WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 3 czerwca 2015 r.
Sprawa T‑658/13 P
BP
przeciwko
Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA)
Odwołanie – Służba publiczna – Członek personelu kontraktowego – Personel Agencji Praw Podstawowych Unii – Nieprzedłużenie na czas nieokreślony umowy zawartej na czas określony – Prawo do bycia wysłuchanym – Przeniesienie z urzędu do innej służby do upływu okresu, na który była zawarta umowa – Ocena okoliczności faktycznych – Przeinaczenie dowodów – Obowiązek uzasadnienia
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 30 września 2013 r., BP/FRA (F‑38/12, Zb.Orz.SP, EU:F:2013:138).
Orzeczenie: Wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 30 września 2013 r., BP/FRA (F‑38/12, Zb.Orz.SP, EU:F:2013:138), zostaje uchylony w zakresie, w jakim na jego mocy oddalono skargę na zawartą w piśmie z dnia 27 lutego 2012 r. decyzję Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) w sprawie nieprzedłużenia umowy o pracę z BP w charakterze członka personelu kontraktowego. Stwierdza się nieważność zawartej w piśmie z dnia 27 lutego 2012 r. decyzji FRA w sprawie nieprzedłużenia umowy o pracę z BP w charakterze członka personelu kontraktowego. W pozostałym zakresie odwołanie zostaje oddalone. BP i FRA pokrywają własne koszty postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej i w niniejszej instancji.
Streszczenie
Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Nieprzedłużenie umowy zawartej na czas określony – Wydanie decyzji bez wcześniejszego umożliwienia zainteresowanemu wypowiedzenia się w przedmiocie wszystkich posiadanych przez administrację informacji – Naruszenie prawa do bycia wysłuchanym
(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 85 ust. 1; rozporządzenie Rady nr 168/2007, art. 24 ust. 1)
Poszanowanie prawa do obrony w każdym postępowaniu wszczętym przeciwko danej osobie i mogącym zakończyć się wydaniem aktu dla niej niekorzystnego stanowi podstawową zasadę prawa Unii, która winna być przestrzegana nawet wtedy, gdy brak jest jakichkolwiek uregulowań dotyczących rozpatrywanego postępowania. Konieczność przestrzegania owej zasady prawa do obrony jest tym bardziej wyraźna w przypadku decyzji o nieprzedłużeniu umowy o pracę z członkiem personelu kontraktowego wydanej w sytuacji występowania trudności w relacjach międzyludzkich.
Zasada ta wymaga, by zainteresowana osoba miała możliwość skutecznego wypowiedzenia się w przedmiocie informacji, które mogą działać na jej niekorzyść w przygotowywanym akcie, a zatem decyzja o nieprzedłużeniu umowy o pracę może zapaść wyłącznie po wcześniejszym umożliwieniu zainteresowanemu skutecznego przedstawienia jego stanowiska na temat projektu decyzji, w formie pisemnej lub ustnej komunikacji podjętej przez organ powołujący, czego udowodnienie spoczywa na tym organie. W tym względzie zainteresowany powinien być w stanie wypowiadać się z pełną znajomością wszystkich informacji, którymi dysponuje ten organ, a zwłaszcza treści opinii swojego przełożonego na temat przedłużenia, przekazanej temu organowi. Choć opinia ta stanowi akt przygotowawczy, przez co nie wywiera negatywnych skutków, nie przeszkadza to jednak uznać, iż właśnie dlatego, że stanowi ona akt przygotowawczy, wchodzi w skład aktów, na podstawie których organ powołujący wydaje decyzję o nieprzedłużeniu umowy o pracę, czyli że zainteresowany powinien zostać wysłuchany przez ten organ w przedmiocie uwag zawartych w opinii, zanim ten organ zajmie stanowisko.
(zob. pkt 51, 52, 56, 57, 61)
Odesłanie
Trybunał, wyroki: z dnia 24 października 1996 r., Komisja/Lisrestal i in., C‑32/95 P, Rec, EU:C:1996:402, pkt 21; z dnia 9 listopada 2006 r., Komisja/De Bry, C‑344/05 P, Zb.Orz., EU:C:2006:710, pkt 37, 38 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 6 grudnia 2007 r., Marcuccio/Komisja, C‑59/06 P, Zb.Orz.SP, EU:C:2007:756, pkt 46, 47
Sąd, wyrok z dnia 9 lipca 2002 r., Aimone/Trybunał Sprawiedliwości, T‑70/01, Zb.Orz.SP, EU:T:2002:178, pkt 36