Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 5 Ιουλίου 2023 ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων κατά της απόφασης που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο πενταμελές τμήμα) στις 26 Απριλίου 2023 στην υπόθεση T-557/20, Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης κατά Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων

(Υπόθεση C-413/23 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (ΕΕΠΔ) (εκπρόσωποι: D. Nardi, T. Zerdick, P. Candellier, X. Lareo, G. Devin)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ)

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει στο σύνολό της την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση,

να αποφανθεί οριστικά επί της διαφοράς,

να καταδικάσει τo ΕΣΕ στα δικαστικά έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας και της διαδικασίας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει τους ακόλουθους δύο λόγους:

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα το άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 6, του κανονισμού 2018/1725 1 , όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία του Δικαστηρίου, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο ζήτησε από τον ΕΕΠΔ να εκτιμήσει αν οι επίμαχες πληροφορίες ήταν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα από την άποψη του αποδέκτη και παραλείποντας να λάβει υπόψη την έννοια της ψευδωνυμοποίησης.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα το άρθρο 4, παράγραφος 2, και το άρθρο 26, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725, καθόσον δεν έλαβε υπόψη την αρχή της λογοδοσίας και έκρινε ότι ο ΕΕΠΔ έπρεπε να αποδείξει ότι το ΕΣΕ είχε πράγματι ανωνυμοποιήσει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που επεξεργαζόταν.

____________

1 Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2018, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της Ένωσης και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 45/2001 και της απόφασης αριθ. 1247/2002/ΕΚ (ΕΕ 2018, L 295, σ. 39).