Language of document : ECLI:EU:T:2011:702

WYROK SĄDU (izba ds. odwołań)

z dnia 30 listopada 2011 r.

Sprawa T‑51/08 P

Komisja Europejska

przeciwko

Danielowi Dittertowi

Odwołanie – Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za rok 2005 – Punkty pierwszeństwa – Nieprzyznanie z powodu usterki technicznej – Komitet ds. awansów A* – Przyznanie dodatkowych punktów pierwszeństwa w liczbie niższej od liczby zaproponowanej przez przełożonych – Niewpisanie na listę urzędników awansowanych

Przedmiot:      Odwołanie mające na celu uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (druga izba) z dnia 22 listopada 2007 r. w sprawie F‑109/06 Dittert przeciwko Komisji, RecFP s. I‑A-1-383, II-A-1-2131.

Orzeczenie:      Odwołanie zostaje oddalone. Komisja pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Daniela Ditterta.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – System awansowania wprowadzony przez Komisję – Nieprzyznanie punktów pierwszeństwa – Akt podlegający zaskarżeniu – Przesłanka

(regulamin pracowniczy, art. 45, 90, 91)

2.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

(regulamin pracowniczy, art. 38 lit. f), art. 45)

3.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

(regulamin pracowniczy, art. 45)

4.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

(regulamin pracowniczy, art. 45)

5.      Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

(regulamin pracowniczy, art. 45)

1.      W ramach systemu awansowania wprowadzonego przez Komisję decyzja o nieprzyznaniu punktów pierwszeństwa będąca wynikiem przeoczenia, a nie przemyślanej decyzji opartej na ocenie osiągnięć danego urzędnika, stanowi uchybienie proceduralne, pod warunkiem że w przypadku niezaistnienia tej nieprawidłowości w przebiegu postępowania decyzja o nieprzyznaniu punktów miałaby inną treść.

(zob. pkt 59, 60)

2.      Z art. 38 lit. f) regulaminu pracowniczego wynika, że oddelegowany urzędnik zachowuje swoje stanowisko, prawo do przeniesienia na wyższy stopień oraz prawo do awansu. Wynika stąd, że urzędnicy, którzy w czasie całej swojej dotychczasowej kariery pozostawali w ramach swojej pierwotnej dyrekcji generalnej, nie mogą być traktowani inaczej w zakresie awansów i muszą korzystać z tych samych możliwości co ich koledzy przydzieleni do pracy w tej dyrekcji.

W tym względzie instytucja nie może zasadnie powoływać się na rzekomą trudność w porównaniu odpowiednich osiągnięć urzędników oddelegowanych i urzędników, którzy nie zostali oddelegowani, z uwagi na to, że sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej urzędników oddelegowanych są sporządzane przez ich pierwotną dyrekcję generalną, a nie przez ich przełożonych w ramach przyjmującej instytucji. Porównanie osiągnięć urzędników oddelegowanych z osiągnięciami urzędników, którzy nie zostali oddelegowani, pozostaje zatem możliwe, a nawet nieodzowne z punktu widzenia zapewnienia równego traktowania wszystkich urzędników.

(zob. pkt 62, 66, 67)

3.      Nic nie stoi na przeszkodzie temu, by uchybienie proceduralne, do którego doszło w ramach przeprowadzonego w jednej z dyrekcji generalnych Komisji postępowania w sprawie przyznania punktów pierwszeństwa, mogło zostać skorygowane przez organ powołujący na późniejszym etapie postępowania w sprawie awansu. Konieczne jest jednak, by to działanie korygujące zostało podjęte i odbywało się z poszanowaniem ogólnych cech systemu awansowania wprowadzonego wewnętrznym uregulowaniem Komisji.

W tym względzie w ramach wspomnianego systemu każdy urzędnik, oddelegowany lub nie, ma prawo do dwukrotnego, następującego po sobie porównania jego osiągnięć, przy czym każde z tych porównań zwiększa samo w sobie szansę uzyskania przez danego urzędnika awansu: pierwsze porównanie w ramach danej dyrekcji generalnej, przeprowadzane przez dyrektora generalnego, w ramach którego można ewentualnie uzyskać punkty pierwszeństwa, a następnie porównanie osiągnięć rozszerzone na ogół dyrekcji generalnych, dokonywane przez komitet ds. awansów i organ powołujący, które może ewentualnie prowadzić do uzyskania dodatkowych punktów pierwszeństwa. Podstawową funkcją tego porównania rozszerzonego na ogół dyrekcji generalnych nie jest zatem zastąpienie porównania, które przeprowadzają poszczególne dyrekcje generalne, ale uzupełnienie go poprzez przyznanie w razie potrzeby dodatkowych punktów pierwszeństwa.

Ponadto w ramach systemu awansowania opartego na wyrażeniu osiągnięć w ujęciu liczbowym, charakteryzującym się corocznym przyznawaniem urzędnikom punktów za osiągnięcia i dodatkowych punktów pierwszeństwa, możliwość dokonania korekty przez organ powołujący może sanować uchybienie proceduralne, którego ewentualnie dopuszczono się wobec urzędnika przy dokonywaniu porównania jego osiągnięć na poziomie danej dyrekcji generalnej, tylko wówczas, gdy działanie to zapewni, że zainteresowany będzie traktowany równie korzystnie jak w przypadku, gdyby nie doszło do wspomnianego uchybienia. Zasada ta nie jest przestrzegana, jeżeli organ powołujący nie uważa się w żaden sposób za związany formalnymi zapewnieniami udzielonymi przez danego dyrektora generalnego, dotyczącymi jego zamiarów względem wspomnianego urzędnika w braku zaistniałej nieprawidłowości, mimo że jedynym celem kroków podjętych przez dyrektora generalnego było skorygowanie uchybienia procesowego, które mogło wpłynąć na ważność decyzji określającej całkowitą liczbę przyznanych punktów, zgodnie z zasadą dobrej administracji i ciążącym na administracji obowiązkiem staranności.

(zob. pkt 70–73, 75)

Odesłanie:

Sąd: sprawa T‑432/04 Parlante przeciwko Komisji, 6 czerwca 2007 r., RecFP s. I-A-2-133, II‑A‑2‑921, pkt 59, 64, 68

4.      Wprowadzony przez Komisję system awansowania przewiduje udział dyrektorów generalnych w postępowaniu w sprawie awansu poprzez przyznawanie punktów pierwszeństwa w ramach ich dyrekcji generalnej. A zatem normalne jest, że dyrektor generalny, który w następstwie usterki technicznej nie mógł, niezależnie od swojej woli, wypowiedzieć się na temat sytuacji jednego ze swoich podwładnych, przekazuje właściwemu komitetowi ds. awansów i organowi powołującemu istotne informacje dotyczące porównania osiągnięć zainteresowanego w ramach swojej dyrekcji generalnej. Takie działanie, dalekie od stworzenia temu urzędnikowi korzystniejszej sytuacji niż ta, w jakiej znajdują się pozostali urzędnicy z tej samej dyrekcji generalnej, jest raczej, przeciwnie, zgodne nie tylko z zasadą dobrej administracji i obowiązkiem staranności, ale również z zasadą równego traktowania.

(zob. pkt 81)

5.      Ustanowiony przez Komisję system awansowania jest oparty na wyrażeniu osiągnięć w ujęciu liczbowym, charakteryzującym się corocznym przyznawaniem urzędnikom punktów za osiągnięcia i dodatkowych punktów pierwszeństwa, tak aby umożliwić bardziej obiektywne i usprawnione porównanie osiągnięć, niż miało to miejsce w przeszłości. W takim systemie decydujące znaczenie dla przyznania awansu ma liczba punktów zgromadzonych przez urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans, ponieważ ci z nich, którzy przekroczą próg awansu, zostają co do zasady ipso facto awansowani.

(zob. pkt 93)

Odesłanie:

ww. sprawa Parlante przeciwko Komisji, pkt 59