Language of document : ECLI:EU:F:2016:196

POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 2 sierpnia 2016 r.

Sprawa F‑74/13

Anne Mommer

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Emerytury i renty – Artykuł 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego dotyczący przeniesienia uprawnień emerytalnych – Przeniesienie do systemu emerytalnego Unii uprawnień emerytalnych nabytych w innych systemach – Decyzja dotycząca uznania liczby dodatkowych lat służby uprawniających do emerytury, wydana na podstawie nowych OPW do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego – Artykuł 81 regulaminu postępowania – Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście bezzasadna

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której Anne Mommer żądała stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej o zaliczeniu dodatkowych lat uprawniających do emerytury w systemie emerytalno-rentowym Unii Europejskiej w następstwie przeniesienia swoich uprawnień emerytalnych nabytych przed rozpoczęciem pełnienia obowiązków w służbie Unii.

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście bezzasadna. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Akty instytucji – Stosowanie w czasie – Natychmiastowe stosowanie nowej zasady do przyszłych skutków sytuacji powstałej pod rządami dawnej zasady – Wydanie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego – Zastosowanie do przeniesienia nabytych uprawnień emerytalnych, o które wnioskowano przed przyjęciem nowego przepisu, lecz które zrealizowano po jego wejściu w życie – Naruszenie zasady praw nabytych i zasady uzasadnionych oczekiwań – Brak

(regulamin pracowniczy, załącznik VIII, art. 11 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Emerytury i renty – Uprawnienia emerytalne nabyte przed podjęciem służby w Unii – Przeniesienie do systemu Unii – Wydanie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego – Odmienne traktowanie urzędników, którym wartość kapitałową uprawnień emerytalnych przeniesiono do systemu Unii, odpowiednio, przed wejściem w życie tych przepisów i po ich wejściu w życie – Naruszenie zasady równego traktowania – Brak

(regulamin pracowniczy, załącznik VIII, art. 11 ust. 2)

1.      Zastosowanie nowych ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego dotyczące przeniesienia do systemu emerytalno-rentowego Unii uprawnień emerytalnych nabytych w innym systemie emerytalnym, o które wnioskowano przed przyjęciem tych przepisów, lecz które zrealizowano po ich wejściu w życie, nie jest niezgodne z art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego.

W tym względzie, zgodnie z powszechnie przyjętą zasadą, nowa norma znajduje natychmiast zastosowanie, o ile nie obowiązuje wyjątek, do mających powstać sytuacji, a także do przyszłych skutków sytuacji, które już powstały – lecz nie ukonstytuowały się w pełni – pod rządami dawnej normy. Nie dotyczy to jedynie sytuacji powstałych i ostatecznie zrealizowanych pod rządami dawnej normy, kreującej prawa nabyte. Prawo jest uważane za nabyte, gdy okoliczność powodująca jego powstanie zaistnieje przed zmianą przepisów. Nie jest tak jednak w przypadku prawa, którego przesłanka powstania nie zrealizowała się w pełni pod rządami przepisu, który został zmieniony.

Tymczasem z jednej strony art. 11 ust. 2 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego nie stoi na przeszkodzie takiemu natychmiastowemu stosowaniu nowych ogólnych przepisów wykonawczych.

Z drugiej strony ani przekazanie urzędnikowi czy pracownikowi, który złożył wniosek o przeniesienie do systemu emerytalno-rentowego Unii uprawnień emerytalnych nabytych w ramach innego systemu emerytalnego propozycji doliczenia lat uprawniających do emerytury, ani tym bardziej samo złożenie takiego wniosku nie zmieniają sytuacji prawnej zainteresowanego i nie wywołują wiążących skutków prawnych. Tak więc dla urzędnika lub pracownika nie istniały prawa nabyte, które mogły zostać naruszone zastosowaniem nowych przepisów.

Ponadto prawo urzędnika lub pracownika do zaliczenia mu dodatkowych lat uprawniających do emerytury zostaje w pełni ukonstytuowane dopiero po przeniesieniu do systemu emerytalno-rentowego Unii wartości kapitałowej jego uprawnień nabytych w innym systemie.

Co więcej, osoby fizyczne nie mogą powoływać się na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań w celu podważenia stosowania nowego przepisu prawnego, w szczególności w dziedzinie, w której prawodawcy przysługuje szeroki zakres uznania.

(zob. pkt 24–27, 29, 36)

Odesłanie

Sąd Unii Europejskiej, wyrok z dnia 13 października 2015 r., Komisja/Verile i Gjergji, T‑104/14 P, EU:T:2015:776, pkt 151–154, 170 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Instytucja, przyjmując nowe ogólne przepisy wykonawcze do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, z których wynika odmienne traktowanie urzędników, którym wartość kapitałową uprawnień emerytalnych nabytych przez nich w innym systemie przeniesiono do systemu emerytalno-rentowego Unii, odpowiednio, przed wejściem w życie tych przepisów i po ich wejściu w życie, nie narusza zasady równego traktowania, ponieważ odmienne traktowanie dotyczy urzędników, którzy nie należą do jednej i tej samej kategorii.

Urzędnicy, dla których wartość kapitałowa ich uprawnień emerytalnych nabytych w innym systemie nie została przeniesiona do systemu emerytalno-rentowego Unii w chwili wejścia w życie nowych przepisów, nie znajdują się bowiem w tej samej sytuacji prawnej co urzędnicy, których uprawnienia emerytalne nabyte przed podjęciem służby były już wówczas przedmiotem przeniesienia, w postaci kapitału, do systemu emerytalno-rentowego Unii i wobec których wydano decyzję o zaliczeniu w tym ostatnim systemie dodatkowych lat uprawniających do emerytury. Pierwsi posiadali jeszcze uprawnienia emerytalne w innym systemie, natomiast dla drugich dokonano już przeniesienia kapitału, z takim skutkiem, że tego rodzaju prawa wygasły i nastąpiło odpowiednie zaliczenie dodatkowych lat uprawniających do emerytury w systemie emerytalno-rentowym Unii.

Ponadto takie odmienne traktowanie opiera się również na obiektywnym i niezależnym od woli danej instytucji elemencie, czyli tempie rozpatrywania przez dany zewnętrzny system emerytalny wniosku o przeniesienie kapitału zainteresowanego.

(zob. pkt 37)

Odesłanie

Sąd Unii Europejskiej, wyrok z dnia 13 października 2015 r., Komisja/Verile i Gjergji, T‑104/14 P, EU:T:2015:776, pkt 177–180