Postanowienie Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) z dnia 18 listopada 2005 r. − Selmani przeciwko Radzie i Komisji

(Sprawa T‑299/04)

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Wspólne stanowisko Rady – Szczególne środki restrykcyjne przeciwko niektórym osobom i podmiotom w ramach zwalczania terroryzmu – Skarga o stwierdzenie nieważności – Oczywisty brak kompetencji – Prekluzja – Dopuszczalność

1.                     Unia Europejska – Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Kompetencja sądu wspólnotowego – Akty wydane na podstawie tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej – Przesłanka – Skarga na naruszenie kompetencji Wspólnoty (art. 46 UE) (por. pkt 54–56)

2.                     Skarga o stwierdzenie nieważności – Kompetencja sądu wspólnotowego – Skarga na akty wspólnotowe mająca na celu wykonanie przepisów przewidzianych we wspólnym stanowisku opartym na tytule V Traktatu o Unii Europejskiej – Włączenie (art. 230 WE) (por. pkt 58)

3.                     Postępowanie – Dopuszczalność skargi – Ocena odnosząca się do chwili wniesienia skarg – Decyzja zastępująca w toku postępowania zaskarżoną decyzję – Dostosowanie pierwotnych żądań i zarzutów – Brak wpływu na orzeczenie w przedmiocie dopuszczalności skargi (por. pkt 68–70)

Przedmiot

Wniosek o stwierdzenie nieważności, po pierwsze, art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2580/2001 z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu (Dz.U. L 344, str. 70), a po drugie, art. 1 decyzji Rady 2004/306/WE z dnia 2 kwietnia 2004 r. wykonującej art. 2 ust. 3 rozporządzenia nr 2580/2001 i uchylającej decyzję 2003/902/WE (Dz.U. L 99, str. 28), jak również wszystkich decyzji Rady przyjętych na podstawie rozporządzenia nr 2580/2001, wywołujących te same skutki, co decyzja 2004/306 w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.

Sentencja

1) Skarga zostaje odrzucona jako oczywiście niedopuszczalna.

2) Skarżący zostaje obciążony kosztami postępowania.