Skarga wniesiona w dniu 6 stycznia 2012 r. - Provincie Groningen i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-15/12)

Język postępowania: niderlandzki

Strony

Strona skarżąca: Provincie Groningen (Groningen, Niderlandy); Provincie Friesland (Leeuwarden, Niderlandy); Provincie Drenthe (Assen, Niderlandy); Provincie Overijssel (Zwolle, Niderlandy); Provincie Gelderland (Arnhem, Niderlandy); Provincie Flevoland (Lelystad, Niderlandy); Provincie Utrecht (Utrecht, Niderlandy); Provincie Noord-Holland (Haarlem, Niderlandy); Provincie Zuid-Holland ('s-Gravenhage, Niderlandy); Provincie Zeeland (Middelburg, Niderlandy); Provincie Noord-Brabant ('s-Hertogenbosch, Niderlandy); Provincie Limburg (Maastricht, Niderlandy) (przedstawiciele: adwokaci P. Kuypers i N. van Nuland)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 13 lipca 2011 r. w sprawie N 308/2010 lub - posiłkowo - stwierdzenie nieważności w części, w której beneficjentami systemu pomocy są organizacje ochrony przyrody, lub - w dalszej kolejności - stwierdzenie nieważności w części, w której beneficjentami systemu pomocy są organizacje zagospodarowania przestrzennego;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący nieprawidłowego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE i naruszenia prawa Unii Europejskiej

Ochrona przyrody w Niderlandach jest usługą świadczoną w interesie ogólnym w rozumieniu art. 2 Protokołu nr 26 w sprawie usług świadczonych w interesie ogólnym. Unijne prawo konkurencji nie ma zatem zastosowania.

Podmioty zarządzające środowiskiem, organizacje ochrony przyrody a w każdym razie organizacje zagospodarowania przestrzennego zostały niesłusznie zakwalifikowane jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

System pomocy w związku z obowiązującymi w nim warunkami nie daje żadnej korzyści gospodarczej odbiorcy w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.

Komisja błędnie zastosowała czwartą przesłankę wskazaną w wyroku Trybunału z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie C-280/00 Altmark Trans i Regierungspräsidium Magdeburg, s. I-7747.

System pomocy nie prowadzi do zakłócenia handlu między państwami.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia zgodnie z art. 296 ust. 2 TFUE

____________