POSTANOWIENIE SĄDU (pierwsza izba)
z dnia 11 lutego 2010(1)
Oczywisty brak właściwości
W sprawie T-459/09,
Jolanta Hendel, zamieszkała w Katowicach (Polska), reprezentowana przez P. Krala, adwokata,
strona skarżąca,
przeciwko
Rzeczpospolitej Polskiej,
strona pozwana,
mającej za przedmiot, tytułem głównym, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji nr 330000-WPA-9116-406/2005/WD i nr 330000-WPA-9116-407/2005/WD Dyrektora Izby Celnej w Katowicach, z dnia 30 czerwca 2006 r., utrzymujących w mocy decyzje nr 331000-RPA-91101-25/05/ES i nr 331000-RPA-91101-26/05/ES Naczelnika Urzędu Celnego w Katowicach, z dnia 6 października 2005 r., określające w stosunku do strony skarżącej kwoty zobowiązań podatkowych oraz zaległości podatkowych w podatku akcyzowym i odsetek od powyższych zaległości, a tytułem posiłkowym, żądanie odszkodowania,
SĄD (pierwsza izba),
w składzie: I. Wiszniewska-Białecka (sprawozdawca), prezes, F. Dehousse i H. Kanninen, sędziowie,
sekretarz: E. Coulon,
wydaje następujące
Postanowienie
Przebieg postępowania i żądania strony skarżącej
1 Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 17 listopada 2009 r. strona skarżąca wniosła skargę w niniejszej sprawie.
2 Wnosi ona do Sądu o:
– tytułem głównym, stwierdzenie nieważności decyzji nr 330000-WPA-9116-406/2005/WD i nr 330000-WPA-9116-407/2005/WD Dyrektora Izby Celnej w Katowicach, z dnia 30 czerwca 2006 r., utrzymujących w mocy decyzje nr 331000-RPA-91101-25/05/ES i nr 331000-RPA-91101-26/05/ES Naczelnika Urzędu Celnego w Katowicach, z dnia 6 października 2005 r., określające w stosunku do strony skarżącej kwoty zobowiązań podatkowych oraz zaległości podatkowych w podatku akcyzowym i odsetek od powyższych zaległości;
– tytułem posiłkowym, zasądzenie stosownego odszkodowania;
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Co do prawa
3 Zgodnie z art. 111 regulaminu Sądu, jeżeli Sąd jest oczywiście niewłaściwy do rozpoznania skargi, może on, bez dalszych czynności procesowych, podjąć decyzję, wydając postanowienie z uzasadnieniem.
4 W niniejszej sprawie Sąd uznaje, że dokumenty znajdujące się w aktach sprawy są wystarczające by, zgodnie z tym przepisem, orzec bez przeprowadzania dalszych czynności procesowych.
5 Strona skarżąca wnosi do Sądu, tytułem głównym, o stwierdzenie nieważności decyzji wydanych przez krajowy organ administracji rządowej oraz, tytułem posiłkowym, o zasądzenie stosownego odszkodowania.
6 Właściwość Sądu została określona w art. 225 WE, sprecyzowanym w art. 51 statutu Trybunału Sprawiedliwości i art. 1 załącznika do statutu Trybunału Sprawiedliwości. Zgodnie z tymi postanowieniami do właściwości Sądu należy rozpatrywanie skarg wniesionych na podstawie art. 230 WE jedynie na akty instytucji i organów wspólnotowych, utworzonych na mocy traktatów lub aktów wykonawczych do traktatów.
7 Ponadto, w zakresie odpowiedzialności pozaumownej Sąd jest właściwy w sprawach wymienionych w art. 235 WE i w art. 288 akapit drugi WE. Zgodnie z tymi postanowieniami do właściwości Sądu należy rozpatrywanie skarg o odszkodowanie za szkody wyrządzone jedynie przez instytucje wspólnotowe lub ich pracowników przy wykonywaniu swoich funkcji.
8 W niniejszej sprawie organ, który wydał sporny akt, i którego zachowanie leży u podstaw powstania domniemanej szkody, nie jest ani instytucją wspólnotową, ani organem wspólnotowym.
9 W świetle powyższego skargę w niniejszej sprawie należy odrzucić ze względu na oczywisty brak właściwości, bez konieczności doręczenia jej stronie pozwanej.
W przedmiocie kosztów
10 Niniejsze postanowienie wydaje się przed doręczeniem skargi stronie pozwanej oraz zanim strona pozwana mogła ponieść koszty. Zgodnie z art. 87 § 1 regulaminu należy zatem orzec, że strona skarżąca ponosi własne koszty.
Z powyższych względów
SĄD (pierwsza izba)
postanawia, co następuje:
1) Skarga zostaje odrzucona.
2) Jolanta Hendel ponosi własne koszty.
Sporządzono w Luksemburgu w dniu 11 lutego 2010.
E. Coulon | | I. Wiszniewska-Białecka |