Αναίρεση που άσκησε στις 7 Οκτωβρίου 2009 ο Luigi Marcuccio κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 20 Ιουλίου 2009 στην υπόθεση F-86/07, Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-402/09 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa δικηγόρος)

Αντίδικος κατ' αναίρεση: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Πρωτοδικείο:

εν πάση περιπτώσει, να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, στο σύνολό της και άνευ ουδεμιάς εξαίρεσης,

να κρίνει ότι η πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή επί της οποίας εκδόθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη ήταν απολύτως παραδεκτή στο σύνολό της και άνευ ουδεμιάς εξαίρεσης,

κυρίως, να δεχθεί στο σύνολό του και άνευ ουδεμιάς εξαίρεσης το αίτημα του αναιρεσείοντος που περιέχεται στην πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή,

να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στην καταβολή των εξόδων στα οποία υποβλήθηκε ο αναιρεσείων όσον αφορά τόσο την πρωτόδικη όσο και την κατ' αναίρεση διαδικασία,

επικουρικώς, να αναπέμψει την υπό κρίση υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, υπό διαφορετική σύνθεση, για να αποφανθεί εκ νέου επί της ουσίας.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η υπό κρίση αναίρεση ασκήθηκε κατά της διατάξεως που εξέδωσε στις 20 Ιουλίου 2009 το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης (ΔΔΔ) στην υπόθεση F-86/07. Με τη διάταξη αυτή απορρίφθηκε, εν μέρει ως προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει ως προδήλως αβάσιμη, μια προσφυγή με αντικείμενο την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή απέρριψε την αίτηση του αναιρεσείοντος με την οποία ζητούσε τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά με την ηθική παρενόχληση την οποία αυτός υπέστη κατά την περίοδο κατά την οποία ήταν αποσπασμένος στην αντιπροσωπεία της Επιτροπής στην Αγκόλα, καθώς και την επιβολή στην αναιρεσίβλητη της υποχρεώσεως να αποκαταστήσει τη ζημία που προκάλεσε η εν λόγω ηθική παρενόχληση.

Προς στήριξη των αιτημάτων του, ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:

-    Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή της εννοίας της έρευνας του άρθρου 17, παράγραφος 2, της κοινής ρύθμισης σχετικά με την κάλυψη έναντι των κινδύνων ατυχημάτων και επαγγελματικής ασθένειας των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της εννοίας της έρευνας που αποσκοπεί στο να αποδειχθεί αν ο υπάλληλος ενός κοινοτικού οργάνου υπέστη ηθική παρενόχληση.

-    Πλάνη περί το δίκαιο, λόγω του ότι κρίθηκε απαράδεκτο το αίτημα περί ακυρώσεως της απορρίψεως της αιτήσεως περί διεξαγωγής έρευνας, μεταξύ άλλων, λόγω εσφαλμένης ερμηνείας της εννοίας της ελλείψεως αντικειμένου της αιτήσεως αυτής.

-    Πλάνη περί το δίκαιο, λόγω του ότι κρίθηκε απαράδεκτο το αίτημα περί ακυρώσεως της εκθέσεως της IDOC, μεταξύ άλλων, λόγω παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, μη αποφάνσεως επί ενός βασικού σημείου της διαφοράς και εσφαλμένης εφαρμογής στην υπόθεση αυτή της εννοίας της προπαρασκευαστικής πράξης.

-    Εσφαλμένη ερμηνεία της εννοίας της ηθικής παρενόχλησης, καθώς και της υποχρεώσεως αποδείξεως της ηθικής παρενόχλησης την οποία υπέστη ο παρενοχληθείς.

-    Παντελής έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά τους ισχυρισμούς που υποτίθεται ότι προβλήθηκαν προς στήριξη της απορρίψεως των αιτημάτων περί αποζημιώσεως.

____________