Υπόθεση T‑15/13

Group Nivelles

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς
(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Καταχωρισμένο σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο απεικονίζει αύλακα απορροής υδάτων ντους – Προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα – Λόγοι ακυρότητας – Νεωτερισμός – Ατομικός χαρακτήρας – Ορατά χαρακτηριστικά προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος – Επίμαχα προϊόντα – Άρθρα 4 έως 7, 19 και άρθρο 25, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 6/2002»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα)
της 13ης Μαΐου 2015

1.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης – Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου – Έλεγχος της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών – Επανεξέταση πραγματικών περιστάσεων υπό το πρίσμα αποδείξεων που δεν προσκομίσθηκαν προγενεστέρως ενώπιον των τμημάτων του ΓΕΕΑ – Αποκλείεται

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 61)

2.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης – Δυνατότητα του Γενικού Δικαστηρίου να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη απόφαση – Όρια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 61)

3.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Δικονομικές διατάξεις – Αιτιολόγηση των αποφάσεων – Άρθρο 62, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 6/2002 – Πεδίο εφαρμογής πανομοιότυπο με του άρθρου 296 ΣΛΕΕ – Χρήση έμμεσης αιτιολογίας εκ μέρους του τμήματος προσφυγών – Επιτρέπεται – Προϋποθέσεις

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 62)

4.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Προϋποθέσεις προστασίας – Νεωτερισμός – Ατομικός χαρακτήρας – Φύση του προϊόντος το οποίο αφορά το σχέδιο ή υπόδειγμα – Επηρεάζει την εκτίμηση των εν λόγω προϋποθέσεων

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρα 3, στοιχείο α΄, 4 § 1, 5, 6, 7 § 1, πρώτη περίοδος, 10, 19 § 1 και 36 § 6)

5.      Κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα – Λόγοι ακυρότητας – Απουσία ατομικού χαρακτήρα – Ενημερωμένος χρήστης – Έννοια

(Κανονισμός 6/2002 του Συμβουλίου, άρθρο 6 § 1)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 23)

2.      Ο έλεγχος τον οποίο ασκεί το Γενικό Δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 61 του κανονισμού 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, είναι έλεγχος της νομιμότητας των αποφάσεων των τμημάτων προσφυγών του ΓΕΕΑ και δύναται να ακυρώσει ή να μεταρρυθμίσει την προσβαλλόμενη με προσφυγή απόφαση μόνον εάν, κατά τον χρόνο εκδόσεώς της, έπασχε πλημμέλεια δυνάμενη να στηρίξει έναν από τους λόγους ακυρώσεως ή μεταρρυθμίσεως που προβλέπει το άρθρο 61, παράγραφος 2, του κανονισμού αυτού. Επομένως, η εξουσία μεταρρυθμίσεως που αναγνωρίζεται στο Γενικό Δικαστήριο δεν σημαίνει ότι αυτό έχει την εξουσία να υποκαθιστά, με τη δική του, κρίση του τμήματος προσφυγών ούτε περαιτέρω να αποφαίνεται επί ζητήματος ως προς το οποίο δεν έχει ακόμη αποφανθεί το εν λόγω τμήμα. Η άσκηση της εξουσίας μεταρρυθμίσεως πρέπει επομένως, καταρχήν, να περιορίζεται στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το Γενικό Δικαστήριο, έχοντας ελέγξει την κρίση του τμήματος προσφυγών, είναι σε θέση να προσδιορίσει βάσει αποδειχθέντων πραγματικών και νομικών στοιχείων την απόφαση που έπρεπε να είχε λάβει το τμήμα προσφυγών.

Όταν, στο πλαίσιο αιτήσεως περί κηρύξεως ακυρότητας, η εξέταση του νεωτερισμού του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, σε σχέση με προγενέστερα σχέδια ή υποδείγματα τα οποία επικαλέστηκε ο προσφεύγων, δεν ήταν πλήρης, τυχόν εξέταση από το Γενικό Δικαστήριο του νεωτερισμού του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος, από την άποψη του συνόλου των στοιχείων που επικαλέσθηκε ο προσφεύγων ενώπιον των τμημάτων του ΓΕΕΑ θα συνεπαγόταν κατ’ ουσίαν την άσκηση διοικητικών και εξεταστικών αρμοδιοτήτων οι οποίες ανήκουν στο ΓΕΕΑ και, ως εκ τούτου, θα αντέβαινε στη θεσμική ισορροπία, από την οποία απορρέει η αρχή της κατανομής των αρμοδιοτήτων μεταξύ ΓΕΕΑ και Γενικού Δικαστηρίου.

(βλ. σκέψεις 89, 91)

3.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 98, 99)

4.      Προκειμένου να διαπιστωθεί αν, σύμφωνα με τον κανονισμό 6/2002, για τα κοινοτικά σχέδια και υποδείγματα, η φύση του προϊόντος το οποίο αφορά το σχέδιο ή υπόδειγμα δύναται να ασκήσει επιρροή επί της εκτιμήσεως του νέου και ατομικού χαρακτήρα του, επισημαίνεται ότι, όπως προκύπτει από το άρθρο 3, στοιχείο α΄, του ιδίου κανονισμού, ο χρησιμοποιούμενος στον κανονισμό αυτό όρος «σχέδιο ή υπόδειγμα» αφορά την εμφάνιση ενός προϊόντος ή μέρους του προϊόντος. Επομένως, η «προστασία σχεδίου ή υποδείγματος» υπό την έννοια του άρθρου 4, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002 συνίσταται στην προστασία της εμφανίσεως ενός προϊόντος.

Λαμβανομένης υπόψη, ειδικότερα, της διατάξεως του άρθρου 36, παράγραφος 6, του κανονισμού 6/2002 και της αναφοράς, στο άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, του εν λόγω κανονισμού σε «προϊόν», επιβάλλεται η διαπίστωση ότι καταχωρισμένο κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα παρέχει στον δικαιούχο του δικαίωμα αποκλειστικής χρήσεως για κάθε είδους προϊόν (και όχι μόνο για το προϊόν που αναφέρεται στην αίτηση καταχωρίσεως) του επίμαχου σχεδίου ή υποδείγματος καθώς και, σύμφωνα με το άρθρο 10 του ιδίου κανονισμού, κάθε σχεδίου ή υποδείγματος το οποίο δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Παρέχει, επίσης, στον δικαιούχο του το δικαίωμα να απαγορεύει σε οποιονδήποτε τρίτο τη χρήση κάθε είδους προϊόντων του σχεδίου ή υποδείγματος του οποίου είναι δικαιούχος καθώς και κάθε σχεδίου ή υποδείγματος το οποίο δεν προκαλεί στον ενημερωμένο χρήστη διαφορετική συνολική εντύπωση. Σε αντίθετη περίπτωση, το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, δεν αφορά «ένα προϊόν», αλλά αποκλειστικώς το προϊόν (ή τα προϊόντα) που αναφέρεται(-ονται) στην αίτηση καταχωρίσεως.

Επομένως, ένα κοινοτικό σχέδιο ή υπόδειγμα δεν μπορεί να θεωρηθεί νέο, υπό την έννοια του άρθρου 5, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, εφόσον ταυτόσημο σχέδιο ή υπόδειγμα έχει διατεθεί στο κοινό, πριν από τις ημερομηνίες που ορίζονται στη διάταξη αυτή, ακόμη και αν αυτό το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα προορίζεται να ενσωματωθεί ή να εφαρμοσθεί σε διαφορετικό προϊόν.

Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 7, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού 6/2002, προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα, το οποίο έχει ενσωματωθεί ή εφαρμοσθεί σε συγκεκριμένο προϊόν, θεωρείται ότι έχει διατεθεί στο κοινό εφόσον έχει δημοσιευθεί, εκτός εάν, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, το γεγονός αυτό δεν θα ήταν δυνατό λογικά να γίνει γνωστό στους ειδικευμένους κύκλους του συγκεκριμένου κλάδου του επίμαχου προϊόντος, οι οποίοι δραστηριοποιούνται εντός της Ένωσης. Ο «συγκεκριμένος κλάδος», υπό την έννοια του άρθρου 7, παράγραφος 1, του κανονισμού 6/2002, δεν περιορίζεται στον κλάδο του προϊόντος στο οποίο το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα προορίζεται να ενσωματωθεί ή εφαρμοσθεί. Κατά συνέπεια, προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα το οποίο έχει ενσωματωθεί ή εφαρμοσθεί σε προϊόν διαφορετικό από εκείνο το οποίο αφορά μεταγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα ασκεί, καταρχήν, επιρροή προκειμένου να εκτιμηθεί ο νεωτερισμός, υπό την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού 6/2002, αυτού του μεταγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος.

Πάντως, όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 14 του κανονισμού 6/2002, η φύση του προϊόντος το οποίο αφορά το επίμαχο σχέδιο ή υπόδειγμα και ο βιομηχανικός κλάδος στον οποίο εντάσσεται το προϊόν αυτό μπορεί να ασκούν ορισμένη επιρροή και πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εκτίμηση του ατομικού χαρακτήρα του σχεδίου ή υποδείγματος, υπό την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002. Συναφώς, ο χρήστης ο οποίος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη είναι ο χρήστης του προϊόντος στο οποίο αυτό το σχέδιο ή υπόδειγμα εφαρμόζεται ή ενσωματώνεται.

Επομένως, ο προσδιορισμός του προϊόντος στο οποίο προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα εφαρμόζεται ή ενσωματώνεται, και προβάλλεται προς αμφισβήτηση του ατομικού χαρακτήρα, υπό την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού 6/2002, μεταγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, ασκεί επιρροή επί της εκτιμήσεως αυτής. Συγκεκριμένα, με τον προσδιορισμό του οικείου προϊόντος καθίσταται δυνατό να διαπιστωθεί αν ο ενημερωμένος χρήστης του προϊόντος στο οποίο εφαρμόζεται ή ενσωματώνεται το μεταγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα γνωρίζει το προγενέστερο σχέδιο ή υπόδειγμα. Μόνο εφόσον πληρούται η προϋπόθεση αυτή ενδέχεται, εξαιτίας αυτού του προγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος, να μην αναγνωρισθεί ο ατομικός χαρακτήρας μεταγενέστερου σχεδίου ή υποδείγματος.

(βλ. σκέψεις  112, 115, 116, 119, 122-124, 129, 130, 132)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 126-128)