Language of document :

Προσφυγή-αγωγή της 1ης Απριλίου 2018 – Manéa κατά CdT

(Υπόθεση T-225/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα-ενάγουσα: Camelia Manéa (Echternach, Λουξεμβούργο) (εκπρόσωπος: M.-A. Lucas, δικηγόρος)

Καθού-εναγόμενο: Μεταφραστικό Κέντρο των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CdT)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα-ενάγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση της διευθύντριας του Μεταφραστικού Κέντρου των Οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της 29ης Μαΐου 2017, περί μη ανανεώσεως, με ισχύ από την 12η Νοεμβρίου 2015, της συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου της προσφεύγουσας-ενάγουσας ως έκτακτης υπαλλήλου, η οποία στην πράξη έληξε στις 31 Ιανουαρίου 2016·

να διατάξει την επανένταξη της προσφεύγουσας-ενάγουσας ως έκτακτης υπαλλήλου του Κέντρου με ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2019, ή, αν αυτό δεν είναι δυνατό, να υποχρεώσει το καθού-εναγόμενο να της καταβάλει, ως αποζημίωση για την υλική ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την απώλεια δυνατότητας προσλήψεώς της με σύμβαση αορίστου χρόνου, ποσό που αντιστοιχεί στις αποδοχές που θα είχε λάβει εάν είχε παραμείνει στην υπηρεσία του Κέντρου για τέσσερα χρόνια ακόμη, μειωμένο ενδεχομένως κατά τις αποδοχές ή αποζημιώσεις τις οποίες θα μπορούσε να λάβει κατά τα λοιπά, και να καταβάλει στο κοινοτικό συνταξιοδοτικό σύστημα τις σχετικές εισφορές·

να υποχρεώσει το Μεταφραστικό Κέντρο να της καταβάλει, προς ικανοποίηση της ηθικής βλάβης και αποκατάσταση της υλικής ζημίας που υπέστη από την απόφαση της 12ης Νοεμβρίου 2015, το ποσό των 11.136 ευρώ για την ηθική της βλάβη, το ποσό των 12.000 ευρώ για την απώλεια των αποδοχών της, και το ποσό των 9.674 ευρώ για τα έξοδα νομικής εκπροσωπήσεώς της·

να καταδικάσει το καθού-εναγόμενο στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής-αγωγής της, η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της υποχρεώσεως επαναφοράς της προσφεύγουσας-ενάγουσας στη νομική κατάσταση που ίσχυε πριν την ανακληθείσα πράξη, πλάνη περί τα πράγματα, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως ή ανεπαρκής αιτιολογία, καθώς και μη λήψη υπόψη του υπηρεσιακού συμφέροντος, καθόσον η νέα απόφαση περί μη επαναπροσλήψεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας στις 31 Ιανουαρίου 2016 στηρίχθηκε σε στοιχεία τα οποία, σε αντίθεση με ό,τι η απόφαση έλαβε υπόψη, δεν ήταν διαθέσιμα όταν τον Νοέμβριο του 2015 τέθηκε το ζήτημα της επαναπροσλήψεώς της.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, πρώτον, μη λήψη υπόψη της πολιτικής σε θέματα προσωπικού όπως αυτή είχε οριστεί από το Διοικητικό Συμβούλιο, καθόσον στην απόφαση περί μη επαναπροσλήψεως θεωρήθηκε ότι το υπηρεσιακό συμφέρον απαιτούσε την εφαρμογή πολιτικής αντικαταστάσεως των έκτακτων υπαλλήλων από συμβασιούχους. Δεύτερον, προβάλλεται πλάνη εκτιμήσεως καθόσον θεωρήθηκε ότι η αντικατάσταση της προσφεύγουσας-ενάγουσας από συμβασιούχο υπάλληλο δικαιολογούνταν από την αναδιοργάνωση του τμήματος «Υποστήριξη της μετάφρασης», και, τρίτον, προβάλλεται πλάνη περί τα πράγματα καθόσον τα πραγματικά περιστατικά εκτιμήθηκαν κατά τέτοιο τρόπο.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο, πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και/ή ανεπαρκής αιτιολογία, στο μέτρο που αποφασίστηκε, αναδρομικώς και με μόνη αιτιολογία το υπηρεσιακό συμφέρον, να μην επαναπροσληφθεί η προσφεύγουσα-ενάγουσα αντί να αποζημιωθεί, ενώ, σύμφωνα με αυτή την τελευταία, η αναθεώρηση της ανακληθείσας αποφάσεως ήταν αδύνατη ή ιδιαιτέρως δυσχερής. Επιπλέον, η απόφαση αυτή δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη των σκοπών του μέτρου αναδιοργανώσεως, δεν αποτελεί πλήρη επανεξέταση των υπό κρίση περιστάσεων, προσκρούει στη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη και δεν αναιρεί την υποχρέωση αποκαταστάσεως των ζημιών που υπέστη η προσφεύγουσα-ενάγουσα λόγω λοιπών πλημμελειών από τις οποίες έπασχε η αρχική απόφαση.

____________