WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(druga izba)

z dnia 1 lutego 2012 r.

Sprawa F‑123/10

Giovanni Bancale i Roberto Buccheri

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Personel tymczasowy – Konkursy wewnętrzne – Warunki dopuszczenia – Doświadczenie zawodowe zdobyte po uzyskaniu dyplomu – Dyplom – Kwalifikacje zdobyte przed uzyskaniem dyplomu – Równoważność

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której G. Bancale i R. Buccheri, członkowie personelu tymczasowego Komisji w Europejskim Urzędzie ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) żądają w istocie stwierdzenia nieważności decyzji konkursowych w konkursach wewnętrznych COM/INT/OLAF/09/AD 8 i COM/INT/OLAF/09/AD 10 w sprawie odrzucenia ich kandydatur do tych konkursów.

Orzeczenie:      Skarga zostaje oddalona. Skarżący pokrywają całość kosztów.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne – Określenie przedmiotu sporu

[regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 35 § 1 lit. e)]

2.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Decyzja wydana po ponownym zbadaniu wcześniejszej decyzji – Decyzja wydana przez komisję konkursową w sprawie kandydata niedopuszczonego do udziału w konkursie po jej ponownym zbadaniu

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2, art. 91 ust. 1)

3.      Urzędnicy – Konkurs – Warunki dopuszczenia – Wyższe wymagania niż wymagania określone przez regulamin pracowniczy w zakresie klasyfikacji stanowisk pracy – Dopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 5, 29, załącznik III)

4.      Urzędnicy – Konkurs – Warunki dopuszczenia – Wymóg określonej liczby lat doświadczenia zawodowego nabytego po uzyskaniu dyplomu dopuszczającego do konkursu – Dopuszczalność

(regulamin pracowniczy, art. 27 akapit pierwszy, art. 29 ust. 1)

1.      Na podstawie art. 35 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej skarga powinna wskazywać przywołane zarzuty i argumenty co do prawa i stanu faktycznego. Elementy te winny być na tyle jasne i precyzyjne, by umożliwić stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi, w razie potrzeby bez dodatkowych informacji. W celu zagwarantowania pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, będące podstawą jej złożenia, wynikały w sposób spójny i zrozumiały z samej treści skargi.

(zob. pkt 38)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑76/09 AH przeciwko Komisji, 15 lutego 2011 r., pkt 29

2.      Jeżeli uczestnik konkursu domaga się ponownego rozpatrzenia decyzji wydanej przez komisję konkursową, to właśnie decyzja wydana przez tę komisję po ponownym rozpatrzeniu sytuacji kandydata stanowi akt powodujący niekorzystne dla niego skutki.

(zob. pkt 42)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑293/03 Giulietti przeciwko Komisji, 31 stycznia 2006 r., pkt 27; sprawa T‑173/05 Heus przeciwko Komisji, 13 grudnia 2006 r., pkt 19

3.      Przepisy art. 5 regulaminu pracowniczego mają na celu określenie w sposób ogólny, zgodnie z charakterem funkcji, którym odpowiadają dane stanowiska, minimalnego wymaganego poziomu wykształcenia wyższego lub średniego oraz kształcenia zawodowego, a nawet w niektórych przypadkach doświadczenia zawodowego, dla każdej grupy funkcyjnej i poszczególnych grup zaszeregowania, nie dotyczą zaś warunków naboru, które z kolei podlegają przepisom art. 29 regulaminu pracowniczego i załącznika III do regulaminu pracowniczego. W związku z tym nic nie stoi na przeszkodzie temu, by w zakresie pewnych stanowisk lub pewnych kategorii stanowisk ogłoszenia o konkursie ustalały warunki bardziej restrykcyjne niż warunki odpowiadające minimalnym warunkom wynikającym z klasyfikacji stanowisk, niezależnie od tego, czy chodzi o obsadzenie określonego wolnego stanowiska, czy też o utworzenie listy rezerwowej w celu obsadzenia stanowisk określonej kategorii.

(zob. pkt 52)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑329/03 Ricci przeciwko Komisji, 16 marca 2005 r., pkt 70

4.      Regulamin pracowniczy przyznaje instytucjom szeroki zakres uznania przy organizacji konkursów. Organ powołujący korzysta z takiego uznania, gdy wydaje ogłoszenie o konkursie i określa między innymi warunki dopuszczenia do konkursu. Korzystanie z takiego szerokiego zakresu uznania musi jednak pozostawać w zgodzie z bezwzględnie wiążącymi przepisami art. 27 akapit pierwszy i art. 29 ust. 1 regulaminu pracowniczego.

W konsekwencji decyzje podejmowane w ramach tego szerokiego zakresu uznania przez organ powołujący winny być zawsze podejmowane zależnie od wymogów dotyczących stanowisk do obsadzenia, a w ujęciu bardziej ogólnym – od interesu służby.

Z art. 5 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 3 regulaminu pracowniczego wynika, że grupy zaszeregowania AD 8 i AD 10 są wysokimi grupami w grupie funkcyjnej administratorów, którzy są odpowiedzialni między innymi za zadania w zakresie zarządzania, prac koncepcyjnych i studyjnych.

W sytuacji gdy konkurs ma na celu obsadzenie stanowisk urzędniczych w tych grupach zaszeregowania, wymóg określonej liczby lat doświadczenia zawodowego nabytych po uzyskaniu dyplomu dopuszczającego do konkursu stanowi odpowiedni środek do tego, by instytucja pozyskała do pracy urzędników posiadających kwalifikacje określone w art. 27 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego, a dzięki temu zabezpieczyła interes służby.

Doświadczenie zawodowe zdobyte po uzyskaniu dyplomu i mające z nim związek może bowiem z większym prawdopodobieństwem dać kandydatom głębsze pojęcie na temat stosowania naukowego podejścia do praktycznych problemów, niż doświadczenie zawodowe zdobyte przed uzyskaniem tego dyplomu. Jest ono zasadniczo bardziej wzbogacające niż doświadczenie zdobyte przed uzyskaniem dyplomu, ponieważ pozwala zastosować w praktyce wcześniej poznane koncepcje akademickie, a więc poszerzyć umiejętności zawodowe. Ponadto zwiększa ono prawdopodobieństwo, że kandydaci rzeczywiście posiadają doświadczenie zawodowe w wykonywaniu zadań na szczeblu administratora. Stanowi więc wiarygodną przesłankę posiadania przez kandydatów kompetencji, których się po nich oczekuje.

(zob. pkt 66, 76, 79–81)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑214/99 Carrasco Benítez przeciwko Komisji, 21 listopada 2000 r., pkt 52, 53