Προσφυγή της 1ης Απριλίου 2010 - Bank Nederlandse Gemeenten κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-151/10)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Bank Nederlandse Gemeenten NV (Χάγη, Κάτω Χώρες) (εκπρόσωπος: B. Drijber, advocaat)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να ακυρώσει την απόφαση C(2009)9963 της Επιτροπής της 15ης Δεκεμβρίου 2009, όσον αφορά την κρίση της Επιτροπής ότι η δυνατότητα εταιριών κοινωνικής στέγης να δανειστούν από τη Bank Nederlandse Gemeenten NV συνεπάγεται κρατική ενίσχυση υπό την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ·

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή της προσφεύγουσας επιδιώκεται μερική ακύρωση της αποφάσεως C(2009)9963 τελικό της Επιτροπής της 15ης Δεκεμβρίου 2009 σχετικά με το μέτρο ενισχύσεως Ε 2/2005 και N 642/2009 (Κάτω Χώρες) - υφιστάμενη ενίσχυση εταιριών κοινωνικής στέγης και ειδική ενίσχυση ανά σχέδιο.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται, πρώτον, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή στήριξε σε εσφαλμένη ερμηνεία της δυνατότητας καταλογισμού το συμπέρασμα ότι τα δάνεια της προσφεύγουσας συνεπάγονται κρατική ενίσχυση.

Δεύτερον, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ επειδή η Επιτροπή στήριξε σε εσφαλμένη αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών το συμπέρασμα ότι τα δάνεια της προσφεύγουσας δεν συνάδουν με τους όρους της αγοράς και ως εκ τούτου συνεπάγονται ευνοϊκή μεταχείριση.

Τρίτον, η προσφεύγουσα προβάλλει παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και της υποχρεώσεως επιμελείας επειδή η Επιτροπή, παρά τα όσα οι ολλανδικές αρχές είχαν προβάλει σχετικά με τα δάνεια της προσφεύγουσας, έκρινε χωρίς οποιαδήποτε έρευνα ότι τα δάνεια αυτά συνιστούν κρατική ενίσχυση.

____________