WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)
z dnia 16 maja 2013 r.
Sprawa T‑281/11 P
Diego Canga Fano
przeciwko
Radzie Unii Europejskiej
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2009 r. – Decyzja o nieawansowaniu wnoszącego odwołanie do grupy zaszeregowania AD 13 – Porównanie osiągnięć – Dokonywana przez sąd kontrola oczywistego błędu w ocenie
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 24 marca 2011 r. w sprawie F‑104/09 Canga Fano przeciwko Radzie.
Orzeczenie: Odwołanie zostaje oddalone. Diego Canga Fano pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej w niniejszej instancji.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Kontrola sądowa – Granice
(regulamin pracowniczy, art. 45)
2. Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć – Uznanie administracyjne – Zakres – Uwzględnienie sprawozdań z oceny – Inne elementy, które mogą zostać uwzględnione
(regulamin pracowniczy, art. 45)
3. Odwołanie – Zarzuty – Błąd w ustaleniach faktycznych – Niedopuszczalność – Dokonywana przez Sąd kontrola oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia
(art. 257 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1)
4. Urzędnicy – Awans – Kryteria – Osiągnięcia – Uwzględnienie poziomu odpowiedzialności – Zakres – Kontrola sądowa
(regulamin pracowniczy, art. 45)
5. Urzędnicy – Awans – Kryteria – Osiągnięcia – Uwzględnienie znajomości języków – Zakres
(regulamin pracowniczy, art. 45)
1. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 41, 42, 84, 102)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 27/63 Raponi przeciwko Komisji, 19 marca 1964 r., Rec. s. 247, 268; sprawa 62/75 de Wind przeciwko Komisji, 1 lipca 1976 r., Rec. s. I‑1167, pkt 17; sprawa 280/80 Bakke-d’Aloya przeciwko Radzie, 3 grudnia 1981 r., Rec. s. 2887, pkt 10; sprawa C‑277/01 P Parlament przeciwko Samperowi, 3 kwietnia 2003 r., Rec. s. I‑3019, pkt 35
Sąd: sprawa T‑169/89 Frederiksen przeciwko Parlamentowi, 11 grudnia 1991 r., Rec. s. II‑1403, pkt 70; sprawa T‑76/92 Tsirimokos przeciwko Parlamentowi, 30 listopada 1993 r., Rec. s. II‑1281, pkt 21; sprawa T‑547/93 Lopes przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 29 lutego 1996 r., RecFP s. I‑A‑63, II‑185, pkt 133 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑134/02 Tejada Fernández przeciwko Komisji, 9 kwietnia 2003 r., RecFP s. I‑A‑125, II‑609, pkt 41; sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑253, II‑1169, pkt 54; sprawa T‑156/05 Lantzoni przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 27 września 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑189, II‑A‑2‑969, pkt 46; sprawa T‑175/09 P Rada przeciwko Stolsowi, 16 grudnia 2010 r., pkt 23, 47 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Przewidziany w art. 45 regulaminu pracowniczego obowiązek dokonania przez organ powołujący porównania osiągnięć urzędników, którzy mogą zostać awansowani, jest wyrazem zarówno zasady równego traktowania urzędników, jak i zasady ekspektatywy rozwoju ich kariery zawodowej, ponieważ ocena ich osiągnięć stanowi w ten sposób kryterium rozstrzygające. W tym względzie art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego stanowi, że przy porównaniu osiągnięć urzędników organ powołujący uwzględnia, poza sprawozdaniami dotyczącymi oceny urzędników, posługiwanie się przez nich przy wykonywaniu obowiązków służbowych językami obcymi innymi niż język, którego biegłą znajomość poświadczyli, oraz, w stosownych przypadkach, poziom odpowiedzialności przy wykonywaniu obowiązków. Artykuł 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego pozostawia wspomnianemu organowi pewien zakres uznania odnośnie do wagi, jaką ten ma przyznać przy porównywaniu osiągnięć każdemu z trzech wymienionych w tym przepisie kryteriów, przy poszanowaniu jednakże zasady równości.
Organ powołujący może pomocniczo, w wypadku równości – w świetle trzech określonych wyraźnie w art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego kryteriów – osiągnięć urzędników, którzy mogą zostać awansowani, uwzględnić inne czynniki, takie jak wiek urzędników i ich staż pracy w grupie zaszeregowania lub w służbie, w którym to przypadku takie czynniki pomocnicze mogą być rozstrzygające przy wyborze organu powołującego.
(zob. pkt 43, 44)
Odesłanie:
Sąd: sprawa T‑52/90 Volger przeciwko Parlamentowi, 12 lutego 1992 r., Rec. s. II‑121, pkt 24; ww. sprawa Lopes przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, s. 133, 138; sprawa T‑221/96 Manzo-Tafaro przeciwko Komisji, 5 marca 1998 r., RecFP s. I‑A‑115, II‑307, pkt 17; sprawa T‑283/97 Thinus przeciwko Komisji, 27 kwietnia 1999 r., RecFP s. I‑A‑69, II‑353, pkt 48, 49; sprawa T‑241/02 Callebaut przeciwko Komisji, 18 września 2003 r., RecFP s. I‑A‑215, II‑1061, pkt 44; sprawa T‑330/03 Liakoura przeciwko Radzie, 10 czerwca 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑191, II‑859, pkt 46
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 75, 79, 94, 101)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa C‑59/96 P Koelman przeciwko Komisji, 16 września 1997 r., Rec. s. I‑4809, pkt 31; sprawa C‑8/95 P New Holland Ford przeciwko Komisji, 28 maja 1998 r., Rec. s. I‑3175, pkt 72; sprawa C‑551/03 P General Motors przeciwko Komisji, 6 kwietnia 2006 r., Rec. s. I‑3173, pkt 51, 54; sprawa C‑167/04 P JCB Service przeciwko Komisji, 21 września 2006 r., Zb.Orz. s. I‑8935, pkt 106
Sąd: sprawa T‑222/07 P Kerstens przeciwko Komisji, 8 września 2008 r., Zb.Orz.SP s. I‑B‑1‑37, II‑B‑1‑267, pkt 60, 62; sprawa T‑274/11 P Mioni przeciwko Komisji, 7 grudnia 2011 r., pkt 18
4. Skoro w ramach porównywania osiągnięć urzędników, którzy mogą zostać awansowani, poziom odpowiedzialności w zakresie wykonywanych przez urzędnika obowiązków może zależeć od innych czynników niż kwalifikacja prawna jego obowiązków na gruncie regulaminu pracowniczego, sąd Unii może uwzględnić obowiązki faktycznie sprawowane przez danych urzędników, inne niż ich obowiązki oficjalne, celem ustalenia, czy dokonana przez organ powołujący porównawcza ocena poziomu odpowiedzialności w zakresie wykonywanych przez nich obowiązków nie jest obarczona oczywistym błędem w ocenie.
(zob. pkt 78)
5. Artykuł 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego nie uzależnia uwzględnienia znajomości języka jako kryterium zdolności językowych od warunku, że urzędnik, który się na tę znajomość powołuje, posługuje się tym językiem biegle. Minimalny poziom wymaganej w tym celu znajomości powinien zostać bowiem określony wyłącznie przez odniesienie do potrzeb służby, w zależności między innymi od charakteru zadań do wykonania.
(zob. pkt 117)