οκτωβρίου 2023 και η οποία κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα-ενάγουσα στις 11 Οκτωβρίου 2023, καθόσον αποκλείει την προσφεύγουσα από την επιχορήγηση,

ως μέτρο οργάνωσης της διαδικασίας, σε περίπτωση αμφισβήτησης των πραγματικών περιστατικών που αναφέρονται στο δικόγραφο της προσφυγής-αγωγής, ζητείται η εξέταση μαρτύρων,

να καταδικάσει τον καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως, ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος αφορά παράβαση της συμφωνίας επιχορήγησης εκ μέρους του CINEA.

Ειδικότερα, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει ότι, μολονότι απέδειξε ότι εκτέλεσε πλήρως τις δραστηριότητες που όφειλε να ολοκληρώσει δυνάμει της συμφωνίας και δεσμεύθηκε επισήμως να ολοκληρώσει και τη συνολική διαρρύθμιση του πλοίου και τη θέση του σε λειτουργία, και μολονότι απέδειξε τις προπαρασκευαστικές ενέργειές της για την πλήρη χρήση του καθώς και ότι οι καθυστερήσεις οφείλονται σε περιστάσεις ξένες προς τη νομική της κατάσταση, ο CINEA έκρινε ότι η συνεισφορά της προσφεύγουσας-ενάγουσας στο έργο ήταν μηδενική, τούτο δε κατά παράβαση του άρθρου 1147 (το οποίο απαιτεί πταίσμα εκ μέρους αυτού που δεν εκπληρώνει τη σύμβαση, το οποίο να του καταλογίζεται), του άρθρου 1162 (το οποίο προβλέπει ερμηνεία contra proferentem του κειμένου της σύμβασης) και του άρθρου 1315 (το οποίο, για τις αμφοτεροβαρείς υποχρεώσεις, στο πλαίσιο της απόδειξης εκτέλεσης της σύμβασης από το ένα συμβαλλόμενο μέρος, απαιτεί απόδειξη του γεγονότος που προκάλεσε την άρση της σχετικής του υποχρέωσης προκειμένου να απαλλαγεί το άλλο μέρος) του Βελγικού Αστικού Κώδικα, καθώς και της συμφωνίας επιχορήγησης και των οδηγιών που παρέσχε ο CINEA στους συμβαλλόμενους σε συμφωνίες επιχορήγησης για έργα CEF 1 .

Με τον δεύτερο λόγο ζητείται η ακύρωση, δυνάμει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, της απόφασης που έλαβε ο CINEA στις 9 Οκτωβρίου 2023, καθότι ο Οργανισμός ρητώς ανέφερε ότι η προσφυγή ακυρώσεως είναι αναγκαία, ως μοναδικό μέσο ένδικης προστασίας που αποτρέπει την παραγραφή της αξίωσης, επισημαίνεται δε περαιτέρω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση του κανονισμού CEF 1 , του δημοσιονομικού κανονισμού 2 , της εκτελεστικής απόφασης 2015/1921 της Επιτροπής, των κατευθυντήριων γραμμών για την αξιολόγηση των ενεργειών των δικαιούχων συμφωνιών επιχορήγησης καθώς και του βελγικού δικαίου, όσον αφορά τη συμφωνία επιχορήγησης και για τους ίδιους λόγους ακυρότητας με αυτούς που προβλήθηκαν στο πλαίσιο του πρώτου λόγου της παρούσας προσφυγής-αγωγής.

____________

1 «Connecting Europe Facility2».

1 Κανονισμός (ΕE) 1316/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, για τη σύσταση της διευκόλυνσης «Συνδέοντας την Ευρώπη», την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 913/2010 και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 680/2007 και (ΕΚ) αριθ. 67/2010 (ΕΕ 2013, L 348, σ. 129).

1 Κανονισμός (ΕE, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουλίου 2018, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης, την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1296/2013, (ΕΕ) αριθ. 1301/2013, (ΕΕ) αριθ. 1303/2013, (ΕΕ) αριθ. 1304/2013, (ΕΕ) αριθ. 1309/2013, (ΕΕ) αριθ. 1316/2013, (ΕΕ) αριθ. 223/2014, (ΕΕ) αριθ. 283/2014 και της απόφασης αριθ. 541/2014/ΕΕ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 (ΕΕ 2018, L 193, σ. 1).