Προσφυγή της 13ης Σεπτεμβρίου 2010 - Nedri Spanstaal κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-391/10)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Nedri Spanstaal BV (Venlo, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωποι: M. Slotboom και B. Haan, δικηγόροι)
Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της προσφεύγουσας
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:
να κηρύξει παραδεκτή την προσφυγή·
να ακυρώσει το άρθρο 1, σημείο 9, της επίμαχης αποφάσεως, όσον αφορά το χρονικό διάστημα για το οποίο καταλογίστηκε ευθύνη στη Hit Groep, και το άρθρο 2, σημείο 9, της επίμαχης αποφάσεως, όσον αφορά το πρόστιμο που επιβλήθηκε στη Nedri·
να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί τη μερική ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής της 30ής Ιουνίου 2010 σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 101 ΣΛΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ στην υπόθεση COMP/38.344 - Προεντεταμένος χάλυβας.
Η προσφεύγουσα διατυπώνει τρεις λόγους ακυρώσεως.
Πρώτον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση των άρθρων 101 ΣΛΕΕ και 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003
1 και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή υπέπεσε σε νομική και πραγματική πλάνη επειδή όρισε ότι η Hit Groep ευθύνεται εις ολόκληρον μόνο για το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1998 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή έπρεπε να ορίσει ότι η Hit Groep ευθύνεται για το χρονικό διάστημα από την 1η Μαΐου 1987 μέχρι τις 17 Ιανουαρίου 2002. Συγκεκριμένα, η Hit Groep είχε υπό τον έλεγχό της την προσφεύγουσα κατά τη διάρκεια ολόκληρου αυτού του χρονικού διαστήματος.
Δεύτερον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, των κατευθυντηρίων γραμμών για τον υπολογισμό των προστίμων
2, της αρχής της αναλογικότητας και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή υπέπεσε σε νομική και πραγματική πλάνη επειδή υπολόγισε το νόμιμο ανώτατο όριο του προστίμου, το οποίο είναι 10 % του κύκλου εργασιών που πραγματοποιήθηκε κατά την προηγούμενη οικονομική χρήση, επί του κύκλου εργασιών της προσφεύγουσας το 2009. Το νόμιμο ανώτατο όριο έπρεπε να υπολογιστεί επί του κύκλου εργασιών της προσφεύγουσας το 2002.
Τρίτον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση του σημείου 23 της ανακοινώσεως περί συνεργασίας
3 και της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Κατά την προσφεύγουσα, η Επιτροπή υπέπεσε σε νομική και πραγματική πλάνη επειδή μείωσε το πρόστιμο της προσφεύγουσας μόνο κατά 25 % και όχι κατά 30 %.