WYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI (izba ds. odwołań)
z dnia 19 listopada 2009 r.
Sprawa T‑50/08 P
Christos Michail
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2004 r. – Obowiązek uzasadnienia spoczywający na Sądzie do spraw Służby Publicznej
Przedmiot: Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 22 listopada 2007 r. w sprawie F‑34/06 Michail przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowanego w Zbiorze.
Orzeczenie: Odwołanie zostaje oddalone. Christos Michail pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Komisję Wspólnot Europejskich w postępowaniu odwoławczym.
Streszczenie
1. Odwołanie – Zarzuty – Żądania niepoparte żadnym konkretnym zarzutem – Niedopuszczalność
(art. 225A WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1; regulamin Sądu, art. 138 § 1 akapit pierwszy lit. c))
2. Postępowanie – Uzasadnienie wyroków – Zakres
(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 36; załącznik I, art. 7 ust. 1)
3. Odwołanie – Zarzuty – Przeinaczenie dowodów – Nieprawidłowość ustaleń faktycznych wynikająca z akt sprawy – Dopuszczalność
(art. 225A WE; statut Trybunału Sprawiedliwości, załącznik I, art. 11 ust. 1)
4. Skarga o stwierdzenie nieważności – Zarzuty – Zarzut nieistotny dla sprawy – Pojęcie
5. Odwołanie – Zarzuty – Zarzut skierowany przeciwko elementowi uzasadnienia wyroku niepotrzebnemu dla uzasadnienia jego sentencji – Zarzut nieistotny dla sprawy
1. Z art. 225A WE i z art. 11 ust. 1 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości oraz z art. 138 § 1 akapit pierwszy lit. c) regulaminu Sądu wynika, że odwołanie musi dokładnie wskazywać zakwestionowane części wyroku, do którego uchylenia zmierza, oraz zawierać argumenty prawne, które w sposób szczegółowy uzasadniają to żądanie.
Tym samym żądania odwołania zmierzające do uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej należy odrzucić jako niedopuszczalne, jeżeli nie są one poparte żadnym konkretnym zarzutem.
(zob. pkt 30–33)
Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑19/95 P San Marco przeciwko Komisji, 17 września 1996 r., Rec. s. I‑4435, pkt 37; Trybunał, sprawa C‑8/95 P New Holland Ford przeciwko Komisji, 28 maja 1998 r., Rec. s. I‑3175, pkt 23
2. Choć spoczywający na Sądzie do spraw Służby Publicznej obowiązek uzasadnienia orzeczeń nie oznacza, że musi on udzielić szczegółowej odpowiedzi na każdy z podniesionych przez stronę argumentów, zwłaszcza gdy argument nie jest wystarczająco jasny i precyzyjny i nie jest oparty na szczegółowo przedstawionych dowodach, to wymaga on, by sąd przynajmniej zbadał wszystkie podnoszone przed nim naruszenia prawa. W tym względzie, wyroki Sądu do spraw Służby Publicznej powinny zawierać uzasadnienie wystarczające do tego, by Sąd był w stanie sprawować swoją kontrolę sądową.
(zob. pkt 42, 56)
Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑221/97 P Schröder i in. przeciwko Komisji, 10 grudnia 1998 r., Rec. s. I‑8255, pkt 24; Trybunał, sprawa C‑274/99 P Connolly przeciwko Komisji, 6 marca 2001 r., Rec. s. I‑1611, pkt 121; Trybunał, sprawa C‑197/99 P Belgia przeciwko Komisji, 11 września 2003 r., Rec. s. I‑8461, pkt 81; Trybunał, sprawa C‑397/03 P Archer Daniels Midland i Archer Daniels Midland Ingredients przeciwko Komisji, 18 maja 2006 r., Zb.Orz. s. I‑4429, pkt 60 i przytoczone tam orzecznictwo; Trybunał, sprawa C‑311/05 P Naipes Heraclio Fourier przeciwko OHIM, 4 października 2007 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 52 i przytoczone tam orzecznictwo; Trybunał, sprawa C‑167/06 P Komninou i in. przeciwko Komisji, 25 października 2007 r., niepublikowana w Zbiorze, pkt 22
3. Na etapie postępowania odwoławczego dopuszczalne są zarzuty dotyczące ustaleń faktycznych i ich oceny w zaskarżonym orzeczeniu, jeżeli wnoszący odwołanie podnosi, że Sąd do spraw Służby Publicznej dokonał ustaleń, których niezgodność z faktami wynika z akt sprawy, lub że przeinaczył dowody, które zostały mu przedstawione. Za dopuszczalny na etapie odwołania uznaje się również zarzut niekompletnego zbadania okoliczności faktycznych.
(zob. pkt 50)
Odesłanie: Trybunał, sprawy połączone C‑238/99 P, C‑244/99 P, C‑245/99 P, C‑247/99 P, od C‑250/99 P do C‑252/99 P i C‑254/99 P Limburgse Vinyl Maatschappij i in. przeciwko Komisji, 15 października 2002 r., Rec. s. I‑8375, pkt 392–405; Trybunał, sprawa C‑229/05 P PKK i KNK przeciwko Radzie, 18 stycznia 2007 r., Zb.Orz. s. I‑439, pkt 35 i przytoczone tam orzecznictwo; Sąd Pierwszej Instancji, sprawa T‑253/06 P Chassagne przeciwko Komisji, 19 września 2008 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 57
4. W ramach skargi o stwierdzenie nieważności sąd wspólnotowy może oddalić zarzut lub część zarzutu jako nieistotne dla sprawy, jeżeli stwierdzi, że taki zarzut lub część zarzutu nie są zdolne – zakładając, że byłyby zasadne – spowodować żądanego stwierdzenia nieważności.
(zob. pkt 59)
Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑46/98 P EFMA przeciwko Radzie, 21 września 2000 r., Rec. s. I‑7079, pkt 38; Trybunał, sprawa C‑76/01 P Eurocoton i in. przeciwko Radzie, 30 września 2003 r., Rec. s. I‑10091, pkt 52
5. Jeśli jeden z punktów uzasadnienia przedstawionego przez Sąd do spraw Służby Publicznej jest wystarczający do uzasadnienia sentencji wyroku, wady, którymi może być dotknięty inny, również zawarty w wyroku, punkt uzasadnienia nie mają w każdym razie wpływu na tę sentencję, przez co zarzut odnoszący się do tych wad jest nieistotny dla sprawy i powinien zostać oddalony.
(zob. pkt 65)
Odesłanie: Trybunał, sprawa C‑326/91 P de Compte przeciwko Parlamentowi, 2 czerwca 1994 r., Rec. s. I‑2091, pkt 94; Trybunał, sprawa C‑496/99 P Komisja przeciwko CAS Succhi di Frutta, 29 kwietnia 2004 r., Rec. s. I‑3801, pkt 68