Sprawa T‑485/11

(publikacja fragmentów)

Akzo Nobel NV

i

Akcros Chemicals Ltd

przeciwko

Komisji Europejskiej

Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejskie rynki stabilizatorów termicznych – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG – Naruszenie popełnione przez wspólną spółkę zależną – Grzywny – Odpowiedzialność solidarna spółki zależnej i spółek dominujących – Dziesięcioletni termin przedawnienia w odniesieniu do jednej ze spółek dominujących – Decyzja o ponownym wydaniu – Obniżenie kwoty grzywny w odniesieniu do jednej ze spółek dominujących – Przypisanie obowiązku zapłaty obniżonej kwoty spółce zależnej i innej spółce dominującej – Prawo do obrony

Streszczenie – wyrok Sądu (czwarta izba) z dnia 15 lipca 2015 r.

1.      Konkurencja – Postępowanie administracyjne – Pismo w sprawie przedstawienia zarzutów – Konieczna treść – Poszanowanie prawa do obrony – Zakres

(art. 101 TFUE, 102 TFUE; rozporządzenie Rady nr 1/2003, art. 27 ust. 1)

2.      Konkurencja – Postępowanie administracyjne – Poszanowanie prawa do obrony – Termin niezgodny z zasadą poszanowaniem prawa do obrony – Niedopuszczalność

(art. 81 WE; rozporządzenie Rady nr 1/2003, art. 27 ust. 1)

3.      Konkurencja – Grzywny – Odpowiedzialność solidarna za zapłatę – Ustalenie udziału w kwocie grzywny, jaka ma być zapłacona przez dłużników solidarnych – Właściwość sądów krajowych

(art. 81 ust. 1 WE; rozporządzenie Rady nr 1/2003, art. 23 ust. 2, 3, art. 31)

4.      Konkurencja – Postępowanie administracyjne – Przedawnienie w zakresie postępowań – Zawieszenie – Decyzja Komisji będąca przedmiotem postępowania zawisłego przed Trybunałem Sprawiedliwości – Zakres – Skutek zawieszający erga omnes – Wyłączenie

(rozporządzenia Rady: 1/2003, art. 23, art. 25 ust. 3, 6, art. 26 ust. 2; decyzja ogólna nr 715/78, art. 2, 3, art. 4 ust. 2)

1.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 66, 67)

2.      W dziedzinie prawa konkurencji Unii poszanowanie prawa do obrony wymaga, aby dane przedsiębiorstwo, w stosunku do którego prowadzone jest dochodzenie, miało w trakcie postępowania administracyjnego możliwość przedstawienia w skuteczny sposób swego stanowiska w kwestii prawdziwości i znaczenia utrzymywanego stanu faktycznego oraz w kwestii dokumentów, na podstawie których Komisja oparła swe twierdzenie o istnieniu naruszenia traktatu. W tym względzie termin wyznaczony przedsiębiorstwu na przedstawienie uwag musi być zgodny z zasadą poszanowania prawa do obrony.

Dochodzi zatem do naruszenia prawa do obrony, a w konsekwencji do stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w zakresie, w jakim strony skarżące w wystarczający sposób wykażą nie tyle, że w braku tego uchybienia proceduralnego, to jest gdyby dysponowały wystarczającym terminem w celu przedstawienia swojego stanowiska, treść zaskarżonej decyzji byłaby inna, ile raczej, że mogłyby lepiej zorganizować swoją obronę, gdyby ta nieprawidłowość nie zaistniała. Należy w tym celu odnieść się do momentu postępowania administracyjnego, które doprowadziło do przyjęcia zaskarżonej decyzji.

(por. pkt 68, 71, 72, 77, 82)

3.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 74, 75)

4.      Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 80)