Υπόθεση T–327/12

Simca Europe Ltd

κατά

Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς
(εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (ΓΕΕΑ)

«Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία κηρύξεως ακυρότητας – Κοινοτικό λεκτικό σήμα Simca – Κακή πίστη – Άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 207/2009»

Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα)
της 8ης Μαΐου 2014

1.      Κοινοτικό σήμα – Διαδικασία προσφυγής – Προσφυγή ενώπιον του δικαστή της Ένωσης – Αρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου – Επανεξέταση των πραγματικών περιστατικών υπό το πρίσμα αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίζονται για πρώτη φορά ενώπιόν του – Δεν εμπίπτει

(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 135 § 4· κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 65)

2.      Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία – Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων ισχυρισμών – Νομικοί ισχυρισμοί που δεν περιέχονται στο δικόγραφο – Γενική παραπομπή σε άλλα έγγραφα – Απαράδεκτο

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 21· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 44 § 1, στοιχείο γ΄)

3.      Κοινοτικό σήμα – Παραίτηση, έκπτωση και ακυρότητα – Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας – Αιτών την καταχώριση ο οποίος είναι κακόπιστος κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος – Κριτήρια εκτιμήσεως – Συνεκτίμηση όλων των λυσιτελών παραγόντων που υφίστανται κατά τον χρόνο της καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως – Γνώση του αιτούντος την καταχώριση ότι ένας τρίτος χρησιμοποιεί ίδιο ή όμοιο σημείο – Πρόθεση του αιτούντος την καταχώριση – Βαθμός νομικής προστασίας των επίδικων σημείων – Ισχύς της φήμης – Προέλευση του αμφισβητούμενου σημείου – Εμπορική λογική στην οποία εντάσσεται η κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 52 § 1, στοιχείο β΄· κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 52 § 1, στοιχείο β΄)

4.      Κοινοτικό σήμα – Παραίτηση, έκπτωση και ακυρότητα – Απόλυτοι λόγοι ακυρότητας – Αιτών την καταχώριση ο οποίος είναι κακόπιστος κατά την κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως του σήματος – Λεκτικό σήμα Simca

(Κανονισμός 207/2009 του Συμβουλίου, άρθρο 52 § 1, στοιχείο β΄)

5.      Κοινοτικό σήμα – Δικονομικές διατάξεις – Αιτιολόγηση των αποφάσεων

(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ· κανονισμός του Συμβουλίου 207/2009, άρθρο 75, πρώτη περίοδος)

1.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 26)

2.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 28, 29, 32)

3.      Η κακή πίστη του αιτούντος την καταχώριση, κατά την έννοια του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/09 για το κοινοτικό σήμα, πρέπει να εκτιμάται σφαιρικά, λαμβανομένων υπόψη όλων των παραγόντων της προκειμένης υποθέσεως, και ιδίως:

–        το γεγονός ότι ο αιτών την καταχώριση γνωρίζει ή οφείλει να γνωρίζει ότι ένας τρίτος χρησιμοποιεί για το ίδιο ή όμοιο προϊόν, σ’ ένα τουλάχιστον κράτος μέλος, ίδιο ή όμοιο σημείο που μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση με το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση·

–        την πρόθεση του αιτούντος να εμποδίσει τον εν λόγω τρίτο να εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το σημείο αυτό·

–        τον βαθμό νομικής προστασίας που παρέχεται στο σημείο του τρίτου και στο σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση.

Εξάλλου, η πρόθεση να παρεμποδιστεί η διάθεση ενός προϊόντος στο εμπόριο μπορεί, υπό ορισμένες περιστάσεις, να είναι δηλωτική της κακής πίστεως του αιτούντος. Τούτο ισχύει, ειδικότερα, οσάκις αποδεικνύεται μεταγενέστερα ότι ο αιτών υπέβαλε την αίτηση καταχωρίσεως ενός σημείου ως κοινοτικού σήματος, χωρίς να έχει πρόθεση να το χρησιμοποιήσει, με σκοπό απλώς να εμποδίσει την είσοδο ενός τρίτου στην αγορά.

Πάντως, οι τρεις ανωτέρω απαριθμούμενοι παράγοντες έχουν απλώς ενδεικτικό χαρακτήρα και εντάσσονται σε ένα σύνολο στοιχείων που μπορούν να λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να κριθεί αν τυχόν υπάρχει κακή πίστη του αιτούντος την καταχώριση κατά το χρονικό σημείο της καταθέσεως της αιτήσεως. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της σφαιρικής αναλύσεως βάσει του άρθρου 52, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού 207/2009, μπορεί επίσης να ληφθεί υπόψη η προέλευση της λέξεως ή του διακριτικού που αποτελεί το επίδικο σήμα και η προγενέστερη χρήση του στις συναλλαγές ως σήματος, ιδίως από ανταγωνίστριες επιχειρήσεις, καθώς και η εμπορική λογική στην οποία εντάσσεται η κατάθεση της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος που αποτελεί η εν λόγω λέξη ή το διακριτικό σημείο.

Εξάλλου, η πρόθεση του αιτούντος την καταχώριση να εμποδίσει τον τρίτο να εξακολουθεί να χρησιμοποιεί το σημείο του οποίου ζητείται η καταχώριση αποτελεί υποκειμενικό στοιχείο που πρέπει να καθορίζεται σε συνάρτηση με τις αντικειμενικές περιστάσεις της υπό κρίση υποθέσεως.

(βλ. σκέψεις 36–39, 55)

4.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψεις 41, 42, 45, 49, 56, 61–63)

5.      Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.

(βλ. σκέψη 82)