Αναίρεση που άσκησε στις 10 Δεκεμβρίου 2013 η BP κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 30 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-38/12, BP κατά FRA
(Υπόθεση T-658/13 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: BP (Βαρκελώνη, Ισπανία) (εκπρόσωποι: L. Levi και M. Vandenbussche, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FRA)
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης της 30ής Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση F-38/12·
να ακυρώσει την απόφαση της 27ης Φεβρουαρίου 2012 περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως της αναιρεσείουσας και περί μεταθέσεώς της σε άλλο τμήμα· να υποχρεωθεί ο αναιρεσίβλητος να καταβάλει στην αναιρεσείουσα αποζημίωση για την υλική ζημία που υπέστη, της οποίας το ύψος αποτιμάται σε 1320 ευρώ μηνιαίως από τον Σεπτέμβριο του 2012, πλέον τόκων υπερημερίας με το επιτόκιο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες· και να υποχρεωθεί ο αναιρεσίβλητος να καταβάλει στην αναιρεσείουσα χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, της οποίας το ύψος αποτιμάται ex aequo et bono σε 50 000 ευρώ και
να καταδικάσει τον αναιρεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας και της αναιρετικής διαδικασίας.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους.
Όσον αφορά την απόφαση περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως της αναιρεσείουσας
Πρώτον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης παραβίασε την αρχή των δικαιωμάτων άμυνας και προσέβαλε το δικαίωμα ακροάσεως και το δικαίωμα προσβάσεως στις σχετικές πληροφορίες που κατοχυρώνει το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία·
Δεύτερον, η αναιρεσείουσα διατείνεται ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης, απορρίπτοντας το αίτημά της για δεύτερη ανταλλαγή υπομνημάτων και την προσκόμιση σχετικών αποδεικτικών στοιχείων επί των παρατηρήσεων του αναιρεσιβλήτου και κατά την επ’ ακροατηρίου συζήτηση, προσέβαλε τα δικαιώματα άμυνας της αναιρεσείουσας, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και δεν εξασφάλισε στην αναιρεσείουσα δίκαιη δίκη·
Τρίτον, η αναιρεσείουσα προβάλλει πρόδηλη πλάνη του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης κατά την εκτίμηση του πρώτου λόγου ακυρώσεως σχετικά με πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στην απόφαση του αναιρεσιβλήτου και παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων·
Τέταρτον, η αναιρεσείουσα προβάλλει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως των λόγων ακυρώσεως σχετικά με την επιβολή αντιποίνων και την κατάχρηση εξουσίας, παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων
Όσον αφορά την απόφαση περί νέας τοποθετήσεως
Πρώτον, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης εκτίμησε αντιθέτως προς τον νόμο τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως σχετικά με παράτυπη και μονομερή τροποποίηση ουσιώδους στοιχείου της συμβάσεως εργασίας και αναντιστοιχία μεταξύ θέσεως και βαθμού, και παραμόρφωση των αποδεικτικών στοιχείων·
Δεύτερον, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την εξέταση του επιχειρήματός της περί μη ακροάσεώς της από τον αναιρεσίβλητο πριν από την απόφαση περί μεταθέσεως και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.
Η αναιρεσείουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 87, παράγραφος 2 και 88 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης σχετικά με τα έξοδα και παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως.